Choreograaf Marco Goecke heeft zijn excuses aangeboden voor het besmeuren van een Duitse danscritica met hondenpoep, afgelopen zaterdag in de Staatsopera van Hannover. ‘Ik wil mijn excuses aanbieden aan alle betrokkenen, in de eerste plaats aan mevrouw Hüster, voor mijn absoluut onaanvaardbare actie’, schrijft hij in een persstatement. ‘Achteraf realiseer ik me duidelijk dat dit een schandelijke daad was in de hitte van het moment en een overdreven reactie.’
De betrokken recensent, Wiebke Hüster, had in de Frankfurter Allgemeine Zeitung een kritische recensie geschreven over Goeckes voorstelling In the Dutch Mountains bij het Nederlands Dans Theater. Toen hij haar later zag bij een nieuwe première in Hannover, gooide Goecke tijdens de pauze hondenpoep in haar gezicht.
Naast het maken van excuses vraagt Goecke ook om ‘enig begrip’. Hij was gespannen vanwege twee snel op elkaar volgende premières en de theatersector bevindt zich in een moeilijk post-coronatijdperk. Cultuurkritiek moet zich in deze tijd volgens hem ‘afvragen waar het de grens overschrijdt om te beledigen, werken te kleineren, te pesten en zaken te schaden. Dit is wat mevrouw Hüster, althans tegenover mij, jarenlang keer op keer op min of meer subtiele wijze met haar vaak hatelijke kritiek heeft gedaan. Mijn excuses voor het feit dat mijn halsband uiteindelijk barstte.’
Het NDT liet gisteren al weten ten zeerste te betreuren dat dit incident met zijn associate choreograaf heeft plaatsgevonden. ‘Dit handelen is in strijd met onze waarden die we als leidraad in al onze samenwerkingen hanteren.’ Inmiddels heeft het gezelschap met Goecke gesproken, waarna hij zijn excuses aanbood. ‘Ik schrok van mijn eigen impulsieve gedrag. Daar verontschuldig ik me voor’, schreef hij het NDT. ‘Het was een uiting van diepe en langdurige frustratie, maar daarmee valt het niet goed te praten.’ Ook biedt hij zijn excuses aan voor de mogelijk schade die hij toebracht aan de reputatie van NDT, ‘al jaren een gewaardeerde opdrachtgever’.
Het dansgezelschap laat verder weten dat het hele team aangeslagen is door de situatie en er intern een breed en moeilijk gesprek heeft plaatsgevonden. Omdat Goecke rekenschap geeft van zijn daad, continueert het gezelschap de lopende Nederlandse tournee van In the Dutch Mountains.
Foto: Rahi Rezvani, I love you, ghosts (2022) van Marco Goecke voor NDT 1
De Staatsopera van Hannover en Marco Goecke zijn onderling overeengekomen Goeckes contract als balletdirecteur met onmiddellijke ingang te beëindigen. Dat laat het theater vandaag weten. Een vertrouwensvolle samenwerking met Goecke in een leidinggevende functie is ondenkbaar voor het theater nadat Goecke een kritische journalist met hondenpoep besmeurde. (meer…)
Choreograaf Marco Goecke heeft zaterdag een zak hondenpoep in het gezicht van een Duitse theatercriticus gegooid. Dat gebeurde tijdens de pauze van een première in de Staatsopera van Hannover. De betrokken recensent, Wiebke Hüster, had in de Frankfurter Allgemeine Zeitung een kritische recensie geschreven over Goeckes voorstelling In the Dutch Mountains bij het Nederlands Dans Theater in Den Haag. (meer…)
De Duitse choreograaf Marco Goecke heeft gisteren de Jiří Kylián Ring ontvangen. Hij ontving de onderscheiding voor inspiratie en vernieuwing binnen de danswereld tijdens de opening van het Holland Dance Festival, in aanwezigheid van Hunne Koninklijke Hoogheden Prinses Beatrix, Prins Constantijn en Prinses Laurentien der Nederlanden. (meer…)
Marco Goecke is met Wir Sagen uns Dunkles genomineerd voor de internationale dansprijs Benois de la Danse 2017. Hij maakte de choreografie bij het Nederlands Dans Theater 2. Benois de la Danse is een initiatief van de International Dance Association in Moskou. Er zijn prijzen in de categorieën lifelong achievement, ballerina, danser, choreograaf, componist en ontwerper. […]
Marco Goecke verruilt Scapino Ballet Rotterdam voor het Nederlands Dans Theater. Goecke trad in 2005 aan als huischoreograaf bij Scapino en viel met zijn zeer eigen choreografieën in de smaak bij publiek en critici. Scapino presenteerde twaalf dansstukken van Goecke waaronder zes nieuwe creaties. Hij won internationale prijzen, waaronder de Nijinsky Award en de Duitse […]
Te laat.Gecancelled. En terecht.
Tenslotte heeft Marco Goecke” het facisme toch een loer weten te draaien,welles wáár een kot ván eigenes teckel’ maar één die alle ogen opende.
Wilma, waarom te laat, en terecht? Goecke’s excuses hebben kennelijk nu de een of andere moraalridder in de war gebracht, en leggen nu de dubbele moraal van dat soort mensen bloot.
Wie bent u om hier een veroordeling over iemand uit te spreken die u waarschijnlijk nog nooit van uw leven heeft ontmoet en gesproken maar waarschijnlijk enkel uit de media en de mediale berichtgeving van de laatste dagen kent? Mensen zijn geen bladje van een scheurkalender dat je maar even afscheurt en in de prullenbak gooit.
De vrijheid van meningsuiting impliceert ook niet dat alles gezegd mag worden. Er bestaat ook een ethiek. Wanneer iets bijvoorbeeld kwetsend of aanmatigend is, dan is iets zelfs strafbaar. Daar gaat nu juist de debat over de rol van kritiek over, maar wellicht heeft u dat in uw “emotionale Empörung” gemist. Als een kritiek bepaalde stellingen niet onderbouwd is dat “fahrlässig”, en kan eventueel ook gestraft worden.
U veroordeelt hier een mens zonder enkel juridisch mandaat, zonder elk proces en zonder enige vorm van argumentatie. Dat noem ik “Lynchjustiz”. De heksenjacht van de laatste dagen vind ik persoonlijk walgelijk en angstaanjagend. Ik vraag me ook af welke mechanismen hier aan het werk zijn onder de mom van “onze menings- en persvrijheid komt in het geding”? Waarom toch al deze (morele) paniek? Hier is ook geen sprake van een machtsmisbruik van Goecke. Goecke en Hüster stonden helemaal niet in een gezagsrelatie.
Gezien uw reactie, vraag ik me af wat voor een mens- en wereldbeeld u heeft? Uw reactie komt op mij nogal sensatiebelust, haatdragend en cynisch over. Uw reactie is trouwens voor mijn gevoel erger (want veel aanmatigender) als dat wat Marco Goecke heeft gedaan. Goecke had aanleiding voor zijn emotionele kortsluiting, u echter niet. Hij heeft later toegegeven een fout te hebben gemaakt en heeft daarvoor zijn excuses aangeboden, nadat hij tot bezinning was gekomen. U bedrijft hier vooral “emotionale Stimmungsmache” zonder enige motivering, en bent blijkbaar nog niet tot bezinning gekomen. Waarom? Kan u eens uitleggen waarom u hier met een brood-en-spelen-mentaliteit aan de dag komt? Het is toch een recht van mensen in een democratie om een fout te maken en die in te zien? Of wilt u alle vormen van democratie en verdraagzaamheid ontkennen? Wilt u mensen het recht afspreken van hun fouten te leren? Het is zelfs cruciaal om fouten te maken om te kunnen leren.
We zullen zien welk strafmaat Goecke gaat krijgen, en gelukkig gaan dat niet mensen zoals u en ook geen “Schergengericht” vaststellen. In het StGB, het Duitse strafwetboek, zijn verschillende mogelijke strafmaten opgenomen voor fysiek geweld. Het is aannemelijk dat de daad van Goecke vergeleken gaat worden met iemand een klap in het gezicht geven of aanspugen. In de meeste gevallen krijgt de schuldige dan een geldstraf.
En waar was u in 1990 toen Frank Rijkaard twee keer Rudi Völler bespuugde? Toen stond waarschijnlijk een hele natie (ik bedoel Nederland) juichend voor de televisie. Ook was het hier een sportwedstrijd, Rijkaards vergrijp was niet enkel weinig sportief maar had ook strafrechtelijk gesanctioneerd kunnen worden. Rijkaard en Völler vonden gelukkig een manier om zich met elkaar te verzoenen. Dat valt toch ook te wensen in de kwestie Goecke en Hüster. Ze hoeven niet beste vrienden te worden maar kunnen hopelijk hun leven ‘schadevrij’ en zonder ‘letsel’ hervatten. Het blijft ook te hopen dat de discussie en het discours in toekomst zorgvuldiger en zuiverder gevoerd gaan worden. Om erger te voorkomen. En om zowel de sociale omgang met elkaar en de relatie van kunst en kritiek te verbeteren. Dat vraagt om een bezonnen en respectvol omgang met elkaar.
Voltaire wordt geciteerd met de volgende zin, ook heeft hij die waarschijnlijk zo nooit letterlijk gezegd: “Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen”. Om werkelijk vrij te kunnen zijn moeten we ook anderen het recht toe te staan, van de vrijheid gebruik te maken die we ook voor ons zelf claimen. Mensen te (willen) cancellen, dus hen de vrijheid te ontnemen, staat haaks op het principe van Voltaire. Wer Köpfe rollen sehen möchte, ist wahrscheinlich ein Henker.
Ik vind het vermoeiend dat mensen die de daden van Goecke afwijzen in de reacties hier continu als moraalridders worden afgeschilderd. Het is logisch dat er op dit moment vanuit emotie afwijzend en geshockeerd wordt gereageerd op het nieuwsbericht. Het nieuwsbericht is vrij recent.
We zullen zien wat de strafmaat zal zijn.
Ik snap nog steeds niet waarom iemand een vol zakje hondenpoep meeneemt naar de premiere van een voorstelling.
Blijft een raadsel waarom Florian wil blijven geloven dat Goecke toevállig een zak hondenpoep bij zich had op een première.
Teckels zijn kleine honden, duurt lang voor je een volle zak hebt.
Jeroen, 2 minuten van uw tijd en een klein beetje onderzoek, en u heeft het antwoord op de vraag waarom Goecke hondenpoep bij zich had. Er is helemaal niet zo veel fantasie voor nodig, enkel een beetje research. Mensen hebben dieren, en die doen wat mensen ook ens doen: schijten. Dat levert dan ‘excrementum’ op en die dient zorgvuldig ‘entsorgt’ te worden. Dat Goecke dus hondenpoep bij zich had is wellicht louter toeval. Zijn oude teckel had een behoefte die mensen ook eens hebben. En waarom Goecke niet geloven? Mensen die hier gemakzuchtig hun oordeel en veroordeling uitspreken (soms ook in slechts vier woorden – zoals Wilma) hebben waarschijnlijk net als u nooit de moeite gedaan om verder te kijken dan uw neus lang is, en hebben schijt aan een zorgzame en secure zoektocht naar de waarheid. Waarschijnlijk heb ik een ander “Demokratieverständnis” dan u en anderen, die in mijn gevoel hier in louter paniek vervallen. De politieke correctheid leidt steeds meet tot liberaal fascisme (leest u daarvoor ook eens het essay van zanger en politiek activist Billy Bragg ‘The Three Dimensions Of Freedom – let op, u heeft daarvoor wel meer dan 2 minuten nodig!). Om een voorval daadwerkelijk te kunnen beoordelen is tijd en ruimte nodig, ook om onderzoek te doen, te bevragen en te analyseren. Het is mij een raadsel hoe u, Wilma en anderen zo voorbarig tot een conclusie (kunnen) komen. Langsam, Leute, langsam, eins nach dem andern. Es macht mich ganz schwindlig
Dus Goecke had zijn teckel bij zich tijdens de premiere van de voorstelling, die hond wist tijdens de eerste helft van de voorstelling een volle zak (dat is zoals Jon zegt voor een teckel een vrij grote prestatie) vol te poepen, en Goecke besloot tot de pauze te wachten voordat hij die stinkende zak weggooide?
Ja, deze hondenbezitter vind dat vrij onwaarschijnlijk.
@Florian: Vriendelijk verzoek: misschien kun je een poging doen te discussiëren over deze zaken zonder de andere mensen op deze pagina’s continu voor dom, kortzichtig of fascistisch (!) uit te maken. Houd het bij je inhoudelijke argumenten.
Die snijden overigens weinig hout. Daad en motivatie van Goecke zijn immers bekend, dus het staat iedereen vrij om het zijne of hare te vinden van wat de consequenties daarvan moeten zijn. Dat is geen ‘morele paniek’, maar een simpele zaak van oogsten wat je zaait: iemand in een machtspositie die zo ver over de schreef gaat kan tegenwoordig verwachten dat hij publiekelijk wordt uitgekotst.
Daarnaast:
– lijk je te beweren dat het besmeuren van iemand met hondenpoep onder de vrijheid van meningsuiting zou moeten vallen en ‘ongefundeerde’ kritiek *niet*;
– schrijf je nota bene aan het slachtoffer voor dat zij met Goecke een amicale oplossing zou moeten vinden;
– vind je het een verzachtende omstandigheid dat Goecke een ‘emotionele aanleiding’ had voor zijn daad;
– doe je net alsof Goecke’s buitengewoon slappe excuses hem zouden moeten vrijpleiten van professionele gevolgen;
– haal je er vervolgens een totaal ongerelateerd incident uit 1990 bij (ik heb nog nooit eerder een whataboutisme gezien van meer dan drie decennia oud, gefeliciteerd);
– volg je de logica van Goecke dat ook de kritiek naar zichzelf moet kijken, wat een duidelijk staaltje victim blaming is;
– haal je Voltaire aan om je argument nog iets van intellectueel gewicht mee te geven, terwijl Voltaire zeker niet bedoelde dat je geweldpleging moest verdedigen.
Het is, met andere woorden, niet je sterkste pleidooi aller tijden en lijkt eerder ingegeven door een reflexreactie op wat jij ‘cancel culture’ noemt, of door je eigen frustraties over de kritiek. Wat hier echter centraal zou moeten staan, is dat we als theatersector geen geweldpleging dulden, om welke reden dan ook.
@Jeroen: Om volledig correct te zijn: er staat nergens dat het een ‘volle’ zak was. Het is wel degelijk mogelijk dat Goecke’s teckel zijn behoefte heeft moeten doen, hij het in een zakje heeft geschept, en hij onderweg naar buiten was om het te lozen toen hij Hüster tegenkwam, zoals hij zelf beweert. Dat maakt voor de ernst van de zaak overigens weinig uit: of het nu impulsief of met voorbedachten rade was, het ging alle perken te buiten.
Ja, dat is absoluut waar. Verder op alle andere punten ook met je eens.
Het NDT laat volgende week ‘In the Dutch Mountains’ (dat overigens op deze website in het rijtje beste voorstellingen staat) on line zien. Ik ga kijken.
Wat Goecke heeft gedaan is inderdaad niet te geloven zo smerig, maar een kunstenaar met een dergelijke passie, ja, die wil ik zien.
Ik ben blij dat ik (nog) geen afkeurende kritieken over mijn werk hoef te lezen en ook geen hond heb, voor het geval dat dat ooit wel gebeurt.
Het lijkt me heel erg.
In dit geval vraag ik me trouwens af: als die dame zo’n intense hekel aan Goecke’s werk had, waarom ging ze dan steeds weer kijken? En het afbranden? Het lijkt wel sadistisch.
Maar goed, mocht ik ooit in zijn huidige onfortuinlijke positie zijn, dit is een uitstekend voorbeeld van hoe er niet mee om te gaan. Word liever alcoholist.
Grapje.
@Florian
Misschien ware het beter om dat afgezaagde “Voltaire”-citaat even voor te leggen aan Marco Goecke. Hij zou er iets van kunnen opsteken. Beter laat dan nooit.
En als we toch met quotes aan het gooien zijn: – toevallig heeft de Heiland met vooruitziende blik al eens deze wijze woorden gesproken, ik meen in Lucas zus-en-zoveel: “Smeert iemand uw wang in met poep die hij geheel toevallig bij zich had in een zakje, keer hem ook de andere toe.”
Ach ja… Als die brutale critica dáár nou eens naar gehandeld had. Dan waren ze nu misschien nog drukker aan het verzoenen dan Frank en Rudi destijds.
@Maud, die schreef: “als die dame zo’n intense hekel aan Goecke’s werk had, waarom ging ze dan steeds weer kijken?”
Misschien wel omdat het die dame haar beroep is om voorstellingen te kijken en recenseren? Het is onvermijdelijk dat je als criticus ook kunstenaars moet volgen waar je zelf minder mee hebt maar die wel belangrijk zijn / worden gevonden. Zeker in een (qua output) kleine discipline als de dans is het niet zo dat een redactie een heel blik dansrecensenten kan opentrekken. Bovendien lijkt het mij wel gezond als bejubelde choreografen (zoals Goecke) ook af een toe eens beschouwd worden door recensenten die vraagtekens stellen bij zijn stijl. Als de kritiek niet meer kritisch mag zijn dan zijn we ver van huis.
Fritz de Jong schrijft: ‘het is haar werk’. Klopt. En inderdaad, kritiek op kunstenaars die altijd opgehemeld worden kan misschien wel eens goed zijn. Maar is het eerlijk voor een kunstenaar om bijna nooit gunstig besproken te worden, wat zij gedaan schijnt te hebben? Ik lees dat ze 9 keer over hem heeft geschreven en, naar ze zelf zegt, ‘af en toe ook positief’….Mmmm. Elders wordt deze laatste kritiek van haar, die Goecke tot zijn daad dreef, ‘stinging’ genoemd. Ze schrijft ’the audience is alternately driven mad and killed by boredom’. Zij bepaalt voor de mensen om haar heen wat die vinden? Interessant. ‘The piece is like a radio that doesn’t get the right station. It’s a disgrace and a cheek’. (Ik heb dit uit een Engelse krant). Kritiek prima, maar onderbouw het of zoiets. Ik kan me voorstellen dat Goecke dit persoonlijk neemt. Net dat ik dan vind dat hij met poep mag smeren, natuurlijk niet.
Uit bovenstaande beweringen valt in ieder geval maar weer eens op te maken dat de cancelcultuur allerminst een spookbeeld van anti-woke is.
Er zal geen mens zijn die beweert dat het fatsoenlijk is een criticus hondenpoep in het gezicht te smeren. Sterker nog, het is zeer afkeurenswaardig. Maar let’s be fair: wordt er binnenskamers niet ook om gegniffeld? Die arme mevrouw Hüster toch. Haar jarenlange choreograafje pesten werd beantwoord met een drol. Maar gelukkig weet ze zich geruggesteund. Oorlogsretoriek! “Dit is een aanval op ons allemaal!”. En de argumentele stokpaardjes kunnen ook weer eens van stal. Waag het eens vraagtekens te stellen bij het handelen van Hüster. Victimblaming! Waag het eens een voorbeeld van een ander relletje aan te halen. Whataboutism!
En intussen zijn we niet bezig met waar dit incident wél een goede aanleiding toe is: Een debat over kunstkritiek.
De bewuste recensente werkt voor de Frankfurter Algemeine, toch wel een krant die wat keuze heeft, lijkt mij, als een recensent het werk van een bepaalde kunstenaar niet graag ziet. Zij heeft 9 keer over Goecke geschreven en ook ‘een paar keer positief’. Inderdaad, het is zinnig om werk een bejubeld kunstenaar kritisch te benaderen. Maar wat heeft een kunstenaar (en het publiek) aan opmerkingen als: ’the audience is alternately insane and killed by boredom’.
Deze dame kan bepalen wat de mensen om haar heen vinden?
‘It’s like a radio that doesn’t get the right station. It’s a disgrace and a cheek’.
Ja, duidelijk, hier ga je wat aan hebben.
IK word al woedend van het lezen van een dergelijke onverschilligheid. En dat dan herhaaldelijk? Nee, absoluut geen verontschuldiging voor de poep! Maar dat Goecke haar haatte? Logisch.
Nee, er wordt door mensen met goed fatsoen niet om gegniffeld.
En dit lijkt me juist weer eens een voortreffelijk voorbeeld dat cancelcultuur totaal niet bestaat. Goecke is geen leidinggevende meer (iemand die poep in het gezicht van een ander gooit kan vanzelfsprekend niet als leider aanblijven) en daarmee is de kous af. Het repertoire van het Staatsballet wordt niet geschrapt, de voorstellingen blijft touren en het theater hoopt hem ”ondanks deze pauze” door deze tijd heen te kunnen helpen. Er wordt vrij eerlijk en adequaat gehandeld hier.
@Jeroen Dat het Staatsballet z’n oren niet laat hangen naar cancelcultuur wil niet zeggen dat deze niet bestaat. Er wordt door sommigen wel degelijk opgeroepen tot een algehele boycot van Goecke. Dit alles geheel in lijn met het dichotome denken: De wereld is zwart/wit, men is óf goed óf fout, “alles wat voor de ‘maar’ komt kun je wegstrepen” (alsof tweeledigheid in standpunten niet bestaat). Vergiffenis kan over boord! De mensen die nu oproepen tot boycot van Goecke zijn dezelfden als die een paar honderd jaar terug vooraan stonden bij vierendelingen.
Het is inderdaad van alle tijden dat mensen schreeuwen om een boycot van andere personen.
Gebeurt echter nooit iets mee. Cancelcultuur bestaat niet.
Maud schreef: “(Ik heb dit uit een Engelse krant). Kritiek prima, maar onderbouw het of zoiets.”
Ze onderbouwt het wel degelijk. Niet in de vertaalde en uit verband gehaalde citaten die jij aanhaalt, maar wel in de oorspronkelijke recensie, die je makkelijk zou kunnen opzoeken.
Ik vind het helemaal niet ‘logisch’ dat Goecke haar zou moeten ‘haten’. Om een slechte recensie? Of om negen slechte recensies, in twintig jaar tijd? En dat dan ook nog afgezet tegen talloze goede recensies elders, om nog maar te zwijgen over aanstellingen en gastchoreografieën bij talloze andere vooraanstaande gezelschappen. Als je bij zoveel succes en positieve feedback ook nog die ene criticus het zwijgen wilt opleggen die een ander, kritisch geluid laat horen dan is dat niet logisch. Dat is totalitair. Of narcistisch. Of een combinatie van die twee.
Rond deze poepaffaire heb ik veel variaties gelezen op de stelling dat je de kunstenaar los moet zien van diens kunstwerken. Inmiddels heeft die gedachte ook praktische uitwerking gekregen: bij Hannover is de mens Goecke ontslagen als balletdirecteur, maar zijn balletten blijven gewoon op het repertoire staan.
Wat ik helaas nergens heb gehoord is dat je dan toch ook de criticus los moet zien van zijn/haar kritieken. Dat is precies het onderscheid dat Goecke uit het oog verloor toen hij Hüster uitfoeterde, de toegang probeerde te ontzeggen en uiteindelijk met teckelstront besmeurde. En het is ook precies het onderscheid dat jij uit het oog verliest als je beweert dat het logisch is dat een kunstenaar een criticus mag haten.
@Marc schreef: “En intussen zijn we niet bezig met waar dit incident wél een goede aanleiding toe is: Een debat over kunstkritiek.”
Een critica wordt fysiek aangevallen door een gekwetste kunstenaar: goede aanleiding tot een debat over kunstkritiek.
Journalisten worden in Urk gemolesteerd door bezoekers van illegale kerkdiensten: goede aanleiding tot een debat over journalistieke terughoudendheid.
Franse poptempel wordt aangevallen door gewapende terroristen: goede aanleiding tot debatten (naar keuze) over geluidsnormen of westerse decadentie.
Terug te voeren op die aloude klassieker:
Vrouw wordt aangerand door man: goede aanleiding tot een debat over korte rokjes.
@Maud: Je geeft zelf toe dat je niet eens de hele recensie hebt gelezen, laat staan de andere recensies van Hüster over het werk van Goecke, maar vindt het toch gepast om over de professionaliteit van haar werk te oordelen. Zie je in dat het een slecht idee is om te oordelen over een zaak waarin je je alleen laat leiden door de contextloze fragmenten die je uit de Engelstalige pers hebt gehaald plus je eigen onderbuikgevoelens? Hier is de hele recensie, mocht je daadwerkelijk geïnteresseerd zijn (als je geen Duits spreekt kun je altijd nog een vertaalmachine zoeken, of desnoods accepteren dat je geen uitspraak over de kwaliteit van een recensie kan doen als die is geschreven in een taal die je niet beheerst): https://www.faz.net/aktuell/feuilleton/buehne-und-konzert/wiebke-huesters-theaterkritik-ueber-marco-goeckes-neues-stueck-18669800.html
@Fritz de Jong. Dat iets een aanleiding kan vormen tot een debat en het afwijzen van onwelgevallige gedragingen sluiten elkaar toch niet uit? En toch al helemaal niet wanneer die onwelgevallige gedragingen (drolletje smeren) in het niet vallen bij de onwelgevalligheid van jouw voorbeelden?
Fritz en Marijn, jullie hebben gelijk als jullie zeggen dat ik de recensie niet goed heb weergegeven. Excuus daarvoor. Marijn, dank dat je hem plaatste. Haar stuk is veel diepgravender dan ik dacht en ook, ik hoop dat jullie me dat niet kwalijk nemen, beter dan sommige van de dansrecensies die ik de laatste tijd hier lees. Deze dame weet waar ze het over heeft.
Desalniettemin toch een weerwoord.
Fritz, hij is een kunstenaar en dus misschien/vermoedelijk niet zo rationeel als jij bent. Je kan 60 miljoen juichkreten over je werk lezen, maar die ene negatieve, die bijt. Die bijt! En die blijft je bij. Of hij daar gelijk in heeft bij deze recensie is een tweede. Want zo erg vind ik het inderdaad zelf ook niet en dan lijkt het me meer een reactie op een jarenlange wrok. Nogmaals, niet fraai, superkinderachtig eigenlijk, maar wel menselijk.
Marijn, als jij zegt, hij heeft niet het recht om haar te haten, denk ik, wie ben jij om te zeggen dat hij het recht niet heeft om iets heftigs te voelen? Had Medea het recht om haar kinderen te doden? Nee. Heeft Goecke het recht om zijn ‘kind’ te beschermen? Eigenlijk vind ik van wel, net zoals ik eigenlijk Medea wel snap, hoe afschuwelijk haar daad ook is. Maar als jij zegt, hoe hij zich ook voelt, hij heeft niet recht om te doen wat hij deed, ok, eens.
Ik heb geen idee of wat Marc Bol zegt, een discussie tussen kunstenaar en critici, zin heeft. Het lijkt of er 2 verschillende talen worden gesproken.
Lang geleden heeft Gijs de Lange een interessant stuk geschreven over kunstkritiek in hoe de Theaterkrant destijds heette, ik weet de naam van toen niet meer. Hij gaf daarbij wat aanwijzingen en die vond IK echt heel zinnig.
Enfin, dank voor jullie reacties.
Drolletje smeren? Laten we alsjeblieft nu niet met zulk taalgebruik die actie verkleinen.
@Marc
Die opsomming van mij dat zijn geen ‘voorbeelden’, dat zijn analogieën van jouw drogreden, die ook wel bekend staat als (drumroffel….) : victim blaming.
Dus nee, we gaan naar aanleiding van ‘drolletje smeren’ niet het slachtoffer van deze vernedering – en met haar de hele beroepsgroep – ter discussie stellen.
@Fritz de Jong. En zo onderstreept u wederom mijn betoog: Uw wereld bestaat uit daders en slachtoffers, en bij iedere poging tot nuance worden er dingen als “victimblaming” geroepen. Want dan hoeven we het niet te hebben over de aanleiding, en kunnen we lekker op het morele orgel blijven tetteren over de wagenwijd openstaande deur dat je niemand een keuteltje in het snuitje hoort te duwen. Wat er dan nog overblijft is iemand wijzen op het feit dat hij voorbeelden verwart met analogieën.
Er is in dit specifieke verhaal ook maar 1 slachtoffer. En dat is niet de kunstenaar die niet tegen een beetje kritiek kon.
“Fritz, hij is een kunstenaar en dus misschien/vermoedelijk niet zo rationeel als jij bent. Je kan 60 miljoen juichkreten over je werk lezen, maar die ene negatieve, die bijt. Die bijt!”
Toevallig zit ik al jaren (decennia) met Fritz in een band. Die band wordt zo nu en dan voor haar output gerecenseerd. Wij hebben voor ons werk goeie en slechte recensies gekregen. En inderdaad, slechte recensies hebben ons dikwijls een slecht humeur bezorgd; kennelijk zijn hij en ik kunstenaar genoeg om tot een dergelijke irrationaliteit te vervallen :). We hebben, vanuit diezelfde kunstzinnige irrationaliteit ook wel eens gelachen om slechte recensies. Soms vonden we ze zelfs terecht, hoewel niet vaak.
Niets menselijks is ons kunstenaars vreemd.
Wie naar aanleiding van recensie-pijn een recensent met poep bekogelt is niet goed snik. En wie denkt dat kunstenaars een vrijbrief verdienen voor dit soort aberraties “omdat kunstenaars nu eenmaal zo gevoelig zijn” is wat mij betreft ook niet geheel snik.