Een drone metal murder ballad, noemen de makers van het collectief LENZ (Marit Hooijschuur, Erasmus Mackenna en Roel Pronk) hun voorstelling Katie Cruel zelf. De verhalende traditie van angelsaksische moordballades, waarin gruwelijke geweldsmisdrijven werden beschreven, is de inspiratiebron voor een drieluik dat begon met het prachtige Sheath and knife. (meer…)
De Britse regisseur Katie Mitchell staat in 2015 centraal als Brandstichter in de Stadsschouwburg Amsterdam. Met vier grote voorstellingen en een uitgebreid randprogramma zal haar werk volgend jaar in februari en maart in de schouwburg te zien zijn.
Brandstichter is een tweejaarlijks evenement rondom een internationaal gevierd theatermaker, dat ieder jaar wordt afgewisseld met Brandhaarden, rondom een baanbrekend internationaal gezelschap. De derde editie, gewijd aan de Volksbühne uit Berlijn, is op 5 maart afgerond. Zowel Brandstichter als Brandhaarden bestaat uit vier grote voorstellingen, voorzien van een uitgebreid randprogramma met onder meer filosofie, debat, muziek en film.
Katie Mitchell is dit jaar betrokken bij acht producties van prestigieuze festivals en theaterhuizen, waaronder Burgtheater Wenen, Schaubühne Berlijn en de Salzburger Festspiele. René van der Pluijm, hoofd programmering van de Stadsschouwburg Amsterdam, selecteert uit deze acht producties vier voorstellingen om volgend jaar naar Amsterdam te halen. Hij noemt Mitchell een gedroomde Brandstichter. Alhoewel ze in Europa een veelgevraagd regisseur is, is ze bij het Nederlandse publiek nog niet erg bekend. ‘Met het tonen van vier grootschalige voorstellingen en een installatie hoop ik Mitchell bij het grote publiek te introduceren.’
Mitchell staat bekend om haar provocatieve en compromisloze regiestijl. De Britse krant The Independent noemt haar ‘een regisseur die haar publiek polariseert als geen ander’. Haar werk past in de gothic-traditie van de Engelse (toneel)literatuur. Terugkerende thema’s zijn seks, geweld, de dood en vrouwenhaat, altijd gezien door de ogen van vrouwen. The Guardian noemt haar Engeland meest onbevreesde theatermaker. In Nederland maakte ze in 2012 de voorstelling Written on skin bij De Nederlandse Opera.