Een teveel aan goede bedoelingen kan danig in de weg zitten. Orchestra Soledad beoogt ‘een zacht pleidooi om elkaar te omarmen’ te zijn. De voorstelling gaat over dissociatie, eenzaamheid en depressie, maar er worden zoveel lagen over elkaar heen gelegd dat de toeschouwer vooral verward achterblijft. (meer…)
De nieuwe voorstelling van muziektheatercollectief Zoutmus is een viering van de onzin, waarin feest, absurditeit en lol zonder doel centraal staan. In deze voorstelling viert het jolige vijftal eigenlijk àlles: een verjaardag, maar ook dat de woorden ezelboot en hazelnoot goed bij elkaar passen. (meer…)
‘Hoofd afhakken is niet genoeg’, zingen de twee vrouwen op het podium. ‘Patriarchaat is een vorm’, zingt een van hen. ‘Een worm?’, reageert de ander. ‘Een vorm!’, zingt de een weer. De begeleidende muziek is van een vergelijkbaar niveau: te simpel om het zingend vermogen van de twee spelers wezenlijk uit te dagen. (meer…)
‘Duizend rode draden / als warme lenteregens, drenkten de grond / achter je ogen en toen werd je meegenomen / zo is het gegaan, zachter dan dit kan ik niet.’ Een man gedenkt op het toneel zijn geliefde, die aan een hersenbloeding is overleden. (meer…)
In We are who we are vertelt Chidi Ebere vanuit het perspectief van iemand die de prehistorie nog heeft meegemaakt. De geweldige muziek van de Hongaarse Roma-groep Ham Ko Ham weet de oppervlakkigheid van Eberes vertelling nog enigszins te maskeren. (meer…)
Wat zou er gebeuren als we ouders zouden verplichten tot het ondertekenen van een zorgplichtcontract vóór ze kinderen mogen krijgen? Minou Bosua zoekt het uit in haar nieuwe voorstelling Ouderpardon, met behulp van een muzikant, twee zangers, een kinderrechter en een ensemble van kinderen. (meer…)
De muzikale voorstelling Als wolken konden doden begint bijna fluisterend. De stem van theatermaker en afgestudeerd zangeres Naomi Seine maakt meteen iets los in het publiek. Het streelt een bepaald plekje in de hersenen, zo’n stem. (meer…)
‘De hemel is van ons. Je hoeft je er alleen maar thuis te voelen.’ De bewoners van de luxueuze, aan alle realiteitszin onttrokken woontoren waarin High-Rise zich afspeelt, voelen zich engelen: hoe hoger ze wonen hoe verhevener ze zich voelen van al het aardse. (meer…)
Het olifantje Babar uit de boeken van Jean de Brunhoff is een van de populairste kinderboekenpersonages ooit. De Franse componist Francis Poulenc maakte er tijdens de tweede wereldoorlog een muziektheaterstuk van voor verteller en piano, L’Histoire de Babar, le petit éléphant, dat – deels in een latere bewerking met ensemble – een van zijn populairste werken werd. (meer…)
In haar nieuwste ‘voorstelling’ Vrijplaats keert Wende zogezegd terug naar ‘de kern’: haar stem en twee piano’s. Het levert een show op die voor een muziekliefhebber wellicht een feestje is, maar voor een theaterliefhebber op een holle exercitie in technisch meesterschap uitdraait. (meer…)
