Van den vos Reynaerde bewerken tot een betoog tegen fossiele brandstoffen en voor vegetarisme, dat klinkt gezocht, en toch werkt het in de jeugdvoorstelling Reinaert de V. van Holland Opera. (meer…)
Een podium met gladde vloer en een projectie van een grote klok op een blok in het midden van het toneel. 16.03 uur geeft deze aan. Muzikanten komen in witte jassen het podium op. Boven de klok verschijnen drie operazangers. Zo begint De theorie van alles, naar concept van Naomi van der Linden en Hanne van de Vrie, in Studio Boekman van Nationale Opera & Ballet. (meer…)
Als je als kleinschalig operagezelschap met een nieuwe productie van Der Schauspieldirektor een statement wilt afleggen over de hedendaagse operapraktijk, dan moet je eerst een oplossing vinden voor de langdradige gesproken dialogen in dat werk. (meer…)
Regisseur Serge van Veggel van het Haagse Opera2day doet het vaker en met succes: hoogtepunten uit bestaand repertoire selecteren en die opnemen in een nieuw script en dit tot een geheel remixen of modelleren. Hij deed dat niet met de minsten, zoals de Bach Vereniging of het Asko Schönberg. (meer…)
Il Trovatore (1852) is de middelste van een opeenvolgende reeks van drie van Verdi’s succesvolste werken. In deze reeks probeerde hij al zijn operakunnen uit op drie verschillende genres, melodrama in Rigoletto (1851), naturalisme in La traviata (1853) en daartussenin het mythisch-magisch romanticisme in Il Trovatore. (meer…)
Het Orkest van de Achttiende Eeuw staat in het midden van het podium opgesteld. De musici hebben dagelijkse kleding aan. Om het orkest heen en middenin zijn er gangpaden waarover de zes zangers in uitzinnige kleding rondlopen. Allemaal blijven ze voortdurend op het podium. (meer…)
Met Innocence, haar vijfde en laatste opera, schiep de afgelopen zomer overleden Kaija Saariaho (1952-2023) een beklijvend meesterwerk. Het is een vurig pleidooi tegen wegkijken, dat de volle honderdvijvenveertig minuten blijft boeien en veel stof tot nadenken geeft. (meer…)
‘De grootste hoop voor de Duitse muziek. Hij heeft zoveel talent, dat hij ons makkelijk de helft zou kunnen geven en nog genoeg over zou hebben voor zichzelf’, schreef Giacomo Puccini over Erich Wolfgang Korngold. Maar het liep anders. (meer…)
‘Mahagonny bestaat omdat de wereld verrot is.’ Deze terugkerende tekst uit Bertolt Brechts en Kurt Weills Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny is natuurlijk heerlijk voor theatermakers. Wanneer is de wereld immers niet verrot? (meer…)
Een dik kwartier loop je door het natte veengebied De Rottige Meente. Dan hoor je eerst zacht geroezemoes en dan, achter een rij bomen, tref je ineens een volledig ingerichte theaterlocatie. Vrolijke, kleurrijke decorstukken veranderen een fruitboomgaard in het magische landgoed van tovenares Armida, naamgever van Salieri’s opera, die Opera Nijetrijne naar eigen komisch inzicht heeft hertaald. (meer…)
