In maart 2019 wordt het thema ‘morele klimaatverandering’ doorgezet met artikelen over Jan Martens en jonge vrouwelijke regisseurs over feminisme. Daarnaast Performance Philosophy, Danswerf, Oorkaan, Nastaran Razawi Khorasani en Danswerf. Lees de losse artikelen hieronder of download als PDF.
Ook in zijn nieuwste werk, Passing The Bechdel Test en lostmovements, speelt choreograaf en danser Jan Martens met verwachtingspatronen. Keer op keer bevraagt hij de dans en de normen rond seksualiteit. Met een groep jongeren leest hij heftige teksten, die aan allerlei aspecten van ongelijkheid raken. ‘Ik ben helemaal akkoord met het niet entertainen.’ (meer…)
Marijn Lems en Persis Bekkering discussieerden al vaker over het werk van Jan Fabre versus dat van Florentina Holzinger – twee makers die van grensoverschrijding op het toneel hun handelsmerk hebben gemaakt. De een raakte in ongerede door machtsmisbruik, de ander wordt gevierd als heldin van een avant-garde queer feminisme. Hoe beïnvloedt onze kennis van het gedrag van de kunstenaar onze blik op het kunstwerk, en is dat terecht? (meer…)
Vrouwen in de kunst zijn nog steeds ondervertegenwoordigd, blijkt uit onderzoek van Mama Cash. Hoe kijkt de jongste generatie regisseurs aan tegen feminisme? Theatermaker sprak met Nita Kersten, Nina de la Parra en Eline Arbo. (meer…)
Theater en kleine gerechten combineren naar wens: dat is het idee van TapasTheater, dat in september zijn deuren opende in een klassiek pand aan de Andreas Bonnstraat in Amsterdam. Het is een van de initiatieven die makers een plek bieden om nieuw werk te spelen. (meer…)
Al 25 jaar – volgens sommigen nog veel langer – doen Amsterdamse dansinstellingen in verschillende samenstellingen verwoede pogingen tot verbetering van het lokale dansklimaat en de oprichting van een ‘danshuis’ voor talentontwikkeling, pogingen die meermaals pijnlijk mislukken. Waar liep het fout met het veelbelovende Danswerf? (meer…)
Niet iedere gemeente hoeft een artistieke biotoop te zijn en te concurreren met grote landelijke culturele centra. Maar ter bevordering van inclusie of sociale cohesie kun je een plaatselijk theater wel vragen om voorstellingen te programmeren die bezoekers betekenis geven aan wie zij zijn en wat zij in de samenleving doen. Pas dan wordt het theater werkelijk onderdeel van de gemeenschap en kan het mee vormgeven aan het sociaal weefsel. (meer…)
De maatstaf heeft lang bepaald hoe verhalen verteld worden en door wat voor acteurs deze verhalen en archetypes ingevuld worden.
Standaard, technische, talentvolle, ambachtelijke of nageslacht van al succesvolle toneelspelers heb ik vaker deze rollen … Lees verder
