Zij zette de toon, zij stond op de bok, zij deelde royaal de vreugde van het komediespelen uit. Elisabeth Andersen had een geheim. Hans Croiset leerde het van dichtbij kennen.
De tweede toneelvoorstelling die ik … Lees verder
Hij bleef altijd formeel en op een afstandje, Eric Alexander. Maar de directeur van het Toneelmuseum had hart voor de zaak en zette zijn instituut op de kaart. ‘Meneer Klöters’ gedenkt hem met warmte, en hij niet alleen. (meer…)
Een gelukkige jeugd is de grootste leugen die er bestaat, zo luidde de overtuiging van Suzanne van Lohuizen. De toneelstukken die ze schreef, waren altijd een handreiking aan het kind in gevecht met de wereld om zich heen. (meer…)
Kritisch, duidelijk, streng – Wil Hildebrand was een heel goede docent. Wie zijn passie beantwoordde, kreeg het in bakken terug. De geëngageerde ‘Wils-houding’ staat bij velen van zijn oud-leerlingen op het repertoire. (meer…)
Theaterproducent en impresario (‘de grootste van Nederland’) Jacques Senf wordt omschreven als een man van tegenstellingen. Maar vooral is het beeld dat uit gesprekken met collega’s van hem naar voren komt, dat van een gepassioneerd zakenman met het hart op de juiste plek. (meer…)
Het waren gedenkwaardige woorden die de kluchtenkoning John Lanting uitsprak in 1996 in de chique ambiance van de Koninklijke Schouwburg te Den Haag. Jubileumhotel was de laatste voorstelling van zijn Theater van de Lach. (meer…)
‘De interactie met de zaal en met collega’s’ – dat was voor actrice Sjoukje Hooymaayer de essentie van het toneelspelen. Toch is ze niet bekend geworden van haar rollen op het toneel, maar vooral als dokter Lydie van der Ploeg in de comedyserie Zeg ’ns Aaa. Tussen 1981 en 1993 zond VARA deze sitcom uit, een van de langstlopende uit de Nederlandse televisiegeschiedenis. (meer…)
Een Surinaamse vader en een Nederlands-Chinees-Surinaamse moeder. Geboren in Zandvoort, en behept met een gezond gevoel voor humor. Natascha Emanuels, motor achter het Vrouwencabaret, wist de juiste meiden om zich heen te verzamelen. En dat … Lees verder
Met de eerder dit jaar gestorven Wilfried Minks en de nog actieve Achim Freyer (1934) hoorde Karl-Ernst Herrmann tot de ‘drie musketiers’ van de naoorlogse Duitse theatervormgevers die wereldruimten bouwden waarin toneelspelers en regisseurs lucht … Lees verder
