Wat is de waarde van een druppel op een gloeiende plaat? Je doet dapper mee aan een ‘random act of kindness’, maar wat levert het op? Als je, zoals Pieter Jouke, meerdere keren de Alpe d’Huez opfietst in een liefdadigheidsactie tegen kanker en je hebt daarna nog steeds geen kanker dan werkt zo’n actie blijkbaar perfect, maar of dat nou precies de bedoeling van die inspanning was. (meer…)
Nee, het is geen bloemetjesjurk en die accordeon is geen ukelele. Maar als je dat slungelige lijf ziet in dat broekpak met motief dat toch wel erg veel op bloemetjes lijkt, en ze opent ook nog eens met een paar melige gortdroge grappen, dan is toch de eerste gedachte: daar staat een Twentse Brigitte Kaandorp op drieëndertig toeren. (Of voor de cabaretliefhebber met een bredere kennis: een Twentse Marijke Boon.) Niets is echter minder waar: Nathalie Baartman is een uiterst originele cabaretière, die nou toch eens eindelijk wat meer naamsbekendheid verdient. (meer…)
De kunstenaar keert zich binnenstebuiten en serveert zijn hele ziel en zaligheid op een dienblad aan zijn publiek. Behoort dit tot de kerntaken van de kunstenaar of hebben we hier te maken met ongewenste intimiteit en exhibitionisme? Die vraag kwam op toen Freek en Hella de Jonge zichzelf en hun leven het afgelopen najaar zes weken tentoonstelden in het Groninger Museum. Degenen die deze openheid misschien ongemakkelijk vonden, kunnen met een gerust hart naar De suppoost, waarin Freek heel verrassend voortborduurt op die tentoonstelling. (meer…)
Wat moet het voor de ouders en de vroegere docenten van Martijn Koning een ongekend genot zijn om hun zoon of oud-leerling aan het eind van de show Koning van de dieren volkomen relaxed op een visserskrukje aan de waterkant te zien zitten. Niet dat hij aan het vissen is, maar hij laat zijn blik dromerig over het water gaan en schrijft een gedichtje. Even niet hollen en zijn omgeving de stuipen op het lijf jagen, TGV op topsnelheid en driehonderdvijftig aanslagen per minuut. Volkomen zen. Da’s weleens anders geweest. (meer…)
Schenk een halve liter van de meest briljante woordgrappen van Herman Finkers in een kom, voeg daar van het zelfde humorgenre twee eetlepels van de meest flauwe, voorspelbare vondsten van Seth Gaaikema aan toe, aangevuld met twee theelepels showgevoel van Toon Hermans en een theelepel van dat gevoel van Lee Towers. (meer…)
Bij het verlaten van de zaal roept een opgewekte dertiger tegen iedereen die het maar horen wil: ‘Ik vind het zo fijn om naar linkse mensen te luisteren. Ik word daar zo blij van.’ Dolf Jansen zal ongetwijfeld tevreden zijn met zo’n enthousiast commentaar, maar hij wil juist in Beeldenstorm benadrukken dat zijn pleidooi voor medemenselijkheid niet links genoemd mag worden. Iedereen met een hart in zijn lijf zou wat meer aan zijn buurman of aan die verschoppelingen in overvolle vluchtelingenkampen moeten denken. (meer…)
Een oudere dame, die trouw kijkt naar Zondag met Lubach, maakt zich zorgen over het zielenheil van de presentator. Zeker nadat ze hem (al een tijdje geleden) op EO-televisie in debat heeft gezien met Tijs van den Brink. De dame schrijft Lubach een brief, waarin zij zich afvraagt of deze goddeloze wel kan liefhebben, of het leven zonder God wel zin heeft, en of hij wel weet wat goed en fout is. Het doet natuurlijk absoluut niet ter zake of die brief bestaat, maar hij blijkt een handig handvat voor de zeer geslaagde theatershow Lubach Live op het Leidseplein. (meer…)
In alles zit muziek, is de boodschap van de kindervoorstelling De Familie Decibel. Uit flessen kun je bijna een heel orkest toveren, en als je een beetje handig bent kun je op een ballon fluiten, trommelen en scratchen. Als je slim bent en Fay Lovsky erbij haalt, hoor je ook dat je uit een antenne (de theremin) en een zaag prachtige melodieën kan laten klinken. Het is ook een genot om naar een cello te luisteren, maar dan moet Micha Wertheim die driehonderd jaar oude Stradivarius van een miljoen euro natuurlijk niet doormidden zagen.
(meer…)
Na een ernstig verkeersongeluk in Istanbul in 2007, waardoor zij een dwarslaesie opliep, werd actrice/schrijfster Funda Müjde overgebracht naar een ziekenhuis in Amsterdam. Daar deed haar behandelend arts, ‘dokter Kuttekop’, zowel medisch als sociaal zo’n beetje alles fout wat je maar kunt bedenken. Maar in tegenstelling tot wat logisch lijkt, wenst Müjde deze arts niet de hel toe, maar is zij haar dankbaar. Want om werkelijk weer in het leven te kunnen staan na zo’n ongeluk heb je volgens Müjde vooral tegenwerkers nodig. Tegenstand versterkt het doorzettingsvermogen, en daarom staat zij op het toneel, nou ja, zit zij op het toneel. Inmiddels met haar tweede solo: Funda stelt zich aan. (meer…)
In zijn tweede programma Monopoly onderzoekt Nabil (Aoulad Ayad) wat het met je doet als je (te veel) geld hebt. Word je er gemeen van? Of dom of gek? Of is het zo simpel als de neergeknalde rapper Notorious B.I.G. zei: ‘The more money you make, the more problems you get.’ (meer…)
