Dansmaker Connor Schumacher gaat vandaag niet op. Vanwege de coronamaatregelen geeft hij nu online workshops aan jong en oud. Schumacher: ‘Dansen helpt je fysiek en mentaal, onafhankelijk van waar en hoe het plaatsvindt.’
‘Maart zou mijn drukste maand van het jaar zijn, maar alles werd gecanceld’, vertelt Connor Schumacher via Zoom, vanaf zijn dak in Rotterdam. Het is een zonnige dag in mei en Schumacher loopt rond tijdens het praten, gaat af en toe zitten, om vervolgens snel weer op te staan. De week voordat de intelligente lockdown werd aangekondigd, kwam Schumacher nog in aanraking met zo’n vierhonderd mensen tijdens de verschillende workshops die hij gaf. Van de ene op de andere dag was de enige sociale interactie die hij had, die met zijn partner. ‘Hoe delen we de ruimte als de voordeur verdwijnt? Opeens ontdek je dat het dak ook een deur kan zijn, of anders simpelweg het opzetten van je koptelefoon.’ Voor Schumacher waren de afgelopen maanden een tijd die hij gebruikte om sociale interacties onder de loop te nemen en zijn belichaamde ervaringen te herstructureren.
Normaal gesproken creëert de jonge choreograaf verschillende performances en staat hij daarmee in theaters en op festivals. Ook deze maanden zou hij onder andere op het Moving Futures Festival in Rotterdam staan, studenten van Codarts coachen voor locatiespecifieke performances en stond hij op de short list voor Lowlands. Maar in plaats daarvan zit hij net als velen in Nederland thuis. Ook de toekomst na deze periode is onzeker. Zal zijn reprise tour van Funny Soft Happy & the Opposite nog plaatsvinden? Het zijn allemaal vraagtekens, maar Schumacher is dankbaar dat hij na zeven jaar doorrennen en constant produceren de kans heeft gekregen even stil te staan en te reflecteren.
In het begin van de lockdown zag Schumacher dat zijn collega’s meteen in de modus van produceren schoten en online lessen en voorstellingen gingen aanbieden. Zo niet hijzelf. ‘Ik was in eerste instantie echt aan het rouwen door het verlies van mijn oude leven. Mijn hele fysieke en mentale welzijn waren gebaseerd op het samen dansen met andere mensen. Het duurde best een tijdje om mijn intenties te onderzoeken om in de wereld van het digitale lesgeven te stappen.’ Toen het Compagnietheater hem echter benaderde met de vraag of hij een online rave sessie kon aanbieden, realiseerde Schumacher zich dat er altijd waarde is in beweging aanbieden aan mensen, fysiek al dan niet digitaal. ‘Dansen helpt je fysiek en mentaal, onafhankelijk van waar en hoe het plaatsvindt.’
Vervolgens kwam ook vanuit Dansateliers in Rotterdam de vraag of de jonge choreograaf online ‘movement classes’ wilde aanbieden. Schumacher werkt al sinds 2012 samen met Dansateliers en heeft zich in de afgelopen jaren tijdens het aanbieden van movement classes ontwikkeld als docent. Tijdens de lessen van Dansateliers kan jong en oud kennismaken met het bewegingsmateriaal en de werkwijze van jonge choreografen. In juni gaat de online klas verder met andere associate artists als Martha & Kim en Joseph Simon.
Normaal gesproken begeleidt Schumacher de deelnemers door een improvisatie, aan de hand van verschillende metaforen die het lichaam zich in het dagelijks leven al eigen heeft gemaakt. De wisseling naar het geven van online lessen vroeg echter om de nodige aanpassingen. Nu hij niet meer kan lezen wat er in de danszaal gebeurt en hij niet meer kan inspelen op wat de deelnemers met zijn aanwijzingen doen, baseert hij de lessen op zijn eigen ervaringen. Hij probeert zelf te zoeken naar nieuwe richtingen voor zijn fysieke bewegingen en gedachten en deelt dit in de derde persoon met de deelnemers.
In de offline lessen is het sociale element van groot belang voor Schumacher. ‘Elke keer dat we met anderen dansen, leren we onszelf weer wat beter te begrijpen. We leren dat anderen ook allerlei gedachten en gevoelens door hun lichaam hebben stromen. Maar ik begin in te zien dat ook dit digitaal kan plaatsvinden. Door anderen in hun woonkamer te zien dansen, kan je nog steeds de spiegelneuronen hun werk laten doen en geïnspireerd worden.’
Schumacher is van mening dat we tijdens deze tijd een nieuwe manier van werken ontdekken, waar we onszelf ook na deze crisis bewust van moeten blijven. Het dansveld moet zichzelf vragen blijven stellen, als: ‘Moeten we de digitale ruimte blijven benutten als we terugkeren naar fysiek bij elkaar komen in het theater?’ En ‘Kunnen we het online toegankelijk maken van lessen voor iedereen die niet fysiek naar de les kan komen zien te bekostigen?’.
De relatie tussen artiesten en publiek is een zeer belangrijk thema voor Schumacher. Hij wenst dat het dansveld zich er meer bewust van wordt dat naar een voorstelling kijken als toeschouwer ook een fysieke ervaring is. Er moet, volgens hem, bewuster worden omgegaan met de impact die dans kan hebben op het publiek. ‘Tijdens een dansvoorstelling faciliteren de artiesten en choreograaf de fysieke, mentale en sociale ervaring van het publiek. En dit gebeurt ook tijdens het geven en volgen van online lessen. Dans helpt je om doorzettingsvermogen en veerkracht te trainen. En dansen kan altijd en overal.’
Foto: Hester Postma
