Na een coronapauze van ruim twee jaar, gaat 1 november Podiumpas weer van start. Met het maandelijkse abonnement kunnen theaterliefhebbers voor € 35 per maand onbeperkt naar voorstellingen en concerten bij de deelnemende podia. Hun aantal is vrijwel verdubbeld tot 30 podia verspreid over het land.
Onder meer Theater Rotterdam, Goudse Schouwburg, Theater de Veste, De Schuur en Theater Kikker zijn nieuwe ‘acceptanten’ van de pas. Vanaf januari stappen ook DeLaMar, Amphion Cultuurbedrijf en Parkstad Limburg Theaters in het project. Podia als Theater Bellevue, Stadsschouwburg Utrecht, Wilminktheater, Schouwburg en concertzaal Tilburg en Frascati deden al mee.
Pashouders kunnen vanaf 30 dagen voor aanvang van een voorstelling bij het betreffende theater telefonisch een kaart reserveren, die ze de dag zelf kunnen ophalen. In de loop van het seizoen moet dit bij steeds meer podia ook online kunnen. Bezoekers kunnen kiezen voor alle nog beschikbare stoelen op alle rangen. Het gaat alleen om de eigen programmering van de theaters, en niet om hun verhuur.
1 november gaat het project weer lopen. Dat gebeurt gecontroleerd en gefaseerd. Te beginnen met een eerste tranche van 5000 passen. Oud-pashouders komen als eerste in aanmerking voor een nieuwe pas en krijgen daarover vandaag bericht. Daarna is het de beurt aan de mensen die al sinds vóór de coronaperiode op de wachtlijst staan. Nieuwe geïnteresseerden voor Podiumpas kunnen zich inschrijven op de wachtlijst op de site en krijgen bericht wanneer er nieuwe passen beschikbaar komen.
Podiumpas werd in 2017 gelanceerd met als doel mensen vaker en avontuurlijker theaters en concertzalen te laten bezoeken. Met de Museumkaart en Cineville als inspiratie, startte een aantal podia een pilot in de Randstad, die later uitgebreid werd naar Overijssel, Zuid-Limburg en Noord-Brabant.
De belangstelling tijdens deze pilots met nog een beperkt aantal passen was meteen groot en de resultaten uit de data-analyse na afloop waren voor de initiatiefnemers nog positiever dan verwacht. De eerste 1700 pashouders gingen tot wel zeven keer vaker op pad, namen mensen op sleeptouw en bezochten veelal aanbod waar ze anders nooit naar toe zouden gaan. Ook de reisbereidheid groeide, van 30 naar 60 kilometer.
De pas werd het meest gebruikt door deelnemers buiten de Randstad. Bij bezoekers die aanvankelijk het minste gingen (1 tot 2 keer per jaar), was het effect het grootst. Zij bezochten met Podiumpas aanzienlijk meer voorstellingen. Bovendien trad er bij de deelnemende podia verjonging op.
De resultaten overtuigden een aantal nieuwe podia, die aanvankelijk kannibalisatie vreesden. De pas past volgens bestuurslid en zakelijk directeur van Frascati Jola Klarenbeek goed bij het huidige gedrag van de consument, die steeds later beslist en voor meer flexibiliteit kiest. Ook de brancheverenigingen voor gezelschappen en producenten (VVTP en NAPK) zijn inmiddels enthousiast over het project. ‘Samenwerken was niet de allergrootste kracht van de sector, maar nu gaan we het toch proberen. Iedereen ziet natuurlijk ook dat de zalen nu niet vanzelf vollopen.’
Opvallend is dat bij Internationaal Theater Amsterdam, een van de oorspronkelijke initiatiefnemers van Podiumpas, de pas komende tijd niet meer inzetbaar is. Voor het welslagen van Podiumpas vindt het stadstheater het ‘essentieel dat ook andere grote Amsterdamse spelers toetreden, waardoor Podiumpas ook voor grotere culturele instellingen meer tot zijn recht komt’, reageert hoofd communicatie & ontwikkeling Maurits Musch. ITA zegt de pas wel zeker toe te juichen. ‘We houden graag vinger aan de pols en blijven het initiatief op de voet volgen, maar zien op basis van de huidige opzet geen rol voor ITA weggelegd.’
Podiumpas is een initiatief van Stichting Podiumpas en heeft geen winstoogmerk. Voor het (her)opstarten van de pas krijgt de stichting financiële ondersteuning van Fonds 21, VSBfonds, Prins Bernhard Cultuurfonds en het programma Innovatielabs. Het is echter de bedoeling dat de pas uiteindelijk zichzelf kan bedruipen.
Tien procent van de inkomsten uit de uitabonnementsgelden gaat naar het ‘runnen van de winkel’ (data-analyse, klantenservice, website). Negentig procent van de inkomsten vloeit rechtstreeks naar de sector. De podia krijgen voor elke Podiumpas-stoel 50 procent van de kaartprijs. Met 5000 pashouders die straks allemaal meer dan 400 euro per jaar aan podiumkunsten uitgeven, gaat er straks jaarlijks 2, 1 miljoen euro naar de sector.
Ook het culturele platform We Are Public breidde begin deze maand uit. De stichting was al in 12 steden aanwezig en voegde daar onlangs Rotterdam aan toe, met onder meer Theater Rotterdam, Conny Janssen Danst, Walhalla en Maas theater en dans als nieuwe partners.
Houders van de We Are Public-pas betalen maandelijks 18 euro en krijgen daarvoor gratis toegang tot een gecureerde selectie van voorstellingen, concerten, films, exposities en festivals. Er loopt momenteel een wervingsactie, waarbij je de eerste twee maanden maar 1 euro betaalt. Inmiddels werkt(e) het platform samen met 400 partners, die van de stichting de helft van de originele ticketprijs ontvangen.
Foto: Zeemaal van Laika & Sien Vanmaele, Olympe Tits
75 procent van de VSCD-podia opende gisteren weer haar deuren. Dat blijkt uit een peiling van de branchevereniging van 136 schouwburgen en concertzalen. Vanaf 1 januari zeggen de meeste theaters open te zijn, ondanks alle beperkingen. (meer…)
In juni heropenen veel theaters voorzichtig hun deuren, maar de Podiumpas zal daar nog niet ingezet kunnen worden. De pilot met de pas blijft voorlopig stilgelegd. Projectleider Joep Grooteman: ‘Er is geen sprake meer van een surplus aan stoelen.’ (meer…)
De pilot met de Podiumpas wordt verlengd en uitgebreid. De passen in Amsterdam blijven in ieder geval geldig tot 31 augustus 2019. Daarnaast rollen de initiatiefnemers de test uit in Overijssel, Brabant en Limburg, met nieuwe plaatselijke testgroepen. De organisatie hoopt binnenkort ook in Amsterdam extra passen beschikbaar te kunnen stellen. (meer…)
In seizoen 2017-2018 start een pilot met een Amsterdamse podiumpas. Die geeft voor 30 euro per maand onbeperkt toegang tot alle voorstellingen in drie Amsterdamse theaters. De initiatiefnemers hopen dat tijdens en na de pilot meer theaters zich aansluiten, ook uit andere steden. De pas moet bezoekers gaan aanzetten om vaker naar het theater te […]
Wat is hier aan de hand? Er staat enkel “ITA stopt de samenwerking”. De voorloper van ITA, de Stadsschouwburg Amsterdam, was voor de fusie van Toneelgroep Amsterdam en de Stadsschouwburg, met Theater Frascati en Theater Bellevue één van de drie eerste podiuminstellingen in Amsterdam die meedeed aan de pilot die in het seizoen 2017-18 begon. Zou toch interessant zijn om te weten waarom ITA uit het project is gestapt. Andere (grote) podia doen wel mee, enkele van hen – zoals Theater Rotterdam – hebben zich nieuw aangesloten bij dit initiatief. Meedoen aan Podiumpas is toch juist een belangrijke handreiking naar het publiek toe in deze tijd, en ook een teken van solidariteit. Dank aan alle instellingen die zo’n initiatief omarmen en ondersteunen. Waarom doet ITA niet meer mee? Wie weet meer? Wie kan dit toelichten? Zou natuurlijk het mooist zijn als ITA dat zelf aan theaterliefhebbers, vakgenoten en collega’s gaat uitleggen, en dan graag zonder juristen op het ‘gewone’ theatervolk los te laten.
@Florian, goede vraag. Wij waren ook benieuwd. We hebben ITA vanmiddag meer info gevraagd en hopen op een snelle reactie. Wordt vervolgd.
ITA schijnt van mening te zijn dat de Podiumpas te weinig oplevert. Volgens Jola Klarenbeek strookt die conclusie niet met de gegevens uit het verleden. Hopelijk kan Theaterkrant dit uitzoeken want het is inderdaad erg jammer dat een belangrijke instelling als ITA zich uit de pas heeft teruggetrokken.
Het bericht is inmiddels aangepast.
Ik vind de reactie van ITA onbevredigend. De opzet van de pas is verbeterd en verbreed en nu ziet ITA in tegenstelling tot voorheen opeens geen rol meer voor zichzelf. En wat houdt dat dan in: vinger aan de pols houden?
Podiumpas heeft altijd een landelijk bereik voor ogen gehad; we zijn nooit geïnteresseerd geweest in enkele een Amsterdamse pas. Podiumpas is wezenlijk meer dan ‘zalen vullen’; de pas is én een handreiking naar publiek, én kans om de sector door verbinding sterker te maken. Kijkend met een helikopterview naar de podiumkunsten kunnen we dat laatste heel goed gebruiken – enkel met lef kunnen we ons herpakken.
Wanneer men de teksten leest, zou men dus tot de conclusie kunnen komen dat ITA geen rol voor zich ziet weggelegd om een handreiking naar het publiek te maken, om het veld te verbinden en een bijdrage te leveren ‘dat we ons herpakken’. Een ‘landelijk bereik’ blijkt dus ook niet voldoende te zijn voor ITA. Wat willen ze dan wel? Welke functie zien ze bij ITA voor zichzelf weggelegd om het theaterveld bij elkaar te brengen en met elkaar te verbinden? Waarom keren ze juist nu het veld de rug toe? Juist in een tijd dat elk duwtje hard nodig is. Of stonden ze niet al een tijdje met de rug naar het veld toe? Kan het werkveld niet ook eens de samenwerking met ITA stopzetten? Want wat moeten we nog met zo’n instelling die geen pioniersrol op zich durft te nemen? Wanneer wordt dit ‘instituut’ weer een ontmoetingsplek voor de stad en voor de mensen? Een ‘pas’ was toch een voortreffelijke sleutel geweest.