Op de opening van het Vlaams TheaterFestival sprak theaterjournalist Wouter Hillaert vandaag de jaarlijkse ‘State of the Union’ uit. Het werd een bevlogen pleidooi voor radicalisering en samenwerking. ‘Er is geen tijd meer voor eindeloos nuanceren en wikken en wegen.’

We leven in radicale tijden, zei Hillaert. ‘Dit is een kantelpunt. Voor het milieu, voor de sociale gelijkheid, voor de leefbaarheid van onze steden, voor de culturele rijkdom’. Maar om zich heen ziet hij vooral ‘vergrijzing en verlamming’. Op het toneel wordt sinds de jaren tachtig overal tegenaan geschopt, maar de hele werking rond dat podium heen, de organisatie van het landschap, is niet gevolgd. ‘Soms lijkt het alsof onze glorieus verworven vrijzone niet verder reikt dan de deur van het repetitiehok. Eens op kantoor wordt de vrije artiest in onze kop zo gemakkelijk gewisseld voor de kleine politieker.’

Radicaliseer!
Wat de sector volgens Hillaert nodig heeft, is een tweede Vlaamse Golf: één van de instellingen. ‘Kunnen we ook onze organisatie niet gaan zien als een artistieke daad, in plaats van als een faciliterend bedrijf? Maak van je festival een tijdelijk vluchtelingenkamp. Dien over vijf jaar één subsidiedossier in met de hele sector, ik meen het. Programmeer een jaar lang alleen maar alternatieve nieuwsuitzendingen. Vervang uw seizoensbrochure door een transitiegids, en uw tickets door bio-selders.’

Voor de gevestigde machtige orde – en enkele rechtstreeks aangesproken ‘Grote Talenten’ – in het veld had Hillaert een duidelijke boodschap. ‘Plaats maken is misschien wel het summum van radicalisering.’ Er dient eindelijk werk gemaakt van verjonging en verkleuring.

Verenig u!
Hillaert eindigde met een bevlogen oproep tot samenwerking in de sector. ‘Alleen samen gaan we het redden. (…) Dus steek uw ego’s in uw gat, ontsla die kleine politieker in uw oor en ga eens echt aan politiek doen.’ Daarop volgde een concrete uitnodiging voor het tweede Cultuurparlement van de Lage Landen op het Nederlands Theaterfestival en de collectieve campagne voor minstens een verdubbeling van de Vlaamse projectsubsidiepot. ‘Als we onze collectieve onafhankelijkheid gewaarborgd wil blijven, zullen we ons moeten verbinden. Radicaal!’

Wouter Hillaert is hoofdredacteur van rekto:verso en recensent. Lees hier zijn volledige speech.

Op de opening had Aurelie Di Marino, jonge kunstenaar en medeoprichter van K.A.K. (Koekelbergse Alliantie van Knutselaars), het in haar State of the Youth over het theater als niet-gangbare mythe. ‘Dat ge met een hoop volk een berg kunt verzetten.’

Tot slot nam Herman Van Goethem, de nieuwe rector van de Universiteit Antwerpen, het woord in de State of the Other. Hij bracht een eigen versie van een brief, geschreven door Hart boven Hard. De voorbeeldbrief van Hart boven Hard vindt u op www.hartbovenhard.be.

Foto Wouter Hillaert: Solidair, Dieter Boone