De financiële schade door de coronacrisis is enorm, en het einde is nog niet in zicht. Wat zijn de verhalen achter de cijfers? Theaterkrant gaat in gesprek met zzp’ers uit de theatersector. Waar doen ze het van? Hebben ze nog werk en inkomen? En hoe gaan zij om met de onzekerheid die de coronacrisis brengt? Deze keer: Miranda Driessen. (meer…)
De financiële schade door de coronacrisis is enorm, en het einde is nog niet in zicht. Wat zijn de verhalen achter de cijfers? Theaterkrant gaat in gesprek met zzp’ers uit de theatersector. Waar doen ze het van? Hebben ze nog werk en inkomen? En hoe gaan zij om met de onzekerheid die de coronacrisis brengt? Deze keer: Dominique de Bont.
Dominique de Bont (1996) voltooide in juli 2020 haar opleiding Muziektheater aan Codarts, Hogeschool voor de Kunsten in Rotterdam. Middenin de coronacrisis studeerde ze af met de theatervoorstelling Le miroir en de eindexamenfilm Daggers of the Mind. Een jaar eerder speelde ze als onderdeel van haar stage de rol van Tiener Alison in de musical Fun Home, geproduceerd door OpusOne in samenwerking met ITA. Hiervoor ontving zij de Musical Award voor Aanstormend Talent.
Naast theater is De Bont ook werkzaam als stemactrice voor verschillende series en films van onder andere Disney en Netflix. Voor 2021 staat – indien corona het toelaat – een aantal projecten op haar agenda. Zo speelt ze de rol van Alex in de gelijknamige korte film ALEX en is zij de opstandige Evi in ZODIAC de musical, een verhaal over de toekomst van onze aarde.
Toen Rutte vorig jaar de ‘intelligente lockdown’ afkondigde, zat De Bont in het laatste jaar van haar studie Muziektheater. ‘Ik kon vanaf 13 maart niet meer naar school’, constateert ze nog altijd enigszins beduusd. Haar afstudeersolo Le miroir had ze net achter de rug: ‘Dat was op het nippertje, in februari 2020. Het was meteen ook de laatste keer dat ik op het toneel heb gestaan voor een volle zaal.’
Slechts drie keer zag ze tussen maart en juli 2020 haar opleidingsinstituut in Rotterdam van binnen: ‘Zowel onze gezamenlijke eindvoorstelling als de eindejaars-showcase werden gecanceld. Normaal is dat voor afstuderende studenten de uitgelezen kans om je te presenteren aan het werkveld, nu restte ons dus enkel die film. We repeteerden via Zoom met de regisseur, de school stuurde ons rekwisieten en technische attributen thuis; we namen de scènes met onze telefoons op. Gelukkig mochten we het eindresultaat samen op school bekijken, maar ik ben dus geheel vanuit huis afgestudeerd.’
Financieel had dit geen directe consequenties, aangezien deze projecten onderdeel vormden van haar opleiding, maar De Bont keek alvast vooruit. ‘Samen met klasgenoot Sterre Verschoor en Stichting NANOEK heb ik het project De Nieuwe Lichting opgezet. Hiermee willen we een podium bieden aan de groep musical- en muziektheaterstudenten van 2020 van wie bijna niemand een live afstudeervoorstelling heeft kunnen spelen. Deze productie zou oorspronkelijk in november 2020 plaatsvinden, maar is inmiddels verplaatst naar november 2021.’
Het tweetal wist voor het project subsidie binnen te slepen: ‘Daar heb ik geen regulier loon uit gehaald, maar dat was ook niet de reden waarom we het hadden bedacht. Het stond voor ons voorop dat we een mogelijkheid creëerden om weer live te kunnen spelen. Ik had nog nooit eerder zelf iets opgezet en het voelde goed, ik heb er mega veel van geleerd. Het was een feestje om mee bezig te zijn en het biedt een mooi vooruitzicht in deze tijd!’
De Bont deed geen beroep op TOZO I: ‘Ik kwam er niet voor in aanmerking omdat ik nog studeerde en dankzij het leenstelsel mijn vaste lasten kon betalen. TOZO II heb ik wel aangevraagd en die is ook volledig toegekend voor de periode waarin ik niet meer studeerde. Hierdoor kon ik me focussen op De Nieuwe Lichting en had ik tijd om na te denken over wat ik verder kon gaan doen om financieel rond te komen.’
Toch nam De Bont ook een bijbaantje: ‘Ik heb een tijdje bij de GGD gewerkt als bron-en contactonderzoeker. Daarnaast kon ik gelukkig wat inspreekklussen doen toen de studio’s weer opengingen.’ Bezuinigen hoefde ze daarom niet echt, dat gebeurde als het ware vanzelf: ‘Ik drink graag koffie buiten de deur, maar dat kon een tijdje niet omdat de horeca gesloten was.’ Met een knipoog: ‘Wel haal ik geregeld nog ergens een koffie to go.’
De telkens wisselende maatregelen geven wel veel onzekerheid: ‘Ik geniet er enorm van dat ik met mijn vak bezig kan zijn, maar durf inmiddels niet meer te zeggen wanneer we de voorstellingen die in de “vriezer” staan alsnog kunnen presenteren. Het continue gevoel dat alle perspectieven op werkgebied aan een zijden draadje hangen is moeilijk. Gelukkig sta ik over het algemeen positief in het leven, maar we moeten echt weer eens beginnen.’
Nog afgezien van de onzekerheid rond haar werk lijdt De Bont onder het gemis van sociaal contact: ‘Het vervelendst vind ik dat ik mijn ouders, zusje en oma in Brabant ontzettend weinig zie. Ik denk toch twee keer na voordat ik ze een bezoekje breng, ik wil het niet op mijn geweten hebben dat ze door mij ziek zouden worden. De band met mijn familie is hecht en zo vanzelfsprekend dat ik die spontane bezoekjes erg mis. Ik vind het ook jammer dat ik zelf niet meer naar het theater of de bioscoop kan gaan.’
Net als bijna al haar lotgenoten ziet ook De Bont ondanks alles positieve kanten: ‘Zonder corona was een project als De Nieuwe Lichting nooit van de grond gekomen. En ik heb mee mogen doen met een online musicalconcert. Ik vind het onwijs tof dat zoveel mensen in de culturele sector in deze tijd met nieuwe initiatieven komen waarmee ze werk verschaffen voor zichzelf en/of een ander. Mooi hoe we samen de schouders eronder zetten!’
Ze kijkt met vertrouwen naar de toekomst. ‘Mijn zin om te werken is alleen maar toegenomen. Ik ben aangenomen voor ZODIAC de musical, waarvoor we in februari al gerepeteerd hebben. Daarvoor krijg ik een volwaardig salaris, dat me financieel onafhankelijk maakt. – Het is überhaupt al een cadeautje in deze tijd in een productie te mogen staan.’
‘Vanwege de strenge lockdown hebben we nu weer een paar weken ‘pauze’, maar we gaan monteren en spelen zodra het weer kan. Ik hoop met heel mijn hart dat we in de zomer weer het toneel op mogen, ik kan niet wachten deze voorstelling aan het publiek te laten zien!
Inkomen verloren? Tot juli 2020 leefde ze van de studiefinanciering. De tweede helft van dat jaar kon ze de eindjes net aan elkaar knopen, sinds februari heeft ze een vast salaris bij ZODIAC de musical.
Werk verloren? Wel uitgestelde, maar nog geen afgelaste voorstellingen.
Uitkering? Ja, TOZO II
Foto: Studio de Bont
Lieve Dominique,
Mooi verhaal !
Je bent echt een kanjer en een doorzetter.
En bovenal heel talentvol.
Ik wens je veel succes en het zal je allemaal wel lukken
Groetjes van Karin Buijs.
Beste Dominique, Ik ken je oma heel goed als voorzitster van kerkkoor Waalwijk. Zelf mag ik al bijna 28 jaar dirigent van dit kerkkoor zijn. Je oma mag heel trots zijn op zo’n kleindochter. Ik wens je een goede en succesvolle toekomst verder in de muziek. Wil van Leijsen