Omdat Toneelgroep Maastricht in dit artikel helemaal niet genoemd werd, was ik even bang dat ze niet in de basisinfrastructuur worden opgenomen. Maar uit het advies van de raad voor cultuur lees ik dat ook zij met 1,5 miljoen subsidie gehonoreerd worden.
Hoewel ik een groot liefhebber ben van cabaret, van geëngageerd tot totaal onzinnig, is het de gebroeders Kamps niet gelukt mij vanavond, in Theater de Naald in Naaldwijk, ook maar één glimlach te ontlokken.
De voorstelling deed me nog het meest denken aan een toneelstukje op de basisschool (in vijf minuten op de gang in elkaar geflanst). Alleen hebben kinderen van die leeftijd over het algemeen meer gevoel voor humor.
Moppen die zo oud zijn dat Methusalem er zich voor zou schamen. De “op hol geslagen voice-over” en de “microfoon met een eigen leven “heb ik al gezien in de Kentucky Fried Movie (1978) en ook met het “verkeerd vertalen” heeft Fons Jansen ons in de vorige eeuw al vermaakt. De Teringtubbies van Bart (niet te verwarren met Wart) waren destijds wel even begrijpelijk maar vele malen geestiger dan de “Geluksslak” van de Kamps’.
De onzin is niet onzinnig genoeg, de grappen zijn niet leuk, de verhalen verrassen niet en het ontbreekt de heren volledig aan zowel de taalacrobatiek, scherpte of gevoel voor actualiteit, als aan mimiek of motoriek die normaal gesproken het publiek tot lachen brengt.
Met plaatsvervangende schaamte (zoiets schotel je een betalend publiek toch niet voor) en kromme tenen verlieten wij de zaal. Vandaag hoorde ik Lange Frans op RTL-Z verklaren dat bij hem ontevreden klanten hun geld konden terugkrijgen. Dat zal er bij deze heren wel niet in zitten…
Toch hadden we geluk! Hoewel we al besloten hadden na de pauze niet naar onze plaatsen terug te keren, bleek de voorstelling na vijf kwartier (zonder pauze) al te zijn afgelopen. Scheelt toch weer een daad van protest en een genant gat in de zaal.
Het publiek in de koninklijke schouwburg in Den Haag heeft met mij genoten van een fantastische versie van 1001 nacht. Tot op het laatste moment de aandacht kunnen vasthouden, da’s vakmanschap. Terecht een staande ovatie, een applaus waar geen eind aan kwam.
Op 9 mei j.l. In schouwburg Junushoff in Wageningen geweest. Met de pauze wilden we al weg. Fantasieloos decor, veel geschreeuw, vaak onsamenhangend, overdreven reacties van de speelsters. Waarom moesten bepaalde mannen meedoen ? Zonde van de centen. Raad niemand aan hier naar toe te gaan. Veel ophef in de pers, maar de werkelijkheid is duidelijk anders.
Met mijn dochter van 27 jaar deze uitvoering bezocht. In een periode waarin 4 en 5 mei centraal staan, heeft dit stuk ook op mijn dochter diepe indruk gemaakt. Een uitvoering op waarheid gebaseerd. Wij kunnen ons dit niet voorstellen. Je moet de tijd zelf hebben meegemaaakt (gelukkig niet) om het te kunnen geloven. Ik merkte het aan mijzelf, aan het publiek en ook aan mijn dochter. Een prachtig stuk met veel angst, verdriet, een vleugje humor maar vooral kwaliteit. Dat dit hoofdzakelijk amateurs zijn die het spelen, verbaast mij. Mooie solo zangstukken van twee vrouwelijke speelsters en prachtige zang en muziek van de overigen en het orkestje. Echt aan te bevelen. Het maakte zoveel indruk dat ik 2 x ben geweest. Volgens mij is het een toneelgroep uit Naarden en niet uit Naaldwijk, maar dat doet er niet zoveel toe. Ja, een mooie productie met veel liefde en inzet weergegeven. Complimenten !!
Deze voorstelling wordt zó aangrijpend en mooi gespeeld, met af en toe een klein fleugje humor, dat ik deze zelfs drie keer heb bezocht. Niet alleen de hoofdrolspelers, maar ook het ensemble bezorgde mij vaak kippenvel, bijvoorbeeld bij de hartenkreten van de Jodin waarvan haar baby wordt afgenomen, maar ook bij de zang van Chaja (Esther Wenneke) en de prostitué ( Tina Burger) en niet te vergeten het muziek ensamble !!
Jammer dat Ekaterina Gubanova niet met naam genoemd wordt met haar fantastische vertolking van de rol van La principessa d’Eboli. Verder onderschrijf ik de mening van Hans van den Bogaard, met de aantekening dat de conclusie “Uiterst indrukwekkend!” wel met vijf sterren beloond had mogen worden.
Joost Vrouenraets wordt sinds 2007 financieel, logistiek, materieel en adviserend ondersteund door Danshuis Station Zuid. Deze ondersteuning is al zes jaar mede mogelijk door de subsidie van de provincie Limburg. Ook in 2012/2013 werkt Gotra/Joost Vrouenraets samen met Station Zuid.
Ik vind dit een prima concept, heb genoten van de vertellingen de iedere acteur deed. Slechte zang kan daarnaast, en vooral in deze voorstelling, een humoristisch effect hebben.
Bedankt voor je recensie. Misschien leuk om ook de schrijvers te vermelden. De teksten van Lucretia van der Vloot en Raymi Sambo, als moeder en als Kluivert, zijn geschreven door Karin Amatmoekrim. De voetbalscènes tijdens het EK tussen Kluivert, Davids en Bogarde zijn geschreven door Guus Pengel. De monologen van Winston Bogarde zijn geschreven door Jibbe Willems.
Ik krijg het idee dat je alles niet zo heel juist ziet. Rings recensie staat bol van de fouten en vraag mij dus af waarop jouw oordeel ‘objectief’ gebaseerd is. Blijkbaar heeft het stuk van Mike Bosschaert -heerlijk om te lezen dat iemand zo bevlogen en gepassioneerd genoten heeft van het stuk, juist dat stimuleert mij en zeker niet jouw kritiek op zijn mening die op alle fronten onjuist is- jou nogal geraakt. Ik vind het volkomen misplaatst dat je er suggesties bijhaalt (liefdesbanden) die anderen -zoals ik- niet aangaan en zijn jouw blijken van frustraties abject en infaam te noemen. Alleen al vanwege het feit dat jij hebt gemeend de heer Bosschaert op een wijze aan te pakken -middels dit forum- waardoor hij zichzelf amper kan verweren. Het is laag te noemen.
Derhalve heb ik even vijf minuten aandacht geschonken aan de naam Maartje Degen en deze eens gegoogled, maar kon totaal niets vinden. Daarbij de naam ‘Degen’ die nogal sterk verwijst naar ‘Het Duel’ doet mij nu toch zeer afvragen of ‘Maartje Degen’ niet een pseudoniem is van Pieter Rings zelf. Het verklaart alles voor mij in ieder geval. Maartje; je bent de enige tussen alleen maar positieve reacties die blijkbaar nogal zwaar gebukt gaat onder veel negativiteit. Wellicht is dus jouw ‘… overdreven emotionele reactie’ niet meer dan een projectie van jou zelf? Het is dan triest te noemen …
Heerlijk om deze lovende reacties te lezen. Het maakt dat ik het zeer jammer heb gevonden er niet bij aanwezig te kunnen zijn. Mike; Dank je wel voor de moeite die je genomen hebt om jouw blijk van (grote) waardering voor het stuk kenbaar te maken! Het was heerlijk om te lezen.
Ben het met bovenstaande eens. Er waren zeker mooie en ontroerende momenten maar het werd geen eenheid. Wel bij de toegift waar men met veel plezier vooral liedjes betrekking op Den Haag zong en oog had voor elkaar
Wat vond jij ervan dat acteurs (die geen zangstem hebben) toch een stuk maken met alleen liedjes? (Want dan krijg je Stefan die bijna altijd de laatste helft van zijn zangzin onverstaanbaar mompelt. Of Manouchka, die blijkbaar van de regisseur niks mocht opbouwen in de liedjes en maar gelijk op volle kracht zong, wat óf de geluidsinstallatie van de Koninklijke Schouwburg, of de technicus niet aankon; het klonk in ieder geval als niet goed gereguleerd. En wanneer was jij ontroerd? Onze rij (8 mensen) vond het eerder slaapverwekkend, te lang (zonder verhaal kan zo’n stuk net zo goed drie liedjes lang zijn), en als meest kwalijke: zonder drive gespeeld. Dat mensen in de zaal (wij waren het niet, dus we waren niet de enige die het slecht vonden!) na afloop keihard boe durven te roepen bij een premiere in de Koninklijke Schouwburg, zegt toch ook wat over de geleverde kwaliteit.
De schrijfster is vast 7+, dus ook doelgroep (zelfs als ze geen ouder is). Bovendien is zij bekend met theater en dat is best een handige achtergrond voor het schrijven van een recensie :-) Ik ben het desondanks met je eens, Simon, dat het leuk, waardevol en informatief zou zijn als in meer recensies, of zelfs als aparte recensie(s) ernaast, ruimte zou zijn voor wat andere geluiden dan dat van de professionele recensent (of voor meerdere professionele recensenten). Ik zou zeggen: richt het in, een website is daarvoor een prachtig medium. Maak het iets uitgebreider dan citaatjes uit elders verschenen recensies (wat overigens wel een goed begin is!) Ik heb al een paar pogingen gewaagd binnen andere media, zoals je weet, maar die blijven liever allemaal krantje spelen, zelfs al publiceren ze online. Misschien dat Theaterkrant ondanks haar antieke naam een sprong voorwaarts kan doen, of zoals dat vandaag de dag heet: over haar eigen schaduw kan springen.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.
Van Jasmijn op Raad voor Cultuur kritisch over aanvragen
Van Fred Hulst op Kamps & Kamps 2
Van marjolijn van delft op Dat staat
Van W.H.Stam op Lucia di Lammermoor
Van Trudi op Vertellingen van 1001 Nacht
Van Gerard Brussen op Calendar Girls
Van jjlamers op Premièreagenda TM mei 2012
Van F.Schoorstra op Ghetto
Van D.Y. Veldman op Ghetto
Van Gerard Kruunenberg op Don Carlo
Van Bart Lauwaars op Limburg redt Het Huis maar laat Danshuis vallen
Van Vera ter Beest op Koninginnenacht
Van Henry Timisela op Kabel
Van Jibbe Willems op Kabel
Van George Amnesie op Bach en Handel, een duel
Van Emma Smit op Koninginnenacht
Van Wim Zomer op Koninginnenacht
Van Moon op Ruigland
Van Viktor Griffioen op Hans Croiset bevorderd tot Ridder
Van Simon van den Berg op Ruigland