In eerste instantie lijkt Do you know this song? vooral een nostalgische terugblik op het jeugdige gezinsleven van maker Mallika Taneja. De voorstelling wint echter gestaag aan politieke en emotionele gelaagdheid. (meer…)
Opeens een dreun, boem!, meteen aan het begin van de voorstelling: een man met helm op ligt languit op de theatervloer. Is hij een gestrande motorrijder? Is hij als een zwarte engel uit de hemel neergedaald? Een tweede man komt kijken, duwt op zijn lichaam waar geluid uit komt. (meer…)
In The Black Circus of the Republic of Bantu verbindt performer Albert Silindokuhle Khoza de slavernijgeschiedenis met zijn eigen worstelingen als podiumkunstenaar. Hoe kun je voor een westers publiek optreden zonder tot exotisch spektakel te worden gereduceerd? (meer…)
Voor hun nieuwe performance Underworlds lieten Suzan Boogaerdt en Bianca van der Schoot zich inspireren door de mythe van Psyche en Eros, en door het fenomeen ‘reality shifting’, waarin iemand probeert om diens geest naar een andere realiteit te laten reizen. Het levert een prikkelende collage van invloeden op. (meer…)
Na afloop van de voorstelling Black Privilege van de Zuid-Afrikaanse choreograaf-actrice Mamela Nyamza vroeg een niet onaanzienlijk deel van het publiek zich af waar ze precies naar hadden zitten kijken. Interessant, intrigerend, maar wat was het? Afrovibes, het festival met actuele dans en theater uit West en Zuid-Afrika, blijft boeien en uitdagen. (meer…)
Het is de vrouwen tegen de mannen in Zarah Bracht’s I’d rather die. En dan vooral de gedragingen van vrouwen ten opzichte van het idee van mannen: stilzwijgende, patriarchale zich-niets-van-vrouwen-aantrekkende-en-hoog-boven-hen-uittorende-mannen. De rake performance toont de subtiele pijn van het vrouw-zijn en biedt humor, heling en troost. (meer…)
In Six Portraits host choreograaf Simon Bus een uitwisseling met vier internationale performers. Op verschillende kleine, witte dansvloeren tussen de kunst van Museum Bonnefanten in Maastricht improviseren ze, soms alleen soms samen. En zo staat in dit spontane project het hedendaagse, driedimensionale, bewegende lichaam tegenover het verstilde tweedimensionale. (meer…)
This is not a dance is geen dansvoorstelling, en tegelijkertijd gaat het over niets anders dan dans. Het is dans teruggebracht tot de kern en de grote vragen, teruggedrongen tot de kleinste bewegingen. Wat is dans? Waarom zou je je leven wagen voor dans? (meer…)
Koerden in Turkije en de bevolking van Jammu en Kashmiri in India, twee bevolkingsgroepen aan wie ooit autonomie is beloofd en die nu het nakijken hebben. Over deze twee bevolkingsgroepen gaat de dubbelvoorstelling The Absent Academy van Sipan Sezgin en Agat Sharma. (meer…)
Als vier theatermakers in 2020 uit Istanbul ruim 1000 km naar het oosten in Diyarbakır neerstrijken om met plaatselijke theatermakers een workshop te doen, blijkt dat er wederzijds veel onbegrip heerst. Fatih Gençkal neemt hierop het initiatief om met een Koerdische collega, Mustafa Zeren, uit die stad een voorstelling te maken. (meer…)
