De financiële schade door de coronacrisis is enorm, en het einde is nog niet in zicht. Wat zijn de verhalen achter de cijfers? Theaterkrant gaat in gesprek met zzp’ers uit de theatersector. Waar doen ze het van? Hebben ze nog werk en inkomen? En hoe gaan zij om met de onzekerheid die de coronacrisis brengt? Deze keer: Uri Rapaport. (meer…)
In zijn woonplaats Amsterdam is donderdagavond lichtontwerper Henk van der Geest overleden. Hij werkte mee aan honderden voorstellingen en is daarnaast van grote betekenis geweest voor de professionalisering van het vak.
Henk van der Geest (1952) werkte vanaf 1973 als technicus bij de Nederlandse Opera, waar hij zich bekwaamde tot ontwerper. Omdat er nog geen opleiding voor theaterontwerpers was in Nederland stak hij in 1981 zijn licht op in de VS. Vanaf 1982 werkte hij als lichtontwerper in vrijwel alle disciplines. Later in zijn loopbaan kwamen daar ook lichtontwerpen bij voor tentoonstellingen in onder meer het Teylers Museum en architecturale lichtontwerpen voor bijvoorbeeld de TU Delft en het Gemeentemuseum Den Haag. Ook bij de renovatie van de binnenverlichting in het Koninklijk Paleis in Amsterdam werd hij geraadpleegd.
Naast zijn artistieke praktijk ontwikkelde hij zich tot een buitengewoon actieve belangenbehartiger en enthousiaste docent. Hij was medewerker van de Vereniging voor Podiumtechnologie (VPT) en meer dan vijftien jaar redacteur van vakblad Zichtlijnen. Voor de internationale scenografen- en theatertechniciclub OISTAT gaf hij presentaties en workshops en van daaruit was hij een van de initiatiefnemers van Scenofest, het zeer uitgebreide randprogramma voor studenten tijdens de Praagse Quadriennale, de wereldtentoonstelling voor theaterontwerpers.
Van der Geest had een specifieke opvatting over de professionalisering van en onderwijs in zijn vak. “Het gaat niet om technische cursussen, maar juist om de inhoudelijke taal van licht. Uitstraling, beleving, een gevoel van welbehagen en veiligheid zijn belangrijk in het hedendaagse publieke domein. Daarom baseer ik mijn lichtplannen op een esthetische én psychologische visie.” In 2007 was hij de oprichter van het Instituut voor Lichtontwerpen (iLo), dat onder meer workshops, expertmeetings en een twee-jarig coachingstraject voor zich ontwikkelende lichtontwerpers organiseerde.
De laatste jaren deed hij voor de VPT onderzoek naar energiebesparende apparatuur voor het theater. Hij was kritisch over de omschakeling naar ledlicht louter vanwege milieu-motieven, en zette met een aantal gelijkgestemeden ‘Human Lights Watch’ op, een club die protesteerde tegen het algehele verbod op gloeilampen en pleitte voor meer onafhankelijk onderzoek naar lichtkwaliteit. Zijn laatste ontwerp maakte hij eind vorig jaar hij voor de voorstelling De Familie van Nielie breekt de tent af van Kwatta en Oorkaan.
Henk reisde veel en was altijd op zoek naar bijzondere lichtfenomenen. Vorige maand organiseerde hij nog een gelegenheidstentoonstelling met foto’s die hij maakte in onder meer de poolcirkel, de Sahara en het hooggebergte. Hij was toen al ernstig ziek.
Voor zijn verdiensten voor de podiumtechniek kreeg hij in 2008 de Frits van den Haspel Award, de doorgeefprijs voor theatertechnici, uit handen van Reind Brackman. Op zijn beurt gaf hij in 2015 de prijs weer door aan Niko Bovenberg.
Ik ben sprakeloos !
Wat een schok, rust zacht Henk
Henk dank je wel ik zal je missen.
Wat een mooi stukje hebben jullie voor en over hem geschreven
Ik ben geschokt! Wat is er gebeurt? Zon begaafd mens, plotseling weg. Henk, wat jammer dat ik je niet meer kan spreken.
Een fijn mens en gedreven lichtbroeder in de strijd om het goede licht te behouden.
Nu Henk er niet meer is, zullen we voor altijd een zeer bedreven lichtvakman moeten missen. Henk kon de vele lichtwerelden (theater, opera, tentoonstelling, kantoor, event ….) kunstig met elkaar verbinden: kwaliteit en ingetogenheid sierden zijn werk. Daarnaast ook een prachtig nieuwsgierig open minded mens en een vechter met hart voor de gloeilamp. Ik ben dankbaar dat ik een paar decennia met Henk heb mogen werken: veel werk voor soms niks, discussies op het scherpst van de snede, techniek altijd ondergeschikt, koffie met gebak om de opdracht te vieren en fier blijven knokken voor het échte full spectrum licht zonder verzadiging.
Henk heeft zijn eigen ner-tamid op level 0 gezet, de barndoors zijn gesloten.
Titia, familie, vrienden en vakcollega’s, veel sterkte met dit verlies.
Het Licht zal nooit meer hetzelfde zijn! Rust zacht Henk!