‘Een man gaat met de trein van Amsterdam naar Leerdam’, aldus de regieaanwijzing die het begin van To Nail vormt. Maar of de man ook op zijn bestemming aan zal komen, wordt in de 28 pagina’s lange monoloog niet duidelijk (meer…)
Declaus Theatertekstkritiek
Declaus Theatertekstkritiek Open source aan subversieve ideeën 26 februari 2020
Een idee realiseren is altijd ook honderd andere ideeën verliezen, afstand doen van ontelbaar veel manieren waarop hetzelfde idee vorm zou kunnen krijgen. Met Aren, een theatertekst vol onuitgevoerde ideeën voor een podiumvoorstelling, probeert theatermaker en beeldend kunstenaar Benjamin Verdonck die noodwendigheid te slim af te zijn. De tekst kan beschouwd worden als een handleiding, een politiek pamflet én een onwillekeurige biografie van de kunstenaar. (meer…)
Declaus Theatertekstkritiek Een hilarisch struikelende conversatie 17 februari 2020
Met de titel is er al iets aan de hand – een gouden regel uit de reclame indachtig wordt ons datgene in het vooruitzicht gesteld dat we allemaal mee willen maken (toch?), maar de vele haakjes hebben iets alarmerends: hedendaagse seks is bovenal problematisch, begrijpen we, en we zullen er niet aan ontkomen de kwesties rondom seks te bespreken voordat we er ook maar iets van kunnen beginnen te begrijpen – en dan eventueel toekomen aan de seks-op-zichzelf? (meer…)
Declaus Theatertekstkritiek Een ongemakkelijke empathie 17 december 2019
Aan bewustzijn van de maatschappij en zijn pijnpunten heeft het in het Nederlandse jeugdtheater nooit ontbroken. Thema’s als racisme en discriminatie vormen daarop geen uitzondering. Vorig seizoen werden ze bij de Toneelmakerij al aangesneden in De knettergekke wereld achter het raam van Ad de Bont. Dit seizoen zien we ze terug in De Witte Kamer van Tjeerd Posthuma, bij Theater Sonnevanck. (meer…)
Declaus Theatertekstkritiek Stemmen die in het hoofd van de lezer kruipen 30 oktober 2019
‘Wat me niet breekt’ is de nieuwe toneeltekst van schrijver Joachim Robbrecht, die hij schreef voor regisseur Timothy de Gilde van toneelgroep DOX. De Gilde en Robbrecht hebben al een reeks voorstellingen voor en over de belevingswereld van jongeren op hun naam staan en lichten steeds andere thema’s uit. (meer…)
Boekbespreking Declaus Theatertekstkritiek Ontheemde personages in banale situaties 29 oktober 2019
Annelies Verbeke (Dendermonde, 1976) heeft een voorliefde voor ontheemde personages in banaal-alledaagse situaties. Haar gelauwerde roman Dertig dagen (2015) is daar wellicht het ultieme voorbeeld van: een dromerige, dolende huisschilder – met Senegalese wortels – neemt dagelijks interieurs in de Vlaamse Westhoek onder handen, en ontfermt zich daarbij over de vaak excentrieke bewoners ervan. (meer…)
Declaus Theatertekstkritiek Magische afrekening met theaterelite 15 oktober 2019
‘Alles moet veranderen opdat alles zou blijven zoals het is’ – het is niet alleen het motto van Visconti’s beroemde film Il Gattopardo (naar de gelijknamige roman van Giuseppe Tomaso di Lampedusa), het zou ook het credo kunnen zijn van De lokvogel, een nieuwe toneeltekst van de Vlaamse filosoof en theatermaker Pieter De Buysser. (meer…)
Declaus Theatertekstkritiek Afscheid van een vermoedelijk verloren continent 9 oktober 2019
Dat Tom Lanoye naast romanschrijver en dichter ook geen onverdienstelijk toneelschrijver is moge bekend zijn. Afgelopen zomer nog ging zijn Who’s Afraid of Virginia Woolf-herwerking Wie is bang in première, en eerder in het jaar schreef hij voor Theater na de Dam ook al Verloren Vader. (meer…)
Declaus Theatertekstkritiek Onttakeling van het bedrijf dat theater heet 8 oktober 2019
Who is afraid of Virginia Woolf? (1962) van Edward Albee behoort met stukken als Waiting for Godot (1953) van Samuel Beckett en The caretaker (1960) van Harold Pinter tot wat het moderne repertoire of de moderne klassiekers genoemd wordt. Het zijn ijzersterke stukken die bij hun eerste enscenering ieder op hun eigen manier voor een schok zorgden en de grenzen van het drama verlegden. (meer…)
