Hannah Hoekstra en Ramsey Nasr hebben de toneelprijzen gewonnen voor de meest indrukwekkende vrouwelijke (Theo d’Or) en mannelijke (Louis d’Or) hoofdrol van vorig seizoen. Dat maakte de VSCD Toneeljury vanavond bekend op het Gala van het Nederlands Theater van het Nederlands Theater Festival. De prijzen voor de meest indrukwekkende bijrol gingen naar Mark Kraan en Rosa van Leeuwen. (meer…)
Naomi Velissariou en Emmanuel Ohene Boafo hebben de toneelprijzen gewonnen voor de meest indrukwekkende vrouwelijke (Theo d’Or) en mannelijke (Louis d’Or) hoofdrol van de voorbije twee seizoenen. Dat maakte de VSCD Toneeljury vanavond bekend op het Gala van het Nederlands Theater van het Nederlands Theater Festival. De prijzen voor de meest indrukwekkende bijrol gingen naar Sanne Samina Hanssen en Jaap Spijkers.
Vanwege de coronacrisis reikte de Toneeljury, namens de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties, in 2020 geen theaterprijzen uit. De winnaars van vanavond werden gekozen uit de voorbije twee seizoenen.
Naomi Velissariou ontving de Theo d’Or voor haar rol in Pain Against Fear van Theater Utrecht & St. Naomi Velissariou, het derde deel van het muziektheaterdrieluik Permanent Destruction. De meerstemmige identiteit die ze in haar spel toont, maakt volgens de jury ‘dat de vrouw boven het concept van de productie uitstijgt’. De actrice nam de prijs in ontvangst met een vlammend betoog voor een inclusieve en toegankelijke sector.
Emmanuel Ohene Boafo ontving een Louis d’Or voor zijn rol in Sea Wall van Het Nationale Theater. ‘Door zijn open, liefdevolle spel komt de dood in deze voorstelling snoeihard binnen’, schreef de jury. ‘Uit zijn lichaamsuitdrukking tekent zich een personage dat probeert vat te krijgen op deze tragedie, maar hier nog niet toe in staat is. Hij speelt dit subliem, met geen enkel gebaar of woord te veel.’
De Toneelprijzen voor ‘de meest indrukwekkende bijdragende rol’ (de Arlecchino en Colombina), gingen naar Jaap Spijkers voor zijn rol in De zaak Shell van Anoek Nuyens & Rebekka de Wit, Frascati Producties en De Nwe Tijd en naar Sanne Samina Hanssen voor haar rol in Angels in America bij Olympique Dramatique en het Toneelhuis.
(…..) Een voorstelling die schijt heeft aan zijn eigen vage titel door Theater Artemis (i.s.m. Ruhrtriennale en Künstlerhaus Mousonturm) werd beloond met de Gouden Krekel voor de meest indrukwekkende jeugdtheaterproductie. Guus van der Steen ontving de Gouden Krekel voor de meest indrukwekkende podiumprestatie in het jeugdtheater voor zijn vertolking van Moon in De Toverfluit van de Toneelmakerij & Silbersee.
Verder ontving Nicole Beutler de VSCD-Mimeprijs voor 8: Metamorphosis. The Need for Legacy kreeg de Proceniumprijs ‘voor haar bijdrage aan de dekolonisatie van de theatersector’. In de stichting zet een jonge generatie theatermakers van kleur zich in voor een inclusieve Nederlandse theatergeschiedenis.
Naast de VSCD toneelprijzen werd de Regieprijs uitgereikt aan Anoek Nuyens & Rebekka de Wit voor De zaak Shell. De ACT Award namens de belangenvereniging voor acteurs ging naar Jeffrey Meulman, die afgelopen juni na 16 jaar stopte als directeur van het Nederlands Theater Festival en Amsterdam Fringe. Volgens de acteursvereniging werkte hij ‘met tomeloze inzet aan het meer zichtbaar maken van de positie van acteurs en het acteursvak’. Meulman dankte de acteurs op zijn beurt voor het feit dat ze ‘altijd bijdragen aan het verhogen van de kwaliteit van het leven’.
Host van de avond was NITE, die met extravagante kostuums van MAISON de FAUX, een grote discobal, sexy tunes, donuts en NITE-bier er een prettig ontregelende avond vol glamour van maakte. Deze keer niet traditiegetrouw in het oude lijsttheater van de grote zaal van de Amsterdamse stadsschouwburg, maar in de Rabozaal, ‘de black box waar de spannende producties gespeeld worden’.
Acteurs, dansers en muzikanten van het interdisciplinaire gezelschap openden de avond met een liefdesverklaring aan het theater en zijn medewerkers, van de acteurs, marketingmedewerkers, theaterdirecteuren en dramaturgen tot moeilijke recensenten en publiek. ‘We zijn er weer, yes, yes, yes!’, vervolgde presentator Bram van der Heijden uitgelaten. Later betuigden de makers onder meer hun steun aan de Unmute-acties en stonden stil bij 20 jaar 11 september met een indrukwekkende performance rond Jean Baudrillards tekst ‘The Image’. Tijdens een stukje publieksparticipatie werd een aantal laptops (‘Vehicle of anger‘) kort en klein geslagen, onder aanvoering van een hypnotiserende Van der Heijden. ‘We willen weer live!’
Foto: Anna van Kooij
Kunnen we aub het woord winnen vervangen voor krijgen. Want ze krijgen de prijs. Ze winnen het helemaal niet. Geen van de acteurs/actrices of non binairen geloven dat theater en toneel een wedstrijd is (denk ik). Ook de jury niet (denk ik) maar zij moeten een keuze maken want ik snap dat dat onderdeel is can de spannende marketing. De prijs is trouwens ooit bedacht als marketing ‘truc’.
Mee eens. Die hele prijzencultuur hoort niet thuis in het theater. Totaal niet interessant.
Om met je laatste opmerking te beginnen: die is gewoon niet waar. De Theo en Louis d’Or zijn in 1955 ingesteld als vakprijzen om acteurs en actrices te eren. Ze kregen de prijs aanvankelijk ook niet voor een specifieke rol, maar voor hun hele seizoen. De uitreikingen waren besloten en kleinschalig, al werd Ko van Dijk in 1957 massaal toegejuicht door de inwoners van Amsterdam die met groot enthousiasme naar het Leidseplein waren gekomen.
En prijzen maken hoe je het ook wendt of keert van kunst een beetje een wedstrijd. Dat is helemaal niet erg. Het vak heeft maatstaven nodig om over zichzelf na te kunnen denken en het publiek nieuwe helden en heldinnen om te eren. En de keuzes die een jury maakt zijn een waardevol onderdeel van het eeuwig durende gesprek over kwaliteit en kunst dat we ‘kritiek’ noemen.
Prijzen kunnen inderdaad van toegevoegde waarde zijn voor het gesprek over kwaliteit en kunst. Maar dat gesprek kan natuurlijk net zo goed en misschien wel beter zonder het wedstrijd element. Het getuigt van creatieve armoede en gebrek aan verbeelding om te denken dat dat alleen zou kunnen met een wedstrijd element. Een prijs uitreiken is een van de beste marketing tools die er is. Ik ben benieuwd naar literatuur over het ontstaan van de VSCD toneelprijzen. Blijkbaar waren er vroeger 3 categorieën; goud, zilver en brons. Wellicht een geldbedrag toevoegen aan de prijs? Om het nog wat spannender en leuker voor de genomineerden te maken? (Grapje) Enorm gefeliciteerd aan de fantastische acteurs die de prijs hebben gekregen natuurlijk. Niets minder dan lof voor hen en de andere genomineerden. Het Nederlands toneel barst van het talent. En dat mag wat mij betreft beter gevierd worden. Ook daarover nadenken zal een bijdrage leveren aan het gesprek wat we ‘kritiek’ noemen.
Wowwwww wat een fantastische keuzes van de jury’s. Super blij dat ze er in zijn geslaagd de echte smaakmakers van ons theaterveld er uit te pikken. Lang leve de radicale eigenheid. Gisteren de presentatie online gezien… rommelig maar ook charmant. Wel pijnlijk dat werkelijk geen enkele naam van de genomineerden correct werd uitgesproken door de spreekstalmeester. Het zal wel grappig zijn bedoeld maar ik vond t vooral getuigen van weinig respect.
@Eva. Dat is standaard. Het systeem is zo wit, “autochtoon” en boven zichzelf verheven dat het correct uitspreken van een “vreemde” naam keer op keer teveel moeite blijkt.
@ Krystof
In die zin was er vooruitgang geboekt. Nu werden alle namen verhaspelt. Ik stel voor we volgend jaar proberen alle namen correct uit te spreken :-)