Wie als kind Dumbo zag, zal het nog op het netvlies gebrand staan. De tegelijk wonderschone en nachtmerrieachtige sequentie waarin een dronken Dumbo in een zinsbegoochelende droom een parade ziet van in trompetten en buikdansers transformerende olifanten. Het is precies op dat grensgebied dat ook Jip Bartels’ Pink Elephants on Parade zich afspeelt. Tussen slapen en waken, droom en hallucinatie, escapisme en nachtmerrie. (meer…)