We lijden in Nederland aan selectieve verontwaardiging, merkt Pieter Derks op aan de start van zijn oudejaarsconference. Dagenlang bespraken we de diskwalificatie van Joost Klein, terwijl in dezelfde week ziekenhuizen werden gebombardeerd in Gaza. Op een schaal van ‘erg’ liggen de twee fenomenen mijlenver uit elkaar, toch vloeiden er in Nederland meer tranen voor Klein. (meer…)
Aan het slot van het openingsnummer van de Twentse Oudejaarsconference 2024 huppelen André Manuel, Jan Riesewijk en Thijs Kemperink op het Snollebollekes-ritme van links naar rechts. Maar als ze naar links moeten, schuifelen ze steeds verder naar rechts, naar rechts, naar rechts, de coulissen in. De toon is gezet. (meer…)
Geen Geert Wilders, Caroline van der Plas of Dick Schoof, geen grappen over het opgefokte asielbeleid of het imploderende NSC, maar een persoonlijke terugblik op het afgelopen jaar van het publiek en pittig fysiek amusement in de Bredase afsluiting van 2024 Klaar met het jaar. (meer…)
We komen de maatschappelijk betrokken meningen van Dolf Jansen op alle mogelijke manieren tegen: als presentator op radio (onovertroffen scherp en ad rem bij Spijkers met Koppen) en tv (Deze week in de reclame), als fanatieke X’er, als columnist op vele plekken, en natuurlijk sinds eind jaren tachtig op het podium. (meer…)
Iedere seconde gaat er 1 seconde over van de toekomst naar het verleden. Maar hoe lang is die seconde dan het heden geweest? Nou, ‘oneindig kort’, aldus Jan Beuving in zijn oudejaarsconference 2025-1. Het heden bestaat namelijk helemaal niet, stelt hij. ‘Nu is altijd net geweest.’ Toch lukt het hem om, met een scherpe blik op het verleden en een milde kijk op de toekomst, iets over dat ongrijpbare en onbestaanbare heden te vertellen. ‘We leven in dezelfde tijd, maar hebben allemaal een ander jaar.’ (meer…)
De oudejaarsconference is vanaf Wim Kan in de jaren vijftig vrijwel exclusief een mannenzaak geweest. Alleen Claudia de Breij heeft dat masculiene bolwerk een paar keer met succes bestormd. Daar komen nu met de Vrouwejaars in één klap tien namen van vrouwen bij. (meer…)
Na afloop van de ‘alternatieve oudejaarsconference’ Doodlopende weg van Hart voor Humor-comedian Paul Schoolderman krijgen we in de parkeergarage onder Café Weltschmerz in een troosteloze hoek van het Schiphol-terrein een exemplaar van ON’S Magazine in handen gedrukt, het ledenblad van Ongehoord Nederland. Daarin staat het advies: ‘Je kunt maar beter snel Arabisch leren.’ (meer…)
Iedereen kan gewoon gaan liggen, stelt Alex Ploeg in zijn derde show Unplugged. Je gaat gewoon liggen. Doet de gordijnen dicht. De deur niet meer open. Negeert alle post die binnenkomt. Het is wel even doorbijten, maar uiteindelijk lukt het. Tot dag en nacht gewoon een keuze worden. En je al je vrienden kwijtraakt. (meer…)
Na ongeveer 2500 keer met angst en beven het podium op te zijn gestrompeld, kreeg Hans Dorrestijn er zowaar steeds meer lol in. Maar de 84-jarige tekstdichter-cabaretier, die zich aan het begin van de avond verontschuldigde met ‘sorry lieve mensen, daar ben ik nog’, heeft nu toch eindelijk een punt achter zijn solocarrière gezet. (meer…)
Voor Aan boord bij Marja liet Marja van Katendrecht zich inspireren door cruiseschepen en hun markante passagiers – en door haar man, de poëtische schipper Huib, die haar heeft geschreven dat hij dit keer niet weet wanneer hij terugkomt van zee. Ze maakt er een heerlijk gezellige show van die geïnspireerd lijkt door Tineke Schouten, vol typetjes en vriendelijke onderonsjes met de zaal. (meer…)
