In Hakim op z’n best neemt theatermaker, schrijver en acteur Hakim Traïdia het tweepluspubliek dat ’s middags de Parade overneemt mee naar zijn Algerijnse jeugdheld: clown Poepoe – de clown die hijzelf als kind in een Algerijns theater zag en die hij nooit vergeten is. Wellicht vervult Hakim inmiddels zelf die rol voor het jonge publiek in de Paradetent, die hij volop bij zijn voorstelling betrekt en allerlei trucjes laat doet – al hebben ze zelf vaak geen idee hoe ze dat nu voor elkaar krijgen.
De korte voorstelling is onderdeel van de KinderParade, die sinds dit weekend in de middagen vanaf 2 uur te zien is op het Paradeterrein. Dagelijks zijn daar ten minste twee verschillende jeugdvoorstellingen, kunnen er poffertjes worden gebakken en staat de zweefmolen op standje ongevaarlijk. De programmering komt vrij ad hoc tot stand: in ieder geval zijn later deze week ook jeugdvoorstellingen van de Utrechtse groep Dear T, en de Theatertroep te zien.
Door het gebrek aan reguliere voorstellingen in de (na-)middag – en inherent daaraan het gebrek aan publiek dat geen kind is of heeft – is het Paradeterrein ’s middags één grote speeltuin van rondrennende kinderen (en daar achteraan rennende ouders). In de open tent ‘De Veranda’ luisteren kinderen vanaf vier jaar naar een drietal live voorgedragen sprookjes, met veel Eftelingachtige inleving en stemmetjes. In een 22 minuten durende minishow komen in gevaarloos verteltheater drie klassieke sprookjes voorbij, zoals De kip met de gouden kam en De prins met de ezelsoren – compleet met expliciete standaardsprookjesmoraal.
Hakim vermaakt zijn toeschouwers ondertussen met een luchtige hak-op-de-takshow, gelardeerd met vieze grapjes, flauwe grapjes en visuele grapjes – vaak in combinatie met elkaar. Hij geeft een miniworkshop pantomime, vertelt over zijn Algerijnse familie en geeft een ode aan de echo, echo, echo.
Het zijn een hele rits korte blokjes, die losjes om het verhaal van clown Poepoe worden gewonden, van wie Hakim uiteindelijk een foto laat zien met hemzelf als kind ernaast. Door de hoge interactie is de betrokkenheid hoog in dit verder pretentieloze programma, waarvan de belangrijke moraal is: ‘Als je clown wil worden, moet je kind blijven.’
En als je hem zo bezig ziet denk je: wie weet, misschien dat het andersom ook opgaat.
Foto: De Parade
Na Eindhoven en Den Haag is De Parade met Utrecht op de helft. De theateroase aan het Moreelsepark trekt een gemêleerd publiek. Stelletjes, vriendengroepen en hele families bezetten de tafels en houten opklapstoelen. Voor de zweefmolen staat een lange rij, bij de wijnbar worden flessen biologische natuurwijn besteld. (meer…)
Het is onmogelijk – of op z’n minst: onnodig – de plot van de Paradevoorstelling Rekepai na te vertellen. Het toneelstuk-in-een-toneelstuk, met daarin onder meer belangrijke rollen voor kippen, een tas en een personage dat vernoemd is naar een Duits pepermuntsnoepje, bestrijdt elke vorm van logica. (meer…)
Anything is possible, dat was het credo waarmee illusionisten Siegfried & Roy op hun niet al te spectaculaire dood afstevenden. Acteurs Alex Hendrickx en Daniël Cornelissen gunnen ze alsnog een legendary ending, niet in Las Vegas, maar op dat andere epicentrum van de showbiz (‘en minstens even duur’): De Parade. (meer…)
Wie gisteren op de aftrap van een nieuwe Parade-zomer over het festivalterrein in Eindhoven rondliep, kon meteen vaststellen dat de animo voor het tentjestheaterfestival in de Brabantse stad sinds vorig jaar behoorlijk gegroeid is. Leverde de eerste editie van de Parade Eindhoven in 2022 soms nog een wat mistroostig, half-verlaten schouwburgveldje op, dit jaar was het al vanaf vroeg in de avond gezellig druk. (meer…)
Magere bedoening de kinderparade zeg. De helft van het terrein is afgesloten, juist daar waar kinderen konden knutselen. De snoepkar was in geen velden te bekennen. Een slaapverwekkend optreden voor volwassenen (zag geen kinderen) in de tent naast de draaimolen. Continu harde house muziek uit een verlaten circustent. Hopen dat het weer zoals vanouds wordt.