Wilde konijnen kunnen snelheden halen van ruim vijftig kilometer per uur. Maar in plaats van enorme afstanden af te leggen, komen ze hooguit slechts zo’n vierhonderd meter van hun hol vandaan; het zijn extreem schrikachtige wezens. (meer…)
Afgelopen vrijdag liet Oerol weten dat het festival dit jaar volledig online plaatsvindt, via een virtueel Terschelling. Wie zich niets voor kan stellen bij zo’n digitaal festivaleiland, moet maar eens een kijkje nemen in het Dan maar zomerfestival van muziektheatergezelschap De Veenfabriek, dat sinds 5 mei online aan de gang is. (meer…)
Buffering is een prachtige, korte toneeltekst die Stijn Devillé onlangs schreef op verzoek van Schauspielhaus Graz. De scène speelt zich af in een tussengebied, een fysiek en digitaal vagevuur, een wereld waarin de tijd is stilgezet: tijdens het bufferen van een Skypegesprek. (meer…)
Holistic Strata Screen van de Japanse choreograaf Hiroaki Umeda presenteert de wereld als een eindeloze storm aan pixels – waaruit hij vanuit leegte en stilstand een enorme bak aan dynamiek, ritme en leven destilleert. (meer…)
Risé Benschop, Mees Hilhorst, Derron Lurvink, Remy Meeuwsen, Esther Ymkje van Steenis, Emma Vermeulen en Keanu Visscher. Deze derdejaars theaterstudenten gingen gisteren in première met Decamerone 2020, zéér vrij naar Boccaccio. (meer…)
‘Iris belt elke week met haar opa Boris. Ze is benieuwd hoe het nu met hem gaat en of hij al wat handiger is geworden met zijn computer. Ga je gang.’ Met die korte opdracht trapte Erik Snel gisterenavond de Live-improvisaties via Zoom van theatergroep Aluin af. (meer…)
Ik heb Wende inmiddels al een aantal keer live Au Suivant horen zingen, ook op dit specifieke podium, maar toch kropen gisterenavond de rillingen weer over m’n rug, toen ze het nummer bracht in een lege schouwburg in Amsterdam. (meer…)
In de aanloop naar Theater Na de Dam worden door het hele land jongerenprojecten opgetuigd, waarbij twee generaties uit dezelfde regio elkaar ontmoeten om samen op de oorlog, en op de huidige tijd, te reflecteren. (meer…)
En dan draai je je om aan het eind van de straat, en zijn er ineens drie maanden verstreken. Tussen je vingers geglipt. Ligt er sneeuw op de daken en de straten, zijn de straten leger en guurder dan ze in oktober al waren. Is dat hoe ze in het Kroatische dorpje Mrkopalj de tijd ervaren? Dat die geen onderscheid meer maakt in minuten, dagen, weken of maanden? Alles is altijd hetzelfde, hooguit is de ene dag wat guurder dan de ander. (meer…)
