Gisteren las ik ergens het woord ‘vrouwvriendelijk’. Ik had – misschien, of waarschijnlijk, omdat ik een man ben – nooit zo bij dat woord stilgestaan. Maar ineens realiseerde ik me hoe veelzeggend het is dat we in de Nederlandse taal wél een woord hebben verzonnen voor iets waarvan we vinden dat het aanpassingen vereiste voordat vrouwen er óók gebruik van kunnen maken, maar dat hetzelfde principe voor mannen – manvriendelijk – simpelweg niet bestaat. (meer…)
Douwe en kauwe, dat is volgens cabaretier Marco Lopes dé manier om een tompouce te eten, en hij propt ter bewijsvoering een oranjetompouce in zijn mond. De try-outreeks van zijn tweede cabaretsolo Wees blij werd in verband met de coronamaatregelen onderbroken. Gisterenochtend gaf hij niettemin een stukje digitale stand-upcomedy vanaf de bank in zijn eigen huis. Geheel in Koningsdag-stijl, in oranje shirt, inclusief Aperol Spritz en kleedje waarop hij spulletjes verkoopt.
Een van de weinige voordelen van al dat online theatergeweld is dat je vaak zelf kan bepalen wanneer je een voorstelling bekijkt. Ik kwam er de laatste weken achter dat (pre-)ontbijttheater een uitstekend begin van de dag is. De stilte van half zeven in de morgen resoneert (met een beetje fantasie) aan de verwachtingsvolle spanning van een volle theaterzaal bij aanvang. En vooral: ik heb nog niet de kans gehad om voldoende weerstand op te bouwen tegen anderhalf uur aan video kijken. Ik kan me er nog toe zetten.
In Theater Diligentia in Den Haag kon je ook vóór de beperkende coronamaatregelen elke maandag in de vroege ochtend terecht voor een korte theaterinjectie voor werktijd. Tijdens Start-up Comedy laat een comedian om half negen ’s ochtends twintig minuten aan materiaal zien. Een uur daarvoor kun je al in het theater terecht voor ontbijt en na afloop, om stipt tien voor negen, kun je linea recta door naar kantoor.
Het concept is nu omgetoverd tot Start-up Camedy, via een livestream dus. In een krap half uur online tijd nemen comedians kort de actualiteit door, voeren een kort telefoongesprek en eindigen met een tip van de dag. Lopes nam gisterenochtend de derde editie voor zijn rekening, voor aanvankelijk zestig, later tachtig en uiteindelijk een min of meer steady zeventig man publiek, die royaal duimpjes en smileys sturen op de Facebook-chat.
Het is even zoeken: stand-upcomedy zonder fysieke aanwezigheid van het publiek. Het levert grappen op waar geen lach op volgt, en dat is voor zowel zender als ontvanger behoorlijk wennen. Het vraagt om een soort wederzijdse welwillendheid – die in mijn beleving overigens groot is deze dagen. Lopes houdt ter compensatie de reacties in de chat scherp in de gaten, al levert het niet veel sprankelend materiaal op. De akwardness van het geheel wordt door Lopes niet onder stoelen of banken gestoken: dat is op zich prettig.
Hoogtepuntje is een aimabel telefoontje met collega en vriendin Anne Neuteboom, die op dit moment werkt aan een eigen satirische Bouquetreeksvariant. Met hese stem vertelt Neuteboom van de aantrekkingskracht van een ‘benevelende vrouw’ en het ‘verlangen naar witte bolletjes van de bakker’. Stand-upcomedy vanaf de bank klinkt aanlokkelijk, maar als de comedians in kwestie – zoals in dit digitale concept – óók passief op een bank zitten, is de spanning en energie op momenten wel onnodig ver te zoeken. Stand-up camedy is een half uurtje meanderend gebabbel, dat geen lachsalvo’s sorteert, maar wel vrolijk stemt.
Beeld: Herman van Bostelen met daarin een still uit Stand-up Camedy.
Gezien: Marco Lopes in Stand-up Camedy van Theater Diligentia & Pepijn, in samenwerking met Walvis & Mosmans. Marco Lopes gaat 14 november met zijn tweede programma Wees blij in première in Theater Diligentia.