De pianoklanken lijken uit een ver verleden te komen, ze haperen wat, de stem van de zanger is niet meteen te herkennen, en dat maakt het juist spannend: zanger en acteur Maarten Heijmans biedt al snel de oplossing. (meer…)
De pianoklanken lijken uit een ver verleden te komen, ze haperen wat, de stem van de zanger is niet meteen te herkennen, en dat maakt het juist spannend: zanger en acteur Maarten Heijmans biedt al snel de oplossing. (meer…)
Al is het bepaald niet zijn persoonlijke favoriet, Harrie Jekkers is er wel trots op: zijn grootste hit ‘Oh oh Den Haag’ leverde hem naar eigen zeggen inmiddels een miljoen op. De titel van zijn nieuwe programma, In mijn liedjes kan ik wonen, mag je van hem dus ook letterlijk nemen. (meer…)
Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kunnen we stellen dat niemand op aarde elke dag van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat gelukkig is. Bij tegenslag is troost zeer welkom om weer boven Jan te geraken. Eva van Pelt duikt met alles gaat goed in de wereld van troost.
Welkom, zegt Lotte Velvet, aan boord van de Paradise, ‘voor al uw intergalactische budgetreizen’. We schrijven het jaar 2650, de aarde is inmiddels onbewoonbaar, ‘vlammen in de bossen, barsten in de wegen, dagenlange regen’. Dus Velvet en haar medemuzikant Annika Boxhoorn zijn samen met een groepje Paradebezoekers de ruimte in gekatapulteerd. (meer…)
In het verleden bleef Alex Roeka vaak net iets te lang in melancholie en kroegdepressie hangen. De slimme selectie die hij uit zijn oeuvre van de afgelopen tien jaar heeft gemaakt voor Nachtcafé is (ondanks die titel) breder, dieper, muzikaler en daardoor interessanter dan de programma’s waaruit de liedjes zijn geplukt. (meer…)
Al afgelopen donderdag 2 mei begon in het zoldertheater van Slot Zeist een voorstelling in het kader van Theater Na de Dam; betrekkelijk vroeg. Stilte of Storm noemen de makers Ewa Chojecka en Maj van der Mersch hun bijdrage, die valt onder het genre kleinkunst. Het is een intieme vertelvoorstelling waarin beide spelers ingrijpende gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog gestalte geven.
Je moet wel over een grote portie (over)moed beschikken, wil je een onbekende kleinkunstenaar aankondigen als ‘de nieuwe Kees Torn’. Mimik en Brut, twee cultuurhuizen in Deventer die Robin Bleeker de theaterwereld insturen, durven het aan met de voormalige stadsdichter van Deventer. En helemaal onzinnig is die vergelijking niet. (meer…)
Vaten met licht ontvlambare, nucleaire waarschuwingen erop slingeren rond op het podium en muzikant Michiel Wetzer, in een beschermend wit pak, zorgt voor een onheilspellende soundscape; hij trekt aan pianosnaren, tovert krakerige, galmende klanken uit een soundboard. (meer…)
Robert Long zou nu tachtig jaar oud zijn geweest als hij niet in 2006 was overleden. De lange zanger stapte in 1974 revolutionair over van Engelstalige relipop (‘The Last Seven Days’) naar scherp, maatschappelijk Nederlandstalig repertoire, en veroverde daarmee een ereplek op de kleinkunst-Olympus. (meer…)