Pieter van Empelen, medeoprichter van cabaretgezelschap Don Quishocking, is op 74-jarige leeftijd overleden. Van Empelen was tekstschrijver, pianist en componist bij een van de meest toonaangevende theatergroepen van de jaren ’70. 

Van Empelen (10 juni 1943, Jutphaas) studeerde elektrotechniek aan de TH te Eindhoven en Nederlands aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam. Samen met andere studenten richtte hij in 1967 de groep Cabaret Don Quishocking op. Ook George Groot, Fred Florusse, Jacques Klöters en Anke Groot deden mee.

In 1968 wint Don Quishocking het Cameretten-festival en Van Empelens compositie ‘De oude school‘ in 1974 de Louis Davidsprijs. Omdat verschillende leden een achtergrond in Neerlandistiek hebben, zijn de teksten van Don Quishocking vaak van een hoogwaardig literair niveau. Verschillende externe tekstschrijvers leveren bijdragen aan het repertoire van het gezelschap, zoals Hans Dorrestijn, Willem Wilmink en Drs. P.

Van Empelen bleef – met een korte onderbreking –  tien jaar lang aan de groep verbonden. Daarna nam Willem Jan Gevers zijn aandeel over. Niet alleen kleinkunst maar ook de zeilvaart en de bouw hadden zijn interesse. Van Empelen werd in 1977 directeur van het maritiem museum Prins Hendrik in Rotterdam, hij zat in het bestuur van de Werf ’t Kromhout in Amsterdam en was bouwcoördinator van de Hermitage aan de Amstel.

Helemaal afscheid van het theater nam hij nooit. Hij werkte nog lang als docent dramatische vorming aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar en als regisseur bij onder meer Cabaret Nar, Lenette van Dongen, Crème Fraîche en de Berini’s.

Foto: Cabaret Don Quishocking in 1976 met links Pieter van Empelen. Collectie TIN.