Prins Harry zit met een probleem: hij moet trouwen. Dat vinden zijn ouders belangrijk. Met Rosa om precies te zijn: die van hoepelen houdt en niet lekker ruikt. Harry is not amused. Er zijn toch belangrijkere dingen in het leven van een prins dan verliefd worden (chillen in een geheim clubhuis, zwaardgevechten houden, draken verslaan, dat soort werk)? En trouwens: kussen is vies. (meer…)
In Volendam is commotie ontstaan naar aanleiding van de mannenkus in Het Prinsensprookje van Dear T,. Vijftien kinderen mochten de schoolvoorstelling van hun ouders niet meer bijwonen, na felle discussies in ouder-apps en op sociale media.
In Het Prinsensprookje gaat prins Harrie op zoek naar de liefde en vindt die uiteindelijk bij zijn beste vriend Gijs. Ze trouwen, kussen en leven nog lang en gelukkig. Acteurs Tim Schouten en Joshua Albano geven elkaar in de jeugdtheatervoorstelling een kus op de mond, ‘1 tot 2 seconden, op elkaars lippen’ aldus Schouten.
De ouders van een kind op een school in Volendam vonden dat vorige week te ver gaan en waarschuwden andere ouders voor de ‘zoenende mannen’, waarna de kwestie werd overgenomen door sociale en lokale media. Op platform Revive (een website die ‘dagelijks bekendmaakt wat God in Nederland doet’) zeiden de ouders later dat ze vreesden voor verwarring voor hun kostbare kinderen. ‘Het is aan jou en mij als ouder om hiertegen op te staan en een tegengeluid te laten horen. Om de waarheid van God nog harder te laten klinken en om in je God gegeven autoriteit te gaan staan.’
Schouten speelt de voorstelling al enkele jaren, zowel in theaters als op scholen. Bij schoolvoorstellingen ervoer hij eerder gedoe, onder meer tijdens de week van de Lentekriebels. ‘Daar reageert een groep ouders altijd heel alert en bewust op.’ Maar zoveel commotie als nu heeft Schouten niet eerder meegemaakt.
Hij was afgelopen week drie dagen geboekt door enkele Volendamse Katholieke basisscholen om daar te spelen voor de groepen 4, 5 en 6. De eerste twee dagen merkte hij al veel ongemak bij de nagesprekken. De derde dag hoorde hij van de directeur dat een aantal kinderen de voorstelling niet mocht bijwonen en stond er een fotograaf en journalist op school.
Voor de kinderen van de klagende ouders, werd uiteindelijk op school een vervangend programma georganiseerd. De directeur bood de ouders zijn excuses aan omdat hij ze niet goed van te voren had ingelicht. ‘Pijnlijk’ vond Schouten dat laatste, maar hij is de school ook dankbaar. ‘We mochten in ieder geval spelen. Het is prijzenswaardig dat de school de moed had om ons te programmeren.’
De theatermaker vindt het ‘heel belangrijk om mild te blijven, zeker in deze polariserende samenleving waarin het altijd hard tegen hard gaat’. Hij is zelf Evangelisch opgevoed, noemt zich nog steeds Christelijk en begrijpt daardoor hun reactie. ‘Ik heb zelf ook altijd geleerd dat homoseksualiteit iets was wat niet hoorde. Veel mensen denken oprecht dat ze het goede verkondigen.’
Na afloop van zijn voorstelling gaat Schouten dan ook telkens weer in gesprek met leerlingen die moeite hebben met het getoonde. ‘Als er hard wordt gelachen als het woord homo valt, probeer ik steeds opnieuw mijn emoties in bedwang te houden en rustig uit te leggen dat ik zelf homo ben en dat die lach mij pijn doet. Dan zie je vaak een kwartje vallen. Kinderen zeggen ook vaak dat ze het raarder vinden als twee mannen zoenen dan wanneer een man en vrouw dat doen. Als je dan vraagt waarom, reageren ze plompverloren: ‘Dat weet ik ook niet’ en dan vaak ‘Is het wel zo raar?’. Het liefst zou Schouten met de ouders hetzelfde gesprek voeren en ook voor hen zijn Prinsensprookje spelen.
Lees ook het artikel ‘Een bewuste uitdaging van de status quo – Wat kom je tegen als je een queer voorstelling maakt?’ in het Theaterkrant Magazine van maart 2023.
Foto: Moon Saris – Het Prinsensprookje van Dear T,
Applaus voor Schouten (en niet Scholten) en zijn team!