Nu de hele wereld via een muisklik onder handbereik is, lijkt de behoefte aan saamhorigheid juist toe te nemen, getuige de vele vormen van community building. Tegelijkertijd eist de politiek dat nieuwe doelgroepen … Lees verder
Op 10 september 2007 opende M-Lab zijn deuren in Amsterdam-Noord: een nieuw podium voor kleinschalige musicals, waar jong talent de kans zou krijgen om zich te ontwikkelen en waar nieuwe musicals konden mislukken, rijpen en … Lees verder
Bij de première van Manon Lescaut van De Nationale Opera klonk boegeroep en de Nederlandse critici volgden het publiek: ze keurden de ‘steriele’ regie van Andrea Breth unaniem af. Iets heel anders zag de Duitse … Lees verder
De makke van de huidige cultuurpolitiek is dat ze cultuur ziet als een noodzakelijke verbinder die moet voorkomen dat dwarsliggers aan onze gemeenschappelijke waarden zullen tornen. Wat de politiek maar niet lijkt te beseffen, is dat de aard van de kunst er juist in is gelegen om de kernwaarden die voor algemeen worden aangenomen in twijfel te trekken, betogen drie redacteuren van dit blad.
Door Persis Bekkering, Bo Tarenskeen en Robbert van Heuven (meer…)
De Vlaamse scenograaf Jozef Wouters werkte de afgelopen jaren in de KVS in Brussel aan INFINI 1-15; een voorstelling bestaande uit vijftien scenografieën die na elkaar worden ‘opgevoerd’. Inspiratie kwam onder anderen van de … Lees verder
Met de opkomst van het vlakkevloeren- en werkplaatsencircuit in de jaren zeventig en tachtig ontstond een nieuw beroep, de programmeur: iets tussen dramaturg, selecteur, begeleider, programmamaker, gesprekspartner en mediator in. De laatste tijd horen we … Lees verder
De eerste ‘mjoezikuls’ van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink werden gespeeld en gezongen door kleinkunstenaars en acteurs. Pas later kreeg Nederland echte musicalsterren. Tegenwoordig spelen weer steeds vaker acteurs in ‘musicaldrama’s’. Is er een … Lees verder
‘Maar je kunt haar tot leven brengen. Hier en nu…’ Acteur Herman Gilis ziet het dilemma van Marjolijn van Heemstra en doet behoedzaam een suggestie. In de voorstelling Bommenneef vertelt Van Heemstra over een bomaanslag, kort na de oorlog gepleegd door haar oom. Daarbij kwam, naast het echtpaar voor wie de bom bedoeld was, ook een zeventienjarig dienstmeisje om. Ze kent het verhaal als een familieanekdote, maar bij nader onderzoek blijkt de werkelijkheid weerbarstiger en de oom lijkt veel meer een terrorist dan een verzetsheld.
De afgelopen tijd zagen dramaturgen Fanne Boland en Robbert van Heuven een aantal voorstellingen waaruit de ‘mensen’ en een met de toeschouwer gedeelde realiteit verdwenen leken. Al schrijvende probeerden ze de voorstellingen te vangen en zo de ontwikkelingen in het werk van een aantal hedendaagse makers te duiden.
Door Patrick van der Hijden
Een journalistieke zoektocht naar de uitholling van de Nederlandse podiumkunsten komt vroeg of laat uit bij de podiumkunstenaars zelf en hun collega’s, en bij de staat waarin zij verkeren. Meer … Lees verder
