Vermoedelijk de enige voorstelling tijdens Theater Na de Dam die voor iedereen toegankelijk is, wat je ook hebt en welke hulpmiddelen je ook nodig hebt – zo werd Ik ben wie ik ben? met enige … Lees verder
In Daar gaan we weer (white male privilege) wil acteurscollectief Wunderbaum naar eigen zeggen ‘de links-liberale hoogopgeleide witte mens portretteren als een te observeren object in een zoo-humain’. Die ‘zoo-humain’ is in zekere zin letterlijk … Lees verder
Twee trapeziumvormige witte dingen midden op het toneel, daarnaast een ander ding van plexiglas – bij nader inzien een zandloper met parkietenzand. En een toneelspeler met grijze sneakers, een grijze broek en een blauwe trui. … Lees verder
Elk jaar selecteert Rudolphi Producties op het ITS (Internationaal Theaterschool Festival) drie of vier korte afstudeervoorstellingen van jonge makers om in het najaar onder de titel Het debuut te gaan toeren langs een twintigtal Nederlandse … Lees verder
Eigenlijk is het begin augustus nog net te licht, als om 9 uur een tiental vleermuisachtige figuren, soms voorzien van muziekinstrumenten, opdoemt aan de bosrand. Samenzweerderig omhelzen ze elkaar. Dat hier in de komende twee … Lees verder
Een half uur lang stuiteren vijf jongens van breakdanceformatie 155 en Anne-Fay Kops, zangeres van de band Cookachoo, door de tent op een niet-aflatende beat. De outfits variëren van gifgroen-blauwe onesies, coltruien, rode lakjasjes en … Lees verder