In virtual reality kun je de anderhalve meter afstand op een veilige manier slechten, vertelt choreograaf David Middendorp, artistiek leider van Another Kind of Blue. ‘Toeschouwers kunnen fysiek heel ver uit elkaar zitten maar in VR bij wijze van spreken bij elkaar op schoot zitten.’ (meer…)
Tijdelijke bouw en decentralisatie, waren voor Jeroen Ubels en Oskar Zakrzewski de belangrijkste uitgangspunten toen ze gingen nadenken over het opnieuw vormgeven van cultuurbezoek binnen de anderhalvemeterrestricties. Ze bedachten de Social Distancing Club: een arena-achtige theatersetting, ‘met de feel van een popconcert en de focus van een theaterbezoek’.
Jeroen Ubels is architect, ontwerper en geluidstechnicus, Oskar Zakrzewski is werkzaam in het artiestenmanagement. Samen waren ze op zoek naar een concept dat de gezamenlijkheid van een theater- of concertbezoek benadert, maar toch coronaproof is. Ze kwamen uit op een constructie van in een cirkel geplaatste, opgestapelde balkons die de speelvloer aan alle kanten omsluit.
Het concept doet denken aan de Peepshow Palace van theatercollectief De Warme Winkel en De Brakke Grond, dat op dit moment in de Nes is opgebouwd en waar deze zomer een rijkgeschakeerde theater- en muziekprogrammering is opgetuigd. Een van de voornaamste verschillen daarmee is dat de Social Distancing Club groter van opzet is, en je ook als huishouden een balkon kan reserveren – in de Brakke Grond bekijk je als toeschouwer een voorstelling individueel. Met zijn vier verdiepingen zou De Social Distancing Club ruimte kunnen bieden aan ten minste zeshonderd toeschouwers en kan vrij eenvoudig worden opgeschaald. Op die manier zou het voor toeschouwers betaalbaar kunnen blijven, en hoef je er als instelling geen verlies op te draaien, volgens Ubels en Zakrzewski.
Als bezoeker heb je bovendien – zeker in vergelijking met de meeste culturele evenementen die momenteel doorgang vinden – een relatief grote bewegingsvrijheid tijdens de voorstelling. Zakrzewski: ‘Je kan zitten, staan, zelfs dansen. Via een app kun je een drankje bestellen dat veilig bij je balkon wordt afgeleverd. Per zijde heb je aparte faciliteiten zoals toiletvoorziening en horeca.’
Grote voordelen zijn: optimale crowd-management en je voelt je als bezoeker verbonden met de rest van het publiek. Zakrzewski: ‘Door de opstelling zie je driekwart van de rest van het publiek, terwijl je er toch op veilige afstand vandaan staat. Dat is van grote invloed op de beleving van de voorstelling.’ Ubels: ‘Het gaat niet alleen maar om het netjes naleven van de regels van de overheid, als toeschouwer is het prettig te weten dat je in veilige handen bent tijdens je bezoek.’
Om het concept te realiseren, is allereerst een lege ruimte van ten minste 50 bij 50 vierkante meter nodig. Idealiter zou dat een grote, overdekte evenementenhal zijn die met name per auto (‘want dat is het veiligst’) goed te bereiken is. ‘Bijvoorbeeld de Jaarbeurs Utrecht of Hangar 2 in Katwijk’, volgens Zakrzewski. ‘Je ticket wordt dan bij de ingang van het parkeerterrein al gescand, en vanuit daar word je geleid naar de parkeerzone die hoort bij jouw verdieping. Een route leidt je vanaf daar rechtstreeks naar het balkon waar je moet zijn.’ Ubels: ‘Omdat je met maximaal honderd mensen in een verdieping zit, zijn de publieksstromen relatief eenvoudig te organiseren en duurt het dus als bezoeker niet onnodig lang om je te verplaatsen. Door de beweging tussen auto en balkon zo klein mogelijk te houden, beperk je bovendien het besmettingsrisico.’
Nadeel: het concept vraagt om flinke investeringen die zich slecht blijken te verhouden tot deze onzekere tijden (waarbij het verre van zeker is of de culturele sector de komende periode mag blijven draaien zoals dat nu mag). Ubels: ‘De hoogte van die investering hangt af van hoe lang het open kan en mag blijven. Je zou het minstens drie á vier maanden neer moeten zetten om uit de kosten te komen.’ Zakrzewski: ‘Een grove schatting, afhankelijk van of je wel of geen overdekte locatie hebt, komt uit tussen de half miljoen en de twee miljoen euro. En dan gaan we ervan uit dat je alle onderdelen huurt; de meeste licht- en geluidsinstallaties worden momenteel toch vrijwel niet gebruikt en het project is van tijdelijke aard.’
Vooralsnog hebben Zakrzewski en Ubels geen partijen gevonden die zich aan het concept willen committeren. Zakrzewski: ‘Veel organisaties vinden het risico op dit moment te groot.’ Een constructie waarin de overheid garant zou staan voor het risico (‘ze hoeven niet eens geld bij te leggen’) zou volgens hen een ideale oplossing zijn.
Meer informatie en contact: www.socialdistancingclub.nl