‘Laf’, vindt Rayen Panday zichzelf. Als hij Akwasi tegenkomt na een opname van het Sinterklaasjournaal en hem dat niet durft te vertellen, als hij tegen zijn voetbalvriendje doet alsof hij een overduidelijk trans vriendin niet kent. Maar in Focus neemt hij stelling: hij wil nergens meer omheen dansen en geeft meteen even het juiste voorbeeld. Een allesbehalve laffe zet, die bijzonder goed uitpakt. (meer…)
Kiki Schippers zag altijd de potentie van dingen. In een kraal zag ze alvast een ketting, dus was die het bewaren waard. Intussen heeft ze zoveel spullen met onvervulde potentie in de kast, dat ze het onbegonnen werk vindt om die potentie nog te verwezenlijken. (meer…)
Iedereen die zijn vrolijke scheldrepertoire (niet te verwarren met haatdragende beledigingen) wil uitbreiden, moet een aantekeningenboekje meenemen naar Richard Groenendijk. Dan kun je zeker drie discussies met verblufte opponenten vooruit. (meer…)
Je zou denken dat we het nu wel weten dat het thuisonderwijs in coronatijd voor de ouders een hel was. Maar als Mouna Laroussi als haar personage Fatima ermee aan de haal gaat, veer je helemaal op. En dat flikt ze een hele voorstelling lang in vele andere gedaantes ook met andere zogenaamd afgekloven onderwerpen. Waarom heeft deze vrouw geen hele lange speellijst? (meer…)
Wat moet een theaterrecensent aan met een voorstelling die hij halverwege in zijn notitieblokje typeert als ‘mindfuck!’ Tot dat moment is Micha Wertheim voor heel even een voorstelling waarin die recensent samen met honderden anderen in de zaal, amechtig hijgend achter de verbeelding en fantasie van de maker aanholt. (meer…)
Hij heeft een dodelijk saaie baan en heeft de pest aan zijn baas. Zij zou weleens met een Nederlandse jongen uit willen gaan, zonder ’s avonds een Tikkie te krijgen. Zouden hun levens er beter uitzien in de metaverse, dat digitaal maakbare universum waar de echte en fictieve wereld samenkomen? (meer…)
Lang geleden verstuurde je brieven per postkoets en moest je vier seizoenen smachtend op een antwoord wachten. Tegenwoordig stuur je iemand een hartje via WhatsApp. Hoe maak je contact, in een wereld die steeds digitaler wordt en gedomineerd door technologie? Je hoeft de deur nergens meer voor uit. (meer…)
Wat als het leven gewoon een slechte grap is: eentje met onnavolgbare verhaallijnen en zonder aanwijsbare pointe? In Niet mijn apen, niet mijn circus vat comedian Wim Helsen die weinig komische beschouwing over de condition humain in een voorstelling die toch probleemloos als comedy wordt binnengehapt. Il faut le faire. (meer…)
Hoe ziet Nederland eruit in het jaar 2100? Loop je het risico niet ouder te worden dan 78 en aan malaria te overlijden? Ligt Amersfoort aan zee en zijn er regelmatig zware bosbranden rond Arnhem? In Overvloed ontmoeten cabaretier Patrick Nederkoorn en fysisch oceanoloog Sjoerd Groeskamp elkaar om daarover te filosoferen. (meer…)
André Manuel wil dat alles weer normaal wordt nu de pandemie uit ons leven lijkt weg te sluipen en de theaters weer open zijn. Daarom wil hij nu dus weer publiek dat in een afgesloten zaal geen kant op kan, terwijl hij de door Correct Nederland bepaalde grenzen van het vrije woord met een grijns overschrijdt. (meer…)
