Het begrip tijd is de afgelopen weken vloeibaar geraakt. De vaste structuur van dagen en weken brokkelt af. De coronacrisis en de daardoor afgedwongen theatersluiting en het thuisblijven dwingen een eigen, gecondenseerde tijdbeleving af, met onverwachte psychologische effecten. Ik maakte al periodes van rouw mee, diepe lethargie, ongeloof over de heftigheid waarmee wat normaal was verstoord kan raken, en optimisme over de flexibiliteit van mensen en systemen. (meer…)