Sinds 15 december zijn alle theaters in verband met de coronamaatregelen opnieuw gesloten voor publiek. Repeteren mag nog wel, maar in plaats van te gaan try-outen en in première te gaan, gaat een voorstelling nu vanuit de repetitieruimte rechtstreeks ‘de ijskast’ in. Maartje en Kine hebben hun programma Hoge Noot een jaar vooruit geschoven, maar verwachten op spiergeheugen snel weer ingespeeld te zijn.

In maart 2020 stonden Maartje de Boer en Kine Håndlykken klaar voor de première van hun nieuwe programma Hoge Noot in Het Klooster in Woerden, toen bleek dat deze door de lockdown kwam te vervallen. De hele tournee werd één seizoen vooruit geschoven, in de hoop tegen die tijd weer met volledige capaciteit te kunnen spelen. Ook de première van het alternatieve programma Speelbeesten ging in Woerden tot twee keer toe vanwege lockdowns niet door. ‘We denken dat de lockdowns door ons komen’, lacht Maartje.

We spreken elkaar via een videoverbinding met Noorwegen. Kine komt er vandaan en heeft het afgelopen jaar haar familie nauwelijks kunnen bezoeken. Het werd dus hoog tijd. Vijftien dagen in quarantaine in een vakantiehuisje zien ze alleen elkaar. Bij -24 graden Celsius langlaufen ze wat, smeren hun lippen vol Carmax, leren nieuwe instrumenten bespelen en maken er samen een soort schrijfkamp van. Binnenkort gaat Kine naar haar ouders, en blijft Maartje nog even in het huisje.

Kine: ‘We voelen ons wel een beetje schuldig dat we hier zitten. Je mag natuurlijk niet reizen tenzij het echt moet.’ Maartje: ‘Maar we zitten er nu gewoon heel erg lang. We zagen aankomen dat het de maand na kerst en oud en nieuw uit de hand zou lopen, dus daarin hadden we niets gepland. En kunnen we dus hier zitten, onszelf verdiepen.’

We praten over hun programma Hoge Noot. Waar sommige cabaretiers hun programma inkortten tot één uur zodat ze twee keer per avond konden spelen, besloten Maartje en Kine meteen de hele tour te verplaatsen naar seizoen 21-22. ‘We waren zo blij met die show. Het is de culminatie van alles wat wij willen zijn en willen maken,’ vertelt Kine. ‘Het is echt onze humor, en ook in de composities en muzikale variatie hebben we onszelf echt uitgedaagd. Het voelde als zonde om die te moeten inkorten om twee keer op een avond te kunnen spelen. Vooral omdat we ons realiseerden dat als we Hoge Noot eenmaal in aangepaste vorm zouden spelen in een theater, we niet nog eens terug konden komen met de versie zoals hij bedoeld was.’ Maartje: ‘We vonden het ook raar om om in zo’n setting – het publiek dichtbij, in crisis – stoïcijns je show te gaan spelen.’

Het hele stramien, van ‘hoe het hoort’ met elke twee jaar een nieuwe show, was in coronatijd ineens uit het raam. Het alternatieve programma Speelbeesten, waarmee ze enkele maanden nog konden try-outen, was een soort speeltuin. Elke avond lieten ze iets anders zien, probeerden teksten uit die ze eerder niet hadden aangedurfd, schreven nieuwe liedjes. Maartje: ‘Het hielp ons om de moed erin te houden. We zijn er iets losser van geworden, minder op zoek naar de juiste invulling van een programma, minder première-angst.’ Toen de theaters rond de jaarwisseling dicht waren, gaven ze miniconcerten voor ‘alleenstaanden, alleengaanden en andere nabestaanden van 2020’ vanuit een busje vol kerstversiersels. ‘Daar hebben we voor het eerst van ons leven subsidie voor kunnen aanvragen!’

In september zou Hoge Noot weer moeten gaan spelen. ‘Misschien passen we een paar dingetjes aan, maar het programma was niet enorm aan de actualiteit gebonden,’ vertelt Kine. Om het geheugen weer op te frissen, na meer dan een jaar niet gespeeld te hebben, bekijken ze de doorloop die vlak voor de lockdown nog werd opgenomen, en verwachten dan op spiergeheugen snel weer ingespeeld te zijn. Maartje: ‘Er zijn een paar nummers uit de show die we niet kunnen repeteren in een huiskamer, dus daarvoor moeten we wel weer even naar het theater. Een stuk met Segways, bijvoorbeeld. Daar zouden we mee verongelukken als we daar nu zomaar op zouden springen.’

Terugblikkend denken ze dat de crisis hen creatief gezien veel heeft gebracht, maar dat ging niet zonder slag of stoot: ‘Die eerste weken van de lockdown vorig jaar viel alles plotseling weg. Gelukkig konden we eerst nog bezig zijn met een album. Maar toen dat uitkwam, werden we enorm geconfronteerd met die lege agenda. Dat we niet zo essentieel waren met ons bestaan. Dat we ook iets anders hadden kunnen worden dan artiest,’ geeft Maartje toe. ‘Speelbeesten is ons antwoord daarop geweest. Een compleet nieuwe show maken, waarom ook niet.’

Het nieuwe materiaal dat de schrijfperiode in Noorwegen oplevert, heeft nog geen definitieve bestemming. ‘Speelbeesten is elke avond anders, en het past niet echt in Hoge Noot. Misschien maken we er een album van. En wie weet komt het van pas voor een nieuw programma. Dat zou dan meer over folklore gaan, volksmuziek. Maar nu hebben we eerst nog heel veel zin om Hoge Noot weer te gaan spelen.’

Foto: Corne van der Stelt