Ingrid Wolff is sinds 2004 actief als programmeur van theater en kunst voor de allerkleinsten en sinds 2009 directeur van Festival 2turvenhoog. (meer…)
Vandaag gaan de spelers van WOOSH! (de eerste peutervoorstelling van jeugdtheatergezelschap Het Laagland), de dansers van Papierstück (1+, Tanzfuchs Produktion uit Duitsland) en nog 5 groepen niet op. Als gevolg van de coronamaatregelen zijn alle voorstellingen van het jaarlijks festival 2TurvenHoog verschoven. In plaats van recensies te publiceren, geeft Theaterkrant dagelijks het woord aan betrokkenen bij voorstellingen die op deze dag in première zouden gaan. Artistiek directeur Ingrid Wolff: ‘Alles wat nu niet mag, vormt het hart van ons festival: de verbinding tussen generaties, van baby’s en peuters tot opa’s en oma’s.’
Als corona geen roet in het eten had gegooid, zou Ingrid Wolff (52) vandaag 21 kaarsjes kunnen uitblazen op de taart van ‘haar’ festival 2TurvenHoog, waarvan ze sinds 2008 artistiek directeur is. Deze week – vandaag en morgen in Haarlem, en woensdag tot en met zondag in Almere – zou de 21steeditie plaatsvinden van dit multidisciplinaire festival voor de allerjongste toeschouwers (0 tot 6 jaar) én de mensen om hen heen.
Wie 21 wordt, mag zich echt volwassen noemen, heeft bijvoorbeeld recht op een volwassen minimumloom en kan niet meer bij ouders aankloppen voor hun ‘onderhoudsplicht’. ‘Festival 2TurvenHoog mag zich inderdaad met recht volwassen noemen’, beaamt Wolff. ‘We worden eindelijk serieus genomen met onze missie om het recht op kwaliteitskunst ook voor de allerjongste kinderen op te eisen. We zijn de vooroordelen voorbij van “optredens voor snotneuzen en luiers”. Jong publiek pikt geen bullshit.’
En dus durfde Wolff begin maart een volwassen beslissing te nemen, zelfs al voordat minister-president Mark Rutte op 12 maart de inmiddels beruchte aftrap gaf voor steeds verdergaande coronamaatregelen. ‘We werken met een kwetsbare doelgroep: opa’s, oma’s, baby’s, ouders en kinderen. Ik voelde dat er iets aan zat te komen en wilde op tijd handelen, niet in een hectisch moment. Ik heb toen al met mijn bestuur gemaild over de optie het hele festival te verzetten. De programmering hangt namelijk ingenieus samen, dit jaar rond het thema ‘intergenerationeel samenzijn’. We onderzoeken hoe generaties elkaar beïnvloeden, brengen theater naar bejaardentehuizen, optredens in peuterspeelzalen, voorstellingen in grotere schouwburgen en proeftuinen rond “Jong Beginnen”. Als je daar losse elementen uit gaat verschuiven, explodeert het hele ei waar ik met mijn team al die tijd op heb zitten broeden.’
En dus was Wolff er vroeg bij. Het lukte haar 72 van de 80 ‘voorstellingsmomenten’ in Almere te verschuiven naar het lange, laatste weekend van oktober. En de optredens in Haarlem, de stad die nu voor de tiende keer een satelietfestival van 2TurvenHoog presenteert, zijn verschoven naar de kerstvakantie. ‘Het programma van de tweede dag kan in Haarlem helaas niet mee verschuiven. Maar zo kort voor kerst is het toch fijn om voor de allerkleinsten speciale voorstellingen en kunstinstallaties in de Toneelschuur en de Philharmonie te tonen.’
Dus naar omstandigheden is Wolff best opgelucht dat ze de klap redelijk goed heeft opgevangen en er nu voor onthande en ongeruste makers kan zijn. Zelfs de premières verhuizen mee. Dus jeugdtheatergezelschap Het Laagland uit Sittard presenteert niet vandaag, maar in oktober in Almere zijn eerste peutervoorstelling, getiteld WOOSH!. Over een wondere wereld gemaakt van bijna niets: lucht, adem en bubbeltjesplastic.
Ook het muzikale, originele en creatieve geritsel van oudere performers met allerlei kleurige vellen papier in Papierstück reist dan vanuit Duitsland naar Almere. ‘Ik werk veel met producenten in Duitsland, België en Frankrijk. Iedereen komt over de weg of per trein. We hadden gelukkig geen stress rond annuleren van kostbare vliegtickets. Ook de recent gestarte samenwerking tussen 2TurvenHoog en drie Europese landen (Schotland, Frankrijk en Spanje) loopt vooralsnog geen schade op. ‘Samen met onze partners wisselen we sinds twee jaar veel ervaringen en randprogrammering uit. We willen de internationale uitwisseling bevorderen van residenties in de sociaal-maatschappelijke omgeving van jonge kinderen, zoals buurten, wijken en kinderopvanglocaties.’
Wolff is de gemeente Almere, podia en fondsen dankbaar voor de flexibele en steunende houding. Wel hoopt ze, zoals velen, dat de anderhalvemetereconomie niet tot het najaar wordt doorgezet. ‘Podiumkunst moet je kunnen aanraken. Zeker met ons publiek. Aan jonge kinderen valt niet uit te leggen dat ze afstand moeten houden. Bovendien zijn intimiteit en kleinschaligheid deel van onze kracht. Alles wat nu niet mag, vormt het hart van ons festival: de verbinding tussen generaties, van baby’s en peuters tot opa’s en oma’s.’
In de zaal maar ook op het podium beleeft jong en oud alles dicht bij elkaar. Wolff programmeert niet voor niets veel dans. ‘Het is één van mijn favoriete kunstvormen. Die werkt voor jong publiek fantastisch. Dansers en choreografen hebben vaak meer ervaring met timing, beweging, plezier, muziek en humor. Ze durven te spelen met stiltes en energie. Het draait in de podiumkunst niet altijd om de cognitieve en verbale kant van een voorstelling. Zeker niet voor dit publiek.’
Begeesterd verdedigt Wolff wederom waarom de allerjongsten zo’n geweldige toeschouwers zijn: ‘Ik noem ze performerstrainertjes. Zij komen zonder verwachtingen de zaal in en geven terug wat een kunstenaar aanreikt. Ze laten direct merken als je er niet voor de volle 100 procent bent. Ze zitten in het moment, zijn extreem gevoelig voor timing en niet bang voor abstractie. Ik ben verliefd geworden op hun aanwezigheid in de zaal.’ Ze hoort het ook terug van ouders, die een voorstelling anders beleven wanneer ze met jonge kroost komen. En ze is blij met al die gezinnen die door 2TurvenHoog een eerste stap in een theater zetten. ‘Vaak weten ze niet waar de schouwburg in hun stad ligt.’
Ze gaat het missen deze week, natuurlijk. Ze had zich zo verheugd om eindelijk die prachtige Franse dansvoorstelling te kunnen laten zien, die ze twee jaar geleden in Parijs had gescout: en UN éclat (In een flits, 3+) door het Franse gezelschap ak entrepôt. ‘Zo’n ontroerend, levendig en poëtisch duet tussen een hiphopdanser van 28 en een oudere danseres van 73. Dat bedoel ik met intergenerationeel samenzijn.’ Vooruit, nog 6 maanden wachten. Dan komen al die generaties naar Almere. Als corona dan geen roet in het eten gooit, kan Wolff alsnog blazen.
Speciaal voor 2TurvenHoog geeft de Schotse Catherine Wheels Theatre Company vandaag om 12.00, 15.00 en 17.00 uur de streamingslink vrij van White (2+): https://youtu.be/U97DNBsmzBw. Foto: Moon Saris, WOOSH van Het-Laagland.