Is there life on Mars? Bijna vijftig jaar nadat David Bowie zich deze vraag stelde wordt hij beantwoord door Ulrike Quade en haar gezelschap. En dat antwoord is er niet een om vrolijk van te worden. (meer…)
Het is een krachttoer: maken dat je in één voorstelling Nietzsche begrijpt – of zijn denken, tenminste – én begrijpt dat de man onredelijk was, geniaal maar grotesk, begaafd maar verworden, onmenselijk kortom. I-(m)mens is dan ook de gepaste titel van het stuk: niet-menselijk zoals in i-(r)rationeel, en tegelijk immens van ‘groots’. Want Nietzsches denken is ontzaglijk, en Vincent van der Valk vertolkt hem magistraal in deze muziektheatersolo. (meer…)
Wat kunnen theatermakers soms toch vreselijk naïef zijn. Neem nu de mensen van het Antwerpse gezelschap Post uit Hessdalen. Die werden gevraagd om voor Oerol een voorstelling te ontwikkelen en wat doen ze? Ze gaan op het strand bij de Noordzee een voorstelling maken over ‘de sensatie van het turen naar de horizon’. (meer…)
Nog voordat Michiel Lieuwma fysiek zijn opkomst gemaakt heeft op het podium van de vuurrode dome op Noordsvaarder, heeft hij middels zijn stem al laten weten wat we kunnen verwachten: duiding. Want dat is waar deze tijd om vraagt. En als er iemand is die in staat moet worden geacht dat te doen, dat duiden, is hij dat. ‘Deze tijd vraagt om mij’, voegt hij ons bescheiden toe. (meer…)
Voorafgaande aan de voorstelling krijgen we een kleine les in botanica: in het Hoornsebos groeit een bijzonder plantje, de zogenaamde dennenorchis. Voor het blote oog amper waarneembaar en daardoor des te kwetsbaarder. Gelieve niet met onze lompe poten het tere gewas te vermorzelen. Om ons daarbij een handje te helpen zijn de plekken waar de orchidee zich bevindt afgezet met linten. (meer…)
Het is een plezierig weerzien met Bobby Baxter, hoewel het woord ‘plezierig’ niet bepaald op zijn plaats is. De confrontatie met Thomas Dudkiewicz‘ ijselijke alterego opent een afgrond waarin je gefascineerd wil blijven kijken, om vervolgens hard weg te lopen. Maar kan dat wel? (meer…)
Op zaterdag 17 juni 2017 brak er brand uit in het midden van Portugal. Niet zomaar een brand maar een bosbrand van een enorme omvang. De temperaturen liepen in die zomer op sommige plaatsen op tot boven de 40 graden Celsius of hoger. De brand eiste tientallen doden en nog veel meer gewonden, waarmee die behoort tot de drie dodelijkste branden in Europa sinds 1945. (meer…)
Er zijn veel mooie dingen te schrijven over Wij, de verdronkenen van WALPURGIS – over de flair van de spelers, over de interessante inzet van muziek, over de schoonheid van locatie en decor. De meest essentiële vraag blijft echter onbeantwoord: wat wil deze voorstelling mij – hier, nu, vandaag – eigenlijk precies vertellen? (meer…)
Theater Artemis zet wel vaker clichés in om iets bij zijn publiek los te maken, om de toeschouwer zichzelf te laten bevragen. In Party Dialogues, dat ons moet inwijden in de mystieke wereld van ‘de’ jongeren – en ons terugvoeren naar onze idealen van toen – lukt dat niet. Wat overblijft is louter het cliché. (meer…)