Hoe zijn aarde, voedsel en lichaam met elkaar verbonden en wat gebeurt er als de hechte band doorbroken wordt? In Restless laat de Syrische kunstenaar Giath Taha het brooddeeg spreken, dat al rijzende voortdurend van vorm verandert. (meer…)
Minimalisme is het stokpaardje van de succesvolle Chinese choreograaf Tao Ye. In zijn nieuwste double-bill, 13 en 14, zet hij het collectief centraal. Waar in de choreografie 13 het individu nog uit dat collectief breekt, benadrukt 14 het meditatieve aspect van een hecht bewegende eenheid. (meer…)
Mi Pret’i Wowo legt de liefdevolle maar ook complexe relatie bloot van een vader en een dochter. Aan de hand van een filmverslag, tekeningen, animaties en dans duiken we in een autobiografisch verhaal van choreograaf Junadry Leocaria en haar vader Junny Candido Maduro, die ook professioneel danser was. (meer…)
In het talentontwikkelingsprogramma VIERxVIER van Theater a/d Rijn tonen vier jonge choreografen hun korte werk met oog op de doelgroep jongeren. Het resultaat mag er zijn. In vier zeer uiteenlopende stukken mengen disciplines zich evenwaardig net als de vele dansstijlen. (meer…)
Op de derde avond van Summer Dance Forever lopen de emoties hoog op. Het Franse vrouwenwerk S.T.U.C.K leunt op Waacking stijl en het Britse Traplord mengt met veel theatraal geweld rap, dans, stand-up en spoken word in een voorstelling die de mentale mannelijke gezondheid aan de kaak stelt. (meer…)
Op de tweede avond van het hiphop dansfestival Summer Dance Forever steekt de voorstelling Woman van de Franse vrouwencrew Paradox Sal schril af tegen het overweldigende Bounce van Sons of Wind, een aanstekelijke en radicale voorstelling die teruggaat naar de roots van de hiphop en dans en DJ-ing daar nauw mee verbindt. (meer…)
Hoe verhouden we ons tot elkaar in een overweldigende wereld vol pathos? Sing Along van de jonge theatermaker Charles Pas is een grillig en indrukwekkend vormonderzoek, dat inhoudelijk nog aan zeggingskracht kan winnen. (meer…)
Hoe verwerk je een traumatisch verleden? Het ingetogen Umuko van de Rwandees-Franse choreograaf en theatermaker Dorothée Munyaneza legt vooral een nadruk op contemplatie. De heilige Rwandese Umuko-boom is middelpunt van een ritueel dat de hoop omschrijft op een nieuwe toekomst. (meer…)
De zijlijn, een coproductie van BonteHond en DOX, legt ongenadig bloot hoe lastig het is verworvenheden om te zetten. In een wervelende performance staat de opkomst van het vrouwenvoetbal centraal en vooral wat dit betekent voor het territorium van de mannen. (meer…)
