Dit seizoen gingen er op dezelfde dag twee muziektheatervoorstellingen in première waarin Papoea centraal stond en waarmee dus eindelijk ook deze verborgen verhalen aandacht kregen. Cultuurhistoricus Nancy Jouwe heeft een Papoea-achtergrond, en ging kijken. Ze zag een verrassende en ontroerende voorstelling – en ook een zeer ontluisterende. (meer…)
Veel witte makers bezitten de hoogmoed andere culturen op te eisen als materiaal om mee te werken, constateert Quinsy Gario. Hij wijst erop dat de kans groot is dat men daarbij de eigen dominante positie ten opzichte van die culturen ontkent, en dus schadelijk en hol werk maakt. En hij ziet ook hoe dat anders kan. (meer…)
Actrice, zangeres en vooral mens, altijd nieuwsgierig gebleven naar wat er achter de horizon verscholen ligt: Gerda Havertong. Ze is bekend van televisie, het theater, en ook met haar liedjes. Nu 75, is ze nog steeds in het theater te vinden als enthousiast en betrokken toeschouwer. (meer…)
Een succesvolle carrière als dragqueen brengt Frank Wijdenbosch naar Duitsland, Italië en Londen. Maar in Nederland wordt hij in de verdeelde Zwarte theaterwereld nauwelijks geaccepteerd. Uiteindelijk vindt Frank de meeste voldoening in het maken van voorstellingen over thema’s die hijzelf belangrijk acht, zoals armoede en identiteit. (meer…)
Bijdragen van mensen van kleur aan het toneel van de zeventiende eeuw zijn niet gedocumenteerd, maar dat betekent uiteraard niet ze er niet waren. In die context kijken we naar een Shakespearebewerking van Jan Vos. In zijn Aran en Titus brengt hij een Zwart personage met macht, moed en trots naar de voorgrond. Wat zegt dat over de invloed van kleur in die witte samenleving? En hoe zat dat bij Shakespeare? (meer…)
Julian Isenia onderzocht culturele praktijken van mensen met niet-heteroseksuele verlangens en genderidentiteiten in het Nederlandse Caribisch gebied. Met als doel een nieuw soort ‘soevereiniteit’ te detecteren, gericht op seksualiteit, keek hij naar uiteenlopende cultuuruitingen, waaronder theaterstukken uit die regio. En naar wat hieruit te leren valt voor een inclusief beleid – ook in Nederland. (meer…)
Theaterkrant en het Nederlands Theater Festival zagen in 2022 de noodzaak om verandering te brengen in de Nederlandse theaterkritiek. Ze lanceerden het initiatief Nieuwe Stemmen in de Theaterkritiek, waarbij BIPOC creatievelingen onder leiding van Ernestine Comvalius en Emilie van Heydoorn een plek werd geboden om het vak van recensent te verkennen. Hoe verhoudt dit initiatief zich nu tot de bredere discussie over diversiteit en inclusie in de theaterkritiek en de bredere sector? (meer…)
Maureen Tauwnaar komt tot bloei bij jeugdtheatergezelschap Teneeter om vervolgens een glanzende theatertoekomst in te stappen. Ze is veeleisend voor zichzelf, is als speelster altijd lang op zoek en graaft diep, om dan in de premièreweek plotseling alle ballast van zich af te schudden en te gaan schitteren, zag regisseur Rinus Knobel. (meer…)
Actrice en kunstenares Fridi Martina maakte naam met optredens bij het Nationaal Theater van Curaçao, bijdragen aan Nederlandse tv en radio, en haar kritische theaterstuk Siegu pa kolo. In 1986 richtte ze in Amsterdam een platform voor biculturele kunstenaars op. Dit Villa Baranka groeide uit tot meer dan een gerenommeerde kunstsalon in de stad: een plaats voor hen wier kunst anders genegeerd zou zijn. (meer…)
