toneelgroep Amsterdam (voorheen De Warme Winkel) legt haar nieuwe naam neer. Internationaal Theater Amsterdam blijft bij zijn standpunt dat het gebruik van zijn oude naam te verwarrend voor het publiek is en dreigt met juridische stappen. ‘We kunnen daarom niet anders besluiten dan dat ons kunstwerk het depot ingaat’, schrijft de voormalige Warme Winkel in een nieuwsbrief aan zijn volgers. Vrijdagochtend maakt de toneelgroep bekend onder welke naam ze verdergaat. (meer…)
De nieuwe meldingen kwamen binnen na publicaties over een eerste onderzoek naar aanleiding van gemeld grensoverschrijdend gedrag. Bureau Bezemer & Schubad concludeerde toen dat er van machtsmisbruik door Azzini ‘geen sprake’ was, wel dienden er maatregelen genomen te worden voor een veiligere en professionelere cultuur binnen het gezelschap. De Raad van Toezicht heeft Mores, het meldpunt voor ongewenste omgangsvormen in de podiumkunsten, televisie- en filmsector, gevraagd te adviseren op welke wijze een verdiepend onderzoek vorm te geven. ‘Om recht te doen aan alle betrokkenen’, legt Azzini per direct en tot nader order zijn functie neer.
‘We geloven oprecht dat we het heden en verleden recht moeten aankijken en bespreekbaar moeten maken wat onbesproken bleef, om zo tot heling te komen’, schrijft Karen Verkerk, voorzitter van de Raad van Toezicht in een persbericht. ‘Alleen op die manier kunnen we werken aan de verandering die nu nodig is en waarin openheid, transparantie en op een integere en veilige manier werken de basis zijn.’
Daarnaast merkt Verkerk op dat de communicatie richting de betrokkenen over de uitkomsten van het eerste onderzoek zorgvuldiger en beter had gemoeten. Volgens NRC ontving de Raad van Toezicht eerder deze week een brief van 29 (oud-)medewerkers, waarin zij stellen dat de Raad ‘onzorgvuldig en te formeel is omgegaan met de melders van het ongewenste gedrag’.
Marcus Azzini: ‘Na het eerste onderzoek gaf ik aan me niet te willen verschuilen achter de uitkomsten. En dit geldt nog steeds. Ik ben met mijn medebestuurder en de Raad van Toezicht verantwoordelijk voor Oostpool en was dat ook in de periode waarover meldingen zijn gedaan. Ik deel de behoefte aan een open en transparant gesprek over feiten en gevoelens. Oostpool moet dat gesprek op een integere manier faciliteren en de kans krijgen om het onderzoek naar de meldingen uit te voeren. Ik vind het daarom het meest zuiver om mijn werkzaamheden als artistiek directeur en regisseur neer te leggen’.
Foto: Bas de Brouwer
Worstel je met een ervaring van (seksuele) intimidatie, machtsmisbruik, agressie of geweld in de sector? Neem contact op met de vertrouwenspersonen van Mores.online, het meldpunt voor ongewenste omgangsvormen in podiumkunsten-, televisie- en filmsector.
Ach ja, nu de miljoenen binnen zijn..
Jammer Renate, altijd het slechte denken.
Inderdaad…. pek en veren gaat het probleem sectorbreed niet oplossen. …
Verstandige keuzes inmiddels! Wat verkwikkend.
Marcus A. wordt dus (nog steeds) niet ontslagen, noch neemt hij zelf ontslag. Het tijdelijk ‘neerleggen van werkzaamheden’ is ongetwijfeld met doorbetaling van salaris. Want anders had hij dit ‘offer’ zelf wel groot uitgemeten.
Dit alles past in het dus nog altijd voortdurende patroon van schimmigheid, hypocrisie, en lafheid. Op deze manier breidt de schuld voor deze affaire zich steeds verder uit richting de rest van de organisatie, en dat was niet nodig geweest.
Of nee – misschien was dit toch onvermijdelijk. Want de reconstructie in het NRC schetst (naast het walgelijke en wellicht strafbare goeroegedrag van A.) ook echt een ontluisterend beeld van het koude bureaucratische handelen van de Raad van Toezicht, en van de ‘onderzoekers’ van Bezemer in het bijzonder.
Dit is slechts het begin van een lang en pittig traject die genoegdoening moet bieden voor de slachtoffers die gevallen zijn tijdens stages bij leerbedrijf Oostpool. Het is nu aan ons om de waarheid hard te maken en grenzen te stellen.
Seksuele intimidatie, pestcultuur en machtsmisbruik doe je na jarenlange kristallisatie niet zomaar in de ban. Azzini en Oostpool zouden eerlijke meedingers kunnen worden als ze deze aantijgingen echt serieus zouden nemen. Hun gedachten erover niet alleen zouden delen op kantoor maar ook daarbuiten. Meer en duidelijker dan voorheen.
Ik las net het essay ‘Het grijze gebied tussen dader en slachtoffer’ van Tjeerd Posthuma (te vinden op VPRO Mondo). Een verslag van zijn ervaringen met A.
De beschrijving van hoe A. te werk gaat, maakt duidelijk dat er voor die man absoluut geen plaats meer is in ons theaterlandschap. Ever.
Dank Joost. Ga ik lezen.