Een dubbel themanummer, met een dossier over gender en veel artikelen over de zomerfestivals. Download als PDF.
Sinds begin vorig jaar leidt de Vlaamse acteur Steven Van Watermeulen (1968) de regieopleiding aan de Amsterdamse Theaterschool. Daar hangt hij liever niet de directeur uit maar stelt hij zich op als intermediair die studenten laat kennismaken met het vak en hun eigen artistieke noodzaak. ‘Het mag een superpersoonlijke opleiding zijn.’ (meer…)
Vorig jaar volgde een groep studenten van de toneelscholen intensief het ITs Festival. Ze noemen zich de Schaduwploeg. Ze formuleerden stevige kritiek op het afstudeerfestival en eisten een rol voor zichzelf op om het festival meer van de studenten te maken. Deze zomer kunnen ze een deel van hun plannen in praktijk brengen. Dit is hun betoog en uitnodiging. (meer…)
Door het lichaam centraal te stellen zetten kunstenaars in de jaren zestig en zeventig vraagtekens bij begrippen als gender, seksualiteit, ras en etniciteit. Hun performancekunst morrelde aan bestaande sociale verhoudingen, aan de begrenzingen rond disciplines en aan de gangbare relatie met de toeschouwer. Het EU-project Performing Gender nam dezelfde uitgangspunten en liet zien hoe hedendaagse genderclowns spelen met de codes. (meer…)
Kinderen en jongeren zitten in een paradox: enerzijds lijkt hun persoonlijke identiteit plooibaarder dan ooit nu sociale media eindeloze mogelijkheden geven tot zelfpresentatie. Anderzijds krijgt de jeugd via mode, muziek en speelgoedfolders continu genderclichés over zich heen. Jeugdtheatermakers reageren door speels om te gaan met rolpatronen. (meer…)
Vanwege de campy beelden en de manier waarop Florentina Holzinger, vaak samen met Vincent Riebeek, genderrollen problematiseert zou je haar werk onder de queer culture kunnen scharen, maar het is eerder een veruiterlijking van de strijd om identiteit, waarin ze bestaande, verstikkende ideeën over moraal, seksualiteit, gender en representatie uitdaagt. (meer…)
De kritieken op de vrolijk vunzige Bellevue Lunchtheatervoorstelling De Witte Vloed van Sarah Moeremans waren over het algemeen positief. Maar zien de recensenten niet iets belangrijks over het hoofd? Marijn Lems stoort zich aan de beperkte blik in de kritieken en zet er zijn visie tegenover. (meer…)
In zijn recente enscenering van Tony Kushners Angels in America speelt Marcus Azzini nadrukkelijk met het onderscheid tussen mannen- en vrouwenrollen. Guy Cassiers en Ivo van Hove deden dat in hun eerdere versies niet. Toch bedacht Azzini het niet zelf; toneelschrijver Kushner liet in zijn voorgestelde rolverdeling elke acteur verschillende rollen spelen, zowel mannelijke als vrouwelijke. Een bewuste strategie om levens en verhalen met elkaar te laten vervloeien. (meer…)
In de eigentijdse dans ligt de tijd van ongelijkheid tussen mannen en vrouwen grotendeels achter ons. Maar het denken in binaire tegenstellingen blijft, ook de dans heeft nog regelmatig onder de vermeende contradictie tussen lichaam en geest te lijden. Biedt de cyborg een oplossing? (meer…)
