Zijn bekendste stuk zag hij als liefdesverhaal. Van wanhoop en haat als centrale thema’s wilde Edward Albee niets weten. Zijn stukken gaan over illusies, leugens en vermommingen. Door Loek Zonneveld Op weg naar de wereldpremière op Broadway van Who’s Afraid of Virginia Woolf? waren veel obstakels. De schuttingtaal bijvoorbeeld. Fuck en motherfucker waren in 1962 […]
Hij werd vaak ingedeeld met dat ene knipselmapcliché: ‘Levano, de laatste dadaïst.’ Razend kon hij daarom worden. ‘Ik weet niet wat dat is’, monkelde hij. En begon meteen over iets anders. Hij had immers onderwerpen zat.
Regisseur en acteur Peter Oosthoek is op 81-jarige leeftijd overleden. Hij acteerde bij de Nederlandse Comedie en Toneelgroep Studio, was artistiek leider van Toneelgroep Centrum en acteerde later bij Toneelgroep Amsterdam. Hij is van grote waarde geweest voor de opvoering van nieuw Nederlands repertoire. Oosthoek (Utrecht, 1934) volgde als eerste zowel de acteurs- als de […]
Vanaf 1 februari ligt de nieuwe Theatermaker in de winkels. De achttiende jaargang brengt enkele veranderingen. Het aantal uitgaven gaat naar zes en in elk van die zes uitgaven wordt extra aandacht besteed aan een aspect van het theater in Nederland en daarbuiten. Aan de hand van een gasthoofdredacteur wordt een specifiek onderwerp naar voren […]
De Toneelprijzen die jaarlijks op het Nederlands Theater Festival worden uitgereikt krijgen vanaf 2014 een extra invulling. Tot op heden werd de selectie gemaakt door een vakjury, maar vanaf volgend jaar wil het festival een bottom-up selectie hanteren. De nominaties worden vanaf 2014 bepaald aan de hand van gesprekken met het publiek, schouwburgdirecteuren, makers en […]
Aanvulling
“Die Bauern” werd in het kader van het Holland festival, als onderdeel van het eerste optreden van de Volksbühne in Nederland in juni 1980 in de Amsterdamse Stadsschouwburg vertoond. De voorstelling was toen in de DDR reeds verboden, maar aangezien er een contract lag werd de voorstelling twee maal hier gespeeld.
Goede aanvulling van Arthur Sonnen, die het lef had de Volksbuhne naar Nederland te halen. Die avond in het Holland Festival was een onvergetelijke gebeurtenis. Iedereen wist van het verbod op de voorstelling, de verontwaardiging was groot, de door het Politbureau van de DDR aangestelde nieuwe intendant liep kwaad rond omdat hij door een contract verplicht die verboden voorstelling moest laten doorgaan. De balkonranden van de schouwburg waren afgehangen met spandoeken, er heerste een gespannen sfeer. Het gevolg was dat de voorstelling demonstratief door het publiek met ovationeel applaus werd beloond.
Na afloop stelde Guus Rekers mij voor aan Marquardt en Heiner Muller en werden de eerste contacten gelegd ( in de Smoeshaan) voor de latere gastdirecties van Marquardt. bij het Publiekstheater.
Met Arthur Sonnen heb ik een jaar later nog gesprekken met Muller gehad die uitliepen op een opdracht van onze kant om een Oidipous bewerking te maken. Toen maanden later Sonnen en ik Muller in Rotterdam spraken bleek hij naar eigen zeggen het script ” in Frankfurt te hebben laten liggen”. Muller stak een Cubaanse sigaar op, die hij uit een linnen zakje haalde. Het script is nooit meer boven water gekomen. Het vooruit betaalde honorarium ook niet.