Dames en heren, mag ik uw aandacht? De nominaties voor de achttiende editie van de Musical Awards zijn bekend! In de categorie beste script/liedteksten/vertaling zijn genomineerd: nul vrouwen. In de categorie beste regie zijn genomineerd: nul vrouwen. En vooruit, in de categorie beste muziek/arrangementen is genomineerd: één vrouw. Deze Lavalu is daarmee ook een van het amper handjevol vrouwen dat in de hele geschiedenis van het genre muziek voor een professionele Nederlandse musical gecomponeerd heeft.*

In totaal zijn er onder alle genomineerden in de creatieve categorieën zeventien mannen (twee daarvan, Pieter Kramer en Daan Wijnands, zijn twee keer genomineerd) en zes vrouwen. Je kan er niet omheen: het is een nogal kromme verhouding. Nou kan je dat de jury van de Musical Awards (vijf mannen, twee vrouwen) niet kwalijk nemen, want veel om uit te kiezen is er niet. Het is raar maar waar: het aantal vrouwelijke musicalschrijvers dat Nederland sinds Annie M.G. Schmidt heeft voortgebracht, is op één hand te tellen.

Vorig jaar schreef ik in Theatermaker een artikel over het gebrek aan vrouwelijke musicalmakers. Aan de vrouwen ligt het niet, werd mij verzekerd door de geïnterviewde (vrouwelijke) producenten, die in 2018 beiden met schrijver Roos Schlikker werkten. Vrouwelijke makers zijn er wel, er moet alleen beter naar ze gezocht worden. Het blijkt nog steeds eerder uitzondering dan regel om vrouwen te vragen om een musical te schrijven, te componeren en te regisseren. Ondertussen volgen aankondigingen voor de een na de andere musical over ‘sterke vrouwen’, van creatieve teams die grotendeels of volledig uit mannen bestaan, elkaar op. Eva Péron, Liesbeth List, Annie M.G. Schmidt – aan tal van belangrijke vrouwen worden musicals gewijd, maar vrouwen schrijven er niet aan mee.

Er zijn dit seizoen een paar uitzonderingen, zoals Mamma Mia! (van Catherine Johnson in regie van Phyllida Lloyd) en Soof (met tekst van Roos Schlikker, van creatief producent Ulrike Bürger-Bruijs). Helaas zijn het vooral dat: uitzonderingen. Binnenkort komen er gelukkig een paar lichtpuntjes deze kant op. Stage Entertainment brengt Anastasia met liedteksten van Lynn Ahrens. En Kinky Boots komt, met muziek en liedteksten van Cyndi Lauper. En…. Oh, nee. Dat was alles, wat de al aangekondigde titels betreft.

Niet dat die mannen geen mooie musicals kunnen maken, maar toch vind ik het jammer. Wie weet wat we allemaal mislopen? Zoiets fantastisch en spannends als de gender-bent productie van Company (regie Marianne Elliot, nu te zien in Londen)? Een Nederlandse Jeanine Tesori (Fun Home) of Anaïs Mitchell (Hadestown), die vernieuwende verhalen vertellen en belangrijke onderwerpen aansnijden? Weer eens een musicallied dat niet alleen gaat over het smachten naar een man maar bespreekt hoe het is om een vrouw te zijn in een mannenwereld (‘Viola’s Solilloquy’ uit Twelfth Night van Shaina Taub)?

In het kader van de jaarwisseling is het misschien leuk om een goed voornemen te bedenken. Waarom niet het volgende: Kijk nóg een keer als je geen vrouwelijke maker kan vinden. En dan nog eens. Wie weet wat voor kaskrakers ervan komen.

* De anderen zijn Margie Morris, Amina Figarova en Ilse DeLange.

Sanne Thierens promoveerde als eerste Nederlandse op het gebied van musicaltheater, met een proefschrift over de musicals van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink. Ze is tevens oprichter van De Musicaldatabase en musicalrecensent van Theaterkrant. Foto: Mamma Mia! – Stage Entertainment, Brinkhoff/Mögenburg