Voor wie zich afvraagt hoeveel mensen er werken bij Aida of hoeveel seconden een haastverkleding duurt kan terecht bij Backstage@Aida, een driedelige podcast waarin hoofrolspelers en BN’ers geïnterviewd worden over het reilen en zeilen achter de schermen van Disney’s Aida. De eerste aflevering moet het hebben van enthousiaste gasten, maar inhoudelijk komt het niet veel verder dan het programmaboekje.

Ook in de Nederlandse musicalwereld zijn podcasts niet meer weg te denken. Fans kunnen in de Volgspot Cast de laatste musicalnieuwtjes horen van spelers Elindo Avastia & Diego González-Clark, zich met Benno Hoogveld en Annemiek Lely verdiepen in musicalklassiekers in Musical, Ik Vind Hier Iets Van of naar de vele interviews luisteren die Dide Vonk inmiddels gevoerd heeft met spelers en makers in de musical- en theaterwereld. En dat is nog maar een greep uit wat er zoal gemaakt wordt. Wie meer wil leren over musicals in Nederland, komt met een Spotify-abonnement een heel eind.

Ook Stage Entertainment waagt zich nu aan podcasts, maar de vraag is of dat wel zo’n verstandige beslissing is. Het is een laagdrempelig medium waarmee je fans kan enthousiasmeren en nieuw publiek kan aantrekken, maar de kritische afstand die eerder genoemde podcasters nog enigszins hebben ontbreekt volledig. In Backstage@Aida vertellen spelers wat leuke anekdotes over de voorstelling, maar echt spannend wordt het niet. Je luistert naar een veertig minuten durende reclame voor Aida, en dat gaat op den duur vervelen.

In de eerste aflevering interviewen presentator Patrick Martens en entertainmentjournalist Eline de Ruig Gaia Aikman en content creator Rachel Siwaletti. Aikman deelt haar ervaringen als hoofdrolspeelster van Aida, terwijl Siwaletti een fan van het eerste uur is: als 11-jarig meisje had de eerste opvoering van Aida zo’n indruk gemaakt dat ze geregeld met haar beste vriendin afsprak om alle liedjes te zingen. Een uitgeleende cd liep uit op een drama toen er krasjes werden ontdekt op de voorkant.

De chemie tussen Aikman en Siwaletti is duidelijk het sterkste punt van deze podcast. Siwaletti stelt soms interessantere vragen aan Aikman dan de presentatoren. Een flitsverkleding van 20 seconden is natuurlijk indrukwekkend, maar wat als het een keer niet lukt? Gewoon doorgaan, antwoordt Aikman, en hopen dat de tegenspeler vakkundig improviseert om het allemaal weer recht te trekken. Want als er meer dan vijf seconde vertraging is, mist ze al haar entree en moet ze door naar de volgende scène.

Verder krijgen we een keurige reeks gespreksonderwerpen die de doelgroep moet horen om naar de voorstelling te gaan. Aida gaat over een zoektocht naar onvoorwaardelijke liefde; het is een verhaal van nu, maar ook van alle tijden; het is een nieuwe versie, maar wel met respect voor het origineel. De presentatoren verzuchten zich over het onuitputtelijke thema van de liefde en overladen voorstelling en spelers met complimenten.

En niet onterecht: de nieuwe Aida en met name de vertolking van Gaia Aikman is overwegend goed ontvangen in de pers. Aikman sleepte voor haar prestatie terecht een Musical Award voor Beste Vrouwelijke Hoofdrol in de wacht. Maar er zijn ook kritische geluiden. Het ontbreken van het lied Het gaat altijd over liefde en de meer sobere vormgeving zijn terugkerende kritiekpunten op social media, net als de lage spanning in de voorstelling, die in meerdere recensies wordt opgemerkt.

Siwaletti moedigt mensen aan om de veranderingen te omarmen en impliceert dat men misschien te veel hecht aan het nostalgische beeld dat ze van de musical hebben. Dat is deels waar, maar er zijn ook bezwaren die niet met nostalgie te maken hebben. Een groot nadeel van een podcast als deze is dat er nauwelijks ruimte is om kritiek te uiten en een genuanceerde discussie te voeren.

Los daarvan legt Stage Entertainment de lat laag voor het publiek. Het veronderstelt dat een publiek meer geïnteresseerd is in anekdotes van wat er zoal achter de schermen van een musical gebeurt dan in het waarom van deze nieuwe Aida. Regisseur Schele Williams is in de promotiecampagne van Aida maar weinig aan het woord gekomen, terwijl zij als geen ander kan vertellen waarom ze bepaalde artistieke keuzes heeft gemaakt. Williams heeft immers niet alleen zelf in de originele Broadway-voorstelling gestaan, maar ook uitgebreid historisch onderzoek gedaan om de nieuwe versie te regisseren.

Naast Williams is er een creatief team vol vooraanstaande figuren uit de Amerikaanse theaterwereld – denk aan auteur David Henry Hwang, choreograaf Darrell Grand Moultrie of decor- en kostuumontwerper Bob Crowley – die eveneens interessante inzichten zouden kunnen geven over het maakproces. Toch worden ze niet vermeld op de website en weinig ingezet om de voorstelling context te geven. Het zou veel interessanter zijn om de hoofdrolspelers niet alleen te koppelen aan een fan, maar ook aan een creative. De keuze om hoofdrolspelers April Darby en Nadjim Severina te koppelen aan bekende Nederlanders John Williams en Tim den Besten is marketingtechnisch logisch, maar ook wat willekeurig. De vraag is hoeveel ze inhoudelijk gaan toevoegen.

Maar eerlijk is eerlijk: de tweede en derde aflevering moeten nog komen, dus daar kan vooralsnog alleen over gespeculeerd worden. Wie in de eerste aflevering goed oplet en hoort hoeveel mensen er voor en achter de schermen van Aida werken, kan zomaar twee kaartjes voor de voorstelling winnen. Toch een goede reden voor musicalfans om deze podcast een kans te geven.

Foto: Deen van Meer – Aida door Stage Entertainment