Lieve mensen van De Appel, Dit kan echt niet waar zijn. Ophouden met 40 jaar geweldig theater. En al zo snel deze reactie. Waar is nu jullie creativiteit gebleven? Hoe kunnen jullie publiek en vrienden met zo’n snelle beslissing zo teleurstellen. Kom op zeg! Doorgaan met de middelen die er voor de toekomst zijn. Jullie komen er best bovenop gezien de eerdere ervaringen. Met vriendelijke groet, Eva de Vries, Warffum.
De handdoek wordt wel erg snel in de ring gegooid. Dat is niks voor De Appel. Lang geleden lukte het een nieuwe weg in te slaan met een tegeltjesactie. Het hondstrouwe publiek zal een nieuwe tegeltjesactie vast steunen.
Kom jongens, jullie hebben wel voor heter vuren gestaan. Doorzetten, hoe lastig ook, toch doorzetten. Overgave erkent de overwinning van de tegenstander. Nooit doen, doorzetten gvd.
Een bijzonder indrukwekkende voorstelling die me diep raakte. Na afloop had ik de tranen in mijn ogen. Ik twijfelde of ik zou applaudisseren omdat het onderwerp van de voorstelling bij mij in eerste instantie alleen maar stilte achter liet. Toch gaf ik staande ovatie voor de acteurs die dit drama op zo’n grote wijze hebben neergezet.
Het is terecht je af te vragen wanneer genocide éénmaal heeft plaatsgevonden en geen plaats meer is voor een tweede maal?
Dank aan de regisseur en de acteurs die deze genocide hebben durven vertolken.
Helemaal mee eens. Voeg daarbij nog de vreselijk platte clichematische humor en de vrouwminachtende grolligheid en je hebt een voorstelling waarbij ik het liefst al snel was weggelopen. Het stukje met de zwemmers in de Donau was het enige leuke, orginele, creatieve, mooie, aan de eindeloos durende voorstelling. Bah.
Dank voor uw reactie. Ik raad u aan contact op te nemen met Vic van der Reijt, de uitgever van Drs P. U kunt hem bereiken via uitgeverij Nijgh en Van Ditmar in Amsterdam.
Het valt niet te bevatten…. Het lijkt wel oorlog. Zoveel mooie en goede ideeën en mensen in een pennestreek van het toneel. Wat een triest verhaal waar Nederland nu aan is begonnen.
Heinz Polzer heeft op internaat Warnsborn te Arnhem gezeten, zo’n 75 jaar geleden, oa samen met Maud van Aalten, nu 92 die hem graag nog eens zou spreken. Drs P is nog heel helder van geest en zij ook. Kunt U deze boodschap overbrengen, want ik heb geen (email)adres van de taalkunstenaar. Ik hoor graag.
Als toevoeging op je tekst: het gebrek aan nuance en inzicht zou zonder meer aan de recensent kunnen liggen. Een aantal jaren geleden noemde hij het werk van Tarkan Koroglu (regisseur Theater EA) en ik citeer: “wit theater met toevallig een Turkse regisseur”. In mijn ogen heb je dan als recensent niets begrepen van het beginsel van culturele diversiteit in het theater.
Aangaande je opmerking over het gebrek aan kennis (“bestaat er dan theater in Egypte?”): misschien moet deze of gene eens uitgelegd worden dat de culturele beschaving van Egypte (waaronder theater) al millenia lang floreerde toen wij hier nog min of meer in grotten woonden? Sommige domheid is gewoonweg schokkend.
Zeer fris, erg vermakelijk, maar vooral behoorlijk confronterend. De spiegel wordt je wel even voorgehouden! Fijn om er met open ogen in te tuinen om zodoende tot een broodnodig stukje besef te komen! Met een grote glimlach de voorstelling door en gespreksstof nadien.
Op Oerol heb ik My dinner with André gezien en was onder de indruk van het stuk, maar vooral van de speelsters Johanna en Jacqueline. De vrouwen maakten de voorstelling intiem, ondanks de felle kou en wind bij de Wierschuur. Mijn zus en ik hebben nog lang nagepraat over de inhoud van het stuk.
Als mede-regisseur van de voorstelling die u bespreekt, wil ik een korte reactie geven op wat u schrijft. Niet op de mening die u geeft. ik respecteer uw mening en apprecieer zeer dat u naar de voorstelling bent komen kijken. De voorstelling was overigens het resultaat van een aantal workshops, die door individuele kunstenaars in Cairo zijn georganiseerd – en die Jochem Stavenuyter en mij hebben uitgenodigd – met name om bepaalde mime technieken te leren – In die zin was de voorstelling een echte uitwisseling. Tijdens de repetities brak de revolutie uit – waarin een aantal van deze acteurs een grote rol had en gewond is geraakt . Maar dat terzijde.
Ik wil opmerken dat er een enkele feitelijk onwaarheid in de tekst staat. Er was geen scène met maskers van een vuig kijkende Mubarak – of u zou Mubarak moeten herkennen in het masker van een huilende baby.
Maar belangrijker: Er staan een paar generalisaties over Arabieren en Egyptenaren, die niet alleen onjuist zijn, maar ook denigrerend – en niet in een recensie passend. Zoals de zin ‘Voor de Egyptenaren moet het een bijzondere ervaring zijn geweest om zich vrijelijk te kunnen uiten.’ Denkt u dat werkelijk? Denkt u dat Egyptenaren zich niet vrijelijk uiten – bent u een Egypte deskundige? U schrijft – voor wie wel eens in Arabische landen is geweest – is dat (de ruzie terwijl iemand op straat ligt) een zeer herkenbare situatie. Dergelijke zinnen tonen wat mij betreft vooral de noodzaak aan – om meer en diversere voorstellingen en muziek uit Arabische landen naar Nederland te brengen – om ruimte te geven aan de nuance – en het inzicht dat de dilemma’s waarmee mensen in Egypte te maken hebben, niet zoveel verschillen van hier in Europa – of waar dan ook ter wereld. Toen Salam Yousri (een van de theatermakers) twee jaar geleden Oerol bezocht, werd hem door vele mensen gevraagd: Oh – bestaat er dan theater in Egypte? Als zelfs een goed voorbereide recensent als u een dergelijke zin schrijft, dan hoop ik dat we de tijd krijgen – met voorstellingen, films, literatuur- om dat beeld bij te stellen.
Met vriendelijke groeten, en hopelijk tot een weerzien in het theater,
Dit alles is onder meer het gevolg van het nieuwe (Kunstenplan) stelsel en een slechte afstemming van de adviseringtrajecten tussen OCenW en FPK Er ontbreekt gewoon een goede regie tussen locale en landelijke overheden. Weeffouten zullen ze dat wel gaan noemen…… De landelijke overheid (OCenW) staat voor een open intekening op de Bis-jeugd in Groningen voor (twv E. 500.000). De stad Groningen lijkt de stadspoort voor ‘open’ inschrijving te hebben gesloten (met een schamele bijdrage van E.40.000 en de provincie Gr met E. 0.0). Door deze miserabele afstemming zie ik als verliezer: het jeugd- en jongerentheater met nog minder landelijke financiele armslag, dan de onevenredige bezuiniging die het al moet incasseren!
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.
Van Jacques Giesbertz op Toneelgroep De Appel stopt
Van Hugo Maerten op Toneelgroep De Appel stopt
Van Madelon Spoelstra op Toneelgroep De Appel stopt
Van Eva de Vries op Toneelgroep De Appel stopt
Van Willem van der Ham op Toneelgroep De Appel stopt
Van hans croiset op Toneelgroep De Appel stopt
Van Karin Bruggemann op Hate Radio
Van Viktor Griffioen op Fonds Podiumkunsten maakt aangekondigde slachting waar
Van Hendrika Verburg op Wiener Wald
Van Constant Meijers op Hoep Hoep Hiezee voor Drs. P
Van Albert Nieuwenhuis op Fonds Podiumkunsten maakt aangekondigde slachting waar
Van Hans Bos op Fonds Podiumkunsten maakt aangekondigde slachting waar
Van Frans smeets op Hoep Hoep Hiezee voor Drs. P
Van Imre Parkanyi op Alouli Hinne
Van Viktor Griffioen op Raad voor Cultuur brengt aanvullend advies uit
Van Pim Geerts op Stranger
Van Marja Sperling op My dinner with Andre
Van guido kleene op Alouli Hinne
Van joop kuyvenhoven op Nieuwe weg Houten Huis betekent einde Speeltheater
Van ewj op Het geheugen van water