1913
Maar voor goed spelen en goed schrijven zelf is een harde huid niet noodig. (meer…)
Een recensie moet (en zal) tekortschieten. Er is regelmatig kritiek op theaterrecensies in de dagbladen. Ze zijn te kort, te weinig diepgravend, te veel gericht op het oordeel. Hoe kan een stukje van pakweg 300 woorden, of als je geluk hebt het dubbele, recht doen aan een voorstelling?
De horizon van de dans verplaatst zich iedere dag; als dansjournalist moet je mee bewegen met alles wat er gebeurt, en dat is veel. Opvallend dan dat zo weinig jonge mensen het vak van dansrecensent als droombaan najagen. Wat zouden de belangrijkste drempels kunnen zijn? (meer…)
De relatie tussen jonge makers en de pers kent twee gezichten. Een recensie kan voor maker en (een groter) publiek een eerste kennismaking vormen, maar een negatieve recensie kan ook een donkere schaduw over deze introductie werpen. Hoe kijkt de nieuwe generatie aan tegen deze verhouding? ‘Ik zie soms recensies voorbij komen waar ik echt een beetje bang van word.’ (meer…)
Onder druk van ‘online logica’ verschraalt de landelijke krant en alternatieve platforms zijn in Nederland nog nauwelijks. Vier kunstcritici over de staat van hun vak. ‘De kunstkritiek heeft een Joris Luyendijk nodig.’
(meer…)
Hoe verhouden kunstkritiek en erfgoed zich tot elkaar binnen het kunst- en cultuuronderwijs? Over deze kwestie gaan Suzan Tunca (ICK Dans Amsterdam) en Pieter Verstraete (Rijksuniversiteit Groningen) met elkaar in gesprek. In hoeverre is hun werk deel van die domeinen? Is erfgoed een heel eigen domein en wie bepaalt wat het inhoudt? (meer…)
Wat Alida Dors en Janny Donker delen, is hun grote liefde voor hiphop.Als een trouwe reisgenoot heeft deze dansvorm en levensstijl Dors bij Theater Rotterdam gebracht, waar ze artistiek directeur is. Donker heeft Dors altijd gevolgd, onder meer vanuit haar werk als danscritica. Intussen hebben ze bijna een moeder-dochter relatie. ‘Mam, laat me het even zelf uitzoeken.’ (meer…)