In de Theatermaker van januari 2019 veel aandacht voor de revival van de toneelschrijver, met een analyse van Evelyne Coussens, interview met Don Duyns, een portret van Tom Lanoye en een profiel van Liesbeth Coltof aan de hand van de schrijvers met wie ze werkte. Verder een bespreking van álle nieuwe boeken over Ivo van Hove, profielen van Ira Kip en Nora Chipaumire en een nieuwe rubriek Theaterbeleving. Lees de losse artikelen hieronder of download als PDF.
Er lijkt ruimte te komen voor een nieuwe instelling voor erfgoed, reflectie, onderzoek en kennis over en voor de podiumkunsten. Hoe zou zo’n instelling er idealiter uit komen te zien? Theatermaker vroeg vier kunstenaars hun visie. Deel 2: Mara van Nes (meer…)
Er lijkt ruimte te komen voor een nieuwe instelling voor erfgoed, reflectie, onderzoek en kennis over en voor de podiumkunsten. Hoe zou zo’n instelling er idealiter uit komen te zien? Theatermaker vroeg vier kunstenaars hun visie. Deel drie: Nicole Beutler (meer…)
Er lijkt ruimte te komen voor een nieuwe instelling voor erfgoed, reflectie, onderzoek en kennis over en voor de podiumkunsten. Hoe zou zo’n instelling er idealiter uit komen te zien? Theatermaker vroeg vier kunstenaars hun visie. Deel vier: Bo Tarenskeen (meer…)
In 2018 verschenen maar liefst vier nieuwe boeken over regisseur en ITA-directeur Ivo van Hove. Daphne Richter las ze allemaal, plus nog een Franse uitgave uit 2016. Waar Nederlandse schrijvers vooral de mens achter de kunstenaar zoeken, staat in het buitenland het werk centraal. (meer…)
Met het op scherp stellen van politieke verhoudingen in de westerse kunsthandel hebben kunstenaars als Renzo Martens en Julian Hetzel hun naam gevestigd. Een aantal niet-westerse makers opereert veel ingehoudener en vooral persoonlijk, ondanks heldere verwijzingen naar historische data en politieke analyse. Theatermaker legt het werk naast elkaar en doet verrassende ontdekkingen. (meer…)
In haar werk omarmt de Zimbabwaanse, in New York wonende, choreografe Nora Chipaumire de stereotypen van het zwarte Afrikaanse lichaam. Dat doet ze bij voorkeur bewust schurend, want het publiek moet wel wakker blijven. ‘De kunst is om niet te vergeten, want van de geschiedenis moeten we leren’. (meer…)
Corpo Máquina is een uniek samenwerkingsverband tussen choreograaf Guilherme Miotto en jongerenwerker Amine Mbarki. In de oprichtingsakte van hun stichting verplichten zij zich expliciet tot het creëren van sociaal gerichte kunstproducties. Een inclusiviteitsverhaal uit Tilburg-Noord. (meer…)
Eran: Hé George, ik heb een goed idee. Een idee voor een voorstelling!
George: Oh, ja.
Eran: Ja, Tamelijk briljant ook. Een voorstelling die Nederland op zijn grondvesten zal doen schudden. Ik word er opgewonden van als ik er aan denk… Wat een goed idee! (meer…)
Met schijnbaar groot gemak smeedt theatermaker Ira Kip plannen met grote namen in de internationale urban mode en designwereld, Afro-Amerikaanse kunstenaars, Zuid-Amerikaanse migranten en de Caribische kunstscene. Ze is een sleutelfiguur in een generatie kunstenaars die ‘niet wacht op goedkeuring van de gevestigde orde’. (meer…)
Toen Milo Rau naar NTGent kwam, beloofde hij het huis op zijn kop te zetten, er een ander instituut van te maken. Het zou unfair zijn om die grootse ambities nu al te evalueren, maar twee maanden na Raus officiële start lijkt er in ieder geval iets te bewegen in het Gentse stadstheater. ITA neemt alvast een voorschotje met theaterfestival Brandhaarden waarin Rau dit jaar centraal staat. (meer…)
