Wilde konijnen kunnen snelheden halen van ruim vijftig kilometer per uur. Maar in plaats van enorme afstanden af te leggen, komen ze hooguit slechts zo’n vierhonderd meter van hun hol vandaan; het zijn extreem schrikachtige wezens. Zoveel mogelijkheden, en tegelijkertijd zoveel zelfopgelegde beperkingen – de parallellen met een maatschappij in intelligente lockdown dringen zich op. Waren we de laatste maanden niet allemaal een soort schemerdieren in crisis?
Dat dachten ook de jonge makers van de Utrechtse theatergroep TG Tiefschnee. In 2012 maakten ze De Konijn Monologen, een korte festivalvoorstelling over een jongen in crisis, die zichzelf de identiteit van een konijn aanmeet en zich voorbereidt om naar ‘het wild’ te gaan. Hij hekelt de regels en wetten van het stadse leven, maar tegelijkertijd bedenkt hij voor zichzelf alvast talrijke nieuwe regels en wetten om die onbekende en onbestemde stap naar een nieuw leven aan te durven. Dat geeft te denken: in hoeverre hebben we al die beperkingen nodig om in vrijheid te leven? En is een hang naar vrijheid niet eigenlijk vooral een verkapte onvrede met een huidige situatie?
TG Tiefschnee bestaat uit regisseur Merel van Huisstede en toneelschrijver Rinske Bouwman, die sinds 2011 gestaag werken aan een licht absurdistisch theateroeuvre op festivals en in vlakkevloertheaters. De Konijn Monologen speelde van 2012 tot en met 2016 op verschillende muziek- en theaterfestivals in Nederland en had daardoor een aantal randvoorwaarden waardoor de monoloog zich nu relatief eenvoudig vertaalt naar een online variant: een korte tijdspanne (twintig minuten), één acteur (Tim van der Voort, in een roze konijnenkostuum), en vanwege de verplaatsbaarheid een minimaal decor en flexibele mise-en-scènes.
Tegelijkertijd merk je dat de voorstelling is geschreven voor het rumoer en de bijkomende ruis van bijvoorbeeld de theater-area op Solar Weekend Festival, en dat het in de verstilling en de kijkconcentratie op Zoom op enig moment wel wat gaat kabbelen. Ondanks een aantal mooie poëtische contemplaties, kreeg ik gaandeweg behoefte aan een emotionele doorbraak of een kritisch inzicht.
Toch bedacht ik me naar aanleiding hiervan dat een online variant van een festival als Stukafest (of Gluren bij de Buren of Struinen door de Tuinen), waarin je op een avond niet langs verschillende studentenhuizen gaat, maar verschillende studentenhuizen langs jou gaan om daar korte theaterperformances van tien tot twintig minuten te tonen, me helemaal geen gek idee lijkt, in tijden van corona.
Beeld: Herman van Bostelen met daarin een still uit De Konijn Monologen.
Gezien: De Konijn Monologen (op Zoom) van TG Tiefschnee, 21 mei 2020
