Ook Zarah Bracht, Annica Muller, Nastaran Razawi Khorasani en het duo Onyx & Ivory zijn genomineerd voor de BNG Bank Theaterprijs 2021. De jury van de stimuleringsprijs voor jong theatertalent maakte gisteren de kanshebbers uit het voorbije seizoen bekend. De BNG Bank Theaterprijs gaat in september uiteindelijk naar de beste voorstelling van de voorbije twee seizoenen. Vorig jaar werden Cherish Menzo, Kim Karssen en Florian Myjer al genomineerd.

De winnaar van de BNG Bank Theaterprijs ontvangt een bedrag van 45.000 euro als bijdrage aan een nieuwe voorstelling of de herneming van een winnende voorstelling. De prijs wordt uitgereikt op de ‘BNG Bank Theater Middag’ op 3 september tijdens het Nederlands Theater Festival in het Amsterdamse Theater Bellevue.

De jury over de nominaties uit seizoen 2020-2021:

Being wrong and how to admit it | Zarah Bracht/Productiehuis Theater Rotterdam

Met de monoloog Being wrong and how to admit it, maakte Zarah Bracht een voorstelling die de actualiteit inhaalde. We zien een politica die haar excuses moet maken ‘omdat er dingen misschien niet helemaal goed zijn gegaan’. Bracht zet met de keus voor actrice Kirsten Mulder een soms sympathieke, maar vooral krachtige draaikont neer. Zoekend, declamerend en dansend beweegt ze over het podium. In een woordenstroom als een spoken word optreden vuurt ze al haar twijfels en vragen op het publiek af. Opgezweept en meegevoerd door een duet van twee drummers die de almaar tegensprekende stemmen in het hoofd van de politica vormgeven. Want is dit haar schuld of geeft ze het publiek slechts wat ze willen? Zo ontspint ze de wereld van verantwoordelijkheid en goedpraterij in de westerse politiek en de corporate bedrijfstakken. Maar ook die van de eenzame mens die probeert het juiste te doen.

Yogi Anni | Annica Muller

In psychedelisch lycrakostuum en met yogamat onder de arm vuurt theatermaker Annica Muller in onvervalst Amerikaans-Engels het publiek aan met sappig internetyogajargon. ‘Yogi Anni’ ontsluit de wereld van de mindful Instagram fitgirls vol humor en zelfspot. In deze uitgesproken solo lijkt theatermaker Annica Muller het publiek op afstand te houden, maar langzaamaan komen er meer barstjes in het kunstmatige internetpersonage. Muller neemt de kijker mee in haar verslaving en de psychische problemen die schuilgaan achter het gepolijste voorkomen van Yogi Anni. Hiermee doet ze een poging het publiek te leren hoe ze zich staande moet houden in een wereld die in brand staat. De krachten en de valkuilen van yoga worden blootgelegd en ook hier ligt verslaving op de loer. Een zeer knappe prestatie hoe Muller gevoelige en persoonlijke verhalen onderbrengt in een energieke festivalvoorstelling.

Songs for no one | Nastaran Razawi Khorasani/KOBE

In Songs for no one neemt Nastaran Razawi Khorasani je mee in het leven van twee Iraanse pubers. Om de beurt worden een jongen en een meisje geïnterviewd. De vertaling van het Farsi lezen we op hun eigen projectiescherm. De verhalen van de kinderen zijn herkenbaar maar schetsen tegelijkertijd een leven in censuur. Een leven waarin je voortdurend op je woorden moet letten, woorden uit popmuziek geknipt zijn en films een kortere speelduur hebben dan op IMDB staat vermeld. Razawi Khorasani weet op aangrijpende wijze een beeld te geven van het leven in een Islamitische dictatuur door de ogen van twee kinderen die hardop dromen. De penibele situatie van de kinderen, hun ergernissen en grenzeloze ambities weet Razawi Khorasani op indrukwekkende wijze te verbeelden in haar performance met muziek van Jimi Zoet en beelden van Peter van Til. Door de lichte toon van de gesprekken en verkwikkende nieuwsgierigheid wordt de voorstelling ondanks het thema nooit te zwaar. Razawi Khorasani etaleert in Songs for no one haar kwaliteiten als maker, performer en ook interviewer.

Anne-Fay’s Reaspora | Onyx & Ivory / DOX / Paradiso Melkweg Productiehuis

In een simpel maar doeltreffend decor van gaasdoek ontvouwt zich een verhaal dat soms verteld en dan weer gezongen wordt met ondersteuning van filmbeelden van broer Felix Kops. Als in een roadmovie trekken filmische stillevens en prachtige natuurbeelden voorbij. Anne-Fay vertelt met spoken word en songs een confronterend en soms pijnlijk verhaal over hoe het is om een kind te zijn van een witte en een zwarte ouder, het gedeelde koloniale verleden en de sporen die dat tot op de dag van vandaag (in ons allen) heeft achtergelaten. Zo krachtig als Anne-Fay is wanneer ze zingt, zo kwetsbaar en vol vragen is ze wanneer ze vertelt. Ze vraagt zich hardop af hoe ze als niet direct zichtbaar zwarte vrouw, het zwarte perspectief in beeld en verhaal kan brengen en of ze die ruimte wel in mág nemen. Ze heeft geen antwoorden, alleen haar geleefde werkelijkheid als bi-culturele vrouw in een wit dominante samenleving. De voorstelling, afgesloten met een bekend Surinaams liedje, schetst wat voor emotionele rollercoaster Anne-Fay’s Reaspora is. Een zeer grote prestatie en smaakt naar meer.
Anne-Fay’s Reaspora is ontwikkeld tijdens reizen naar Curaçao, Aruba, Ghana en Suriname. Op zoek naar familiegeschiedenis en de geboortegrond van haar voorouders. In Nederland werd een album opgenomen en toerde ze met twee muzikanten langs poppodia en de zomerfestivals. De theaterversie van Anne Fay’s Reaspora is een slow cooker die de vorm van een theatraal concert heeft gekregen.

In 2020 kreeg BNG Bank Theaterprijs noodgedwongen een andere vorm. Te veel voorstellingen werden door de coronamaatregelen niet gemaakt of kregen de kans niet om getoond te worden. De jury koos ervoor om de prijs niet uit te reiken aan de maker van de beste voorstelling, maar om de prijs in drie stimuleringsprijzen van elk € 15.000 op te delen. Via een ‘open call’ kregen jonge makers de kans om een plan op ‘anderhalve meter’ in te dienen. Winnaars waren Nastaran Razawi Khorasani (Absent Voices, nu genomineerd voor Songs for no one), Sonja & Hendrik (DORP) en Marte Boneschansker (BLOOS de mannen).

De BNG Bank Theaterprijs jury 2021 bestaat uit Miel van Teijlingen (voorzitter), Carole van Ditshuyzen, Mark Fischer, Lieke Hillebrand, Milone Reigman, Jolanda Spoel en Jolie Vreeburg.

Foto: Being wrong and how to admit it van Zarah Bracht bij Productiehuis Theater Rotterdam, Bart Grietens