Reportages over Kunst in de Kamer en historisch geïnformeerd acteren, essays over narrativiteit en post-dramatisch theater en interviews met Dood Paard, Keren Levi en theaterschooldirecteur Anthony Heidweiller. Lees hieronder of Download als PDF.
Een speler of maker hoeft niet per se van de Mime Opleiding te komen om de invloed van die discipline te ervaren. Aan de hand van passages uit The Mime Handbook praten we met Tessa Jonge Poerink en Willemijn Zevenhuijzen over de onmiskenbare invloed van de mime op hun spel en manier van theatermaken.
Hoe overleeft een onafhankelijke choreograaf in Nederland en wat is daarbij de rol van ondersteunende instellingen en coproducenten? Hoe kun je voorwaarden creëren die een werkelijk artistiek proces toelaten? TM spreekt choreograaf Keren Levi over vijfentwintig jaar werk en het niet aflatende gevecht om dat beetje ruimte dat er in Nederland is om minder voor de hand liggende dans te maken, goed te benutten.
Toen Anthony Heidweiller in 2021 aantrad als directeur van de Academie voor Theater en Dans in Amsterdam kwam hij terecht bij een opleiding die op dat moment volop in verandering was. Bezig met het realiseren van meer sociale veiligheid, bijvoorbeeld, en een inclusiever beleid. Welke visie heeft hij op het kunstvakonderwijs?
Hoe werd er toneel gespeeld rond 1800? Tijdens het recente festival OverActing probeerden Leidse academici de retorische speelstijl uit die tijd te reconstrueren – mede geïnspireerd door de oude-muziekbeweging. Waar muziek en dans de toeschouwers wisten te beroeren, hadden de academische performers het beduidend moeilijker.
Het Miljoenenkasteel is gekraakt. Een klokkenluider heeft een enorme hoeveelheid documenten openbaar gemaakt die een inkijkje geven in het functioneren van het grootste toneelinstituut van ons land. Alle namen en overige privéinformatie zijn vanzelfsprekend onherkenbaar gemaakt.
Hoe wordt een acteur op de toneelschool opgeleid? In dit deel van een serie over toneelmeesters, roemt Vanja Rukavina René Lobo en Steven Van Watermeulen als bronnen van inspiratie op de Toneelacademie Maastricht. Tegen zijn eigen studenten nu durft Rukavina te zeggen dat hij het op de vloer soms ook even ‘niet weet’.‘Die attitude nemen de studenten over. Waardoor ze actiever en ontspannener worden tijdens de les.’
Op 16 juli 2022 overleed Hans-Thies Lehmann, ongetwijfeld de meest bekende en zeker de meest invloedrijke Europese theaterwetenschapper van de voorbije decennia. Zelfs wie niet vertrouwd is met zijn naam, is dat wellicht wél met het concept dat hij burgerrecht verleende in het eigentijdse theater: ‘postdramatisch’.
Toneel- en theaterdirecteur Menso Carpentier Alting is op 23 september 2022 op zijn geliefde buitenplek in Frankrijk overleden. Menso was nourri dans le sérail. Zijn moeder was actrice Willy Haak, zijn vader Hans Carpentier Alting, directeur van de Koninklijke Schouwburg in Den Haag. Menso vertelde trots hoe de bekende acteur Hans Kaart hem als klein jongetje had beloofd dat hij in de voorstelling De knecht van twee meesters drie keer zijn naam zou noemen. Dat gebeurde toen de acteur, na het horen van een teleurstellend bericht, brulde: ‘mens, oh, mens, oh, mens, oh!’.
Met Franz Marijnen verliest Vlaanderen een van zijn belangrijkste theatermakers van de voorbije halve eeuw. Zijn barokke verbeelding en zijn aandacht voor de macht van de retoriek zijn ongetwijfeld gedeeltelijk te verklaren vanuit het beroep van zijn vader die advocaat was. Daarnaast was ook zijn katholieke opvoeding een bron van inspiratie én van kritiek. In zijn theaterwerk rekende Marijnen af met de burgerlijke en kerkelijke ideologie en zocht hij meer dan eens de donkere kant van het menselijke handelen op, in teksten van auteurs als Jean Genet, Pier Paolo Pasolini en Georges Bataille. Bij hen vond hij een gewelddadige maar bevrijdende erotiek als alternatief.
