Nita Liem krijgt morgen op het Gala van de Nederlandse Dansdagen de Dansspeld uitgereikt. De artistiek leider van voormalig dansgezelschap Don’t Hit Mama ontvangt de danserfgoed-prijs voor haar pioniersrol binnen de ontwikkeling die hiphop-dans maakte van straat naar theater.
‘Nita Liem wordt binnen de hiphop-theaterdans gezien als mama Nita, als de mothership, als de bron’, schrijft De Dansdagen. ‘Ze staat op de schouders van anderen die haar voorgingen maar haar stap, precies 25 jaar geleden, om hiphop in Nederland van de straat naar het theater te brengen wordt binnen de hiphop-theater-dans-community aangeduid als een belangrijk en richtinggevend moment.’
Decennialang bracht het werk van Liem vele talenten voort die nu vormgeven aan het huidige Nederlandse danslandschap. ‘Wat startte als een gevoel van noodzaak 25 jaar geleden om hiphop een theaterpodium te bieden bleek later een onuitwisbare en essentiële bijdrage geleverd te hebben aan een van de meest belovende stromingen binnen de huidige Nederlandse hedendaagse dans.’
Met de Dansspeld eert de Nederlandse Dansdagen personen die decennialang kennis, wijsheid en ervaring hebben overgedragen en daarbij waardevolle bijdragen hebben geleverd aan het Nederlandse danserfgoed. ‘De speld is een symbool van continuïteit en cultureel geheugen, opgespeld op een actueel moment en daarmee verankerd voor volgende generaties.’
Foto: Janita Sassen
Bij zijn afscheid van Introdans is oprichter en directeur Ton Wiggers met meerdere onderscheidingen gelauwerd. Naast de Dansspeld van de Nederlandse Dansdagen, erepenningen van de provincie Gelderland en Arnhem, ontving hij ook de Koninklijke eremedaille voor Kunst en Wetenschap van de Huisorde van Oranje.
Literatuur en theater ontmoeten elkaar in het werk van schrijfster Inez van Dullemen. Zij werd geboren in Amsterdam. Haar vader was procureur-generaal en haar moeder auteur Jo de Wit. Dankzij een reisbeurs die ze in 1950 ontving voor haar novelle Het wiel, verbleef Van Dullemen een jaar in Spanje en Parijs. In Parijs ontmoette ze in het Collège néerlandais de jonge, aankomend regisseur Erik Vos (1929) die lessen volgde van de befaamde mimespeler Étienne Decroux. Ze trouwden in 1954. Hoewel Van Dullemen haar man steunde in zijn mimestudie raadde ze hem aan ook toneelteksten te lezen. Hiermee gaat voor Vos een nieuwe wereld open. (meer…)
Vloeivelden, wat een prachtig woord. Aan de westelijke rand van de stad Groningen liggen, op het terrein van de voormalige SuikerUnie, de vloeivelden, reusachtige waterbassins waarin afvalwater van de suikerindustrie werd gezuiverd. (meer…)
Al vóór de drie voorstellingen van The Best of Hiphop Dance beginnen, is de sfeer in de Wim Sonneveldzaal van het DeLaMar Theater uitgelaten. Het is duidelijk dat veel van de toeschouwers in Amsterdam zijn voor het Summer Dance Forever Festival en net uit de hiphopbattle in Paradiso komen, die nog bezig is op het moment dat de voorstelling begint. (meer…)
‘Een zwaartepunt in het festivalprogramma is wat ik het urban momentum zou willen noemen: na een ontwikkeling van veertig jaar is de urban dans uitgegroeid tot een vaste grootte als podiumkunst.’ Aldus Stacz Wilhelm, de nieuwe artistiek leider van Korzo producties & CaDance in zijn inleiding tot de negentiende editie van het Haagse dansfestival. (meer…)
