Alle reacties

Hoezo niet? Moos is daar al meer dan twee jaar weg en dat is de termijn die we normaal gesproken aanhouden voordat iemand over zijn vorige omgeving mag schrijven. Red.

De schrijfster van dit stukje, Moos van den Broek, is de oude programmeur van Frascati. Lekker objectief stukje dus. Dit kan echt niet.

Golden Palace heeft de mogelijkheden van het stuk uitstekend benut en met goed spel een vermakelijke avond in elkaar gezet. Wie voor (nog) meer diepgang wil gaan kan zich dat beter vooraf realiseren. Ik sluit mij derhalve vooral aan bij het commentaar van de Volkskrant. Chapeau voor de toneelprestatie!

Aardig stuk, maar het is ‘… een mortuarium voor… ‘ of bedoelt u wellicht ‘moratorium’ (uitstel, opschorting) ?

Knappe en scherpe recensie. Ga beslist naar de voorstelling!

Heb dit stuk vandaag gezien moest echt vet hard lachen was echt een leuk stuk met leuke acteurs echt iets voor tieners :)

Leuk stuk!

(Ps: Het is “Theater Harderwijk”. Niet meer Cultureel Centrum Harderwijk zoals voorheen. www.theaterharderwijk.nl)

De workshop van Vivi Tellas – waar dit een afsluitende presentatie van was – werd georganiseerd door Frascati en DasArts. Eén van de deelnemers heeft DasArts afgerond; alle overige deelnemers hebben uiteenlopende andere kunstopleidingen in Nederland en daarbuiten gevolgd.

…… allemaal goed en wel; als kunstenaar moet je zeker wat tegenover de ‘donatie’ middels belastingeld stellen!
Maar het ongebreideld ‘marktdenken’ en ‘profijtbeginsel’ uit de VVD- ideologie is door de ambtelijke Ctop van OCenW en de PvdA zo omarmt; dat het met ‘creativiteit en ontwikkeling’ van kunstbeleid weinig meer te maken heeft ……

Wat een prachtige voorstelling! Naast Kylian het nieuwe idioom van Soto en Goecke, ontroerend mooi gedanst door Spenser Dickhaus, Fernando Troya en de andere dansers. Bravo!!
Elize Verzaal

Thank you Kester, you saw the performance that we wanted to be seen!

Het is een SUPER voorstelling, wil nog een keer!!!

De voorstelling van de opera “Armide” is prachtig om aan te horen, wat helaas niet gezegd kan worden van het aanzien. Dat varieert van onbegrijpelijk tot bespottelijk. Een bungelend lijk aan een boomtak en rondspringende en kopje duikelende personen leiden de aandacht onnodig af en waarom is de koninklijke prinses Armide gekleed als een tuchthuisboef ?
Misschien moet hier dieper over nagedacht worden. Maar een opera dient in de eerste plaats om te luisteren en om te kijken. Diep nadenken tijdens een voorstelling is niet noodzakelijk en bovendien zeer afleidend.

Bedankt, we hebben het aangepast.

Het is Tony Neef. Niet Tony Neefs.

gisteren zelf naar musyq geweest. ik kan mij niet voorstellen dat in twee weken tijd de voorstelling dermate anders was, dus concludeer ik dat het geluid en verstaanbaarheid uitstekend waren, en de massaliteit is mij totaal niet opgevallen. af en toe was de muziek zelfs te ingetogen waardoor de dynamiek in de muziek zelfs iets meer kon. erg heldere weergave en indrukwekkende muziek, zeker ook lastige muziek voor doorsnee publiek ook vaak zonder rijm geschreven teksten is niet voor een ieder makkelijk. is men niet gewend. prachtige stemmen en samenzang. ga kijken zou ik zeggen !

Dat kan zijn, Moos, maar wiens verantwoordelijkheid is dat dan? Als je schrijft over een voorstelling, vind ik persoonlijk dat het de verantwoordelijkheid van de schrijver is om zich goed te informeren. Het is iets te gemakkelijk om te zeggen dat die informatie niet gegeven werd. Je moet het weten, zeker als je een mening geeft over de performers. Nogmaals: Heel jammer! Simon.

Beste Mijnheer Zonneveld,

Gisteren was ik aanwezig bij de voorstelling Victory over the sun en kwam vol goede moed en hernieuwd vertrouwen in het Nederlandse theater- en kunstlandschap de zaal uit. Vandaag las ik uw recensie en deze zojuist herwonnen moed zonk mij onmiddelijk in de schoenen. Waar ik doorgaans na dit soort teleurstellingen mijn schouders ophaal en met een “in with anger out with love” mijn dagelijkse beslommeringen vervolg, voel ik mij dit keer geroepen om te reageren. Laat ik voordat mijn aanklacht doen duidelijk maken dat ik geen theatermaker ben en geen recensent. Ik ben een liefhebber van de podiumkunsten die altijd hoopt op en zoekt naar voorstellingen op het scherp van de snede. Vanuit dit perspectief schrijf ik u.
Mijnheer Zonneveld, u bent een erudiete schrijver met een indrukwekkende staat van dienst in de theaterwereld. Dat blijkt zelfs uit het lezen van deze recensie zonder voorkennis van uw achtergrond. Wat echter ook blijkt uit deze tekst is dat u niet de moeite heeft genomen of de interesse heeft gehad om een waardevolle bijdrage te leveren aan de cultuursector. U geeft een bijna kinderlijke beschrijving van de voorstelling en vervolgt met een oordeel gebaseerd op smaak. Nergens in dit stuk poogt u een analyse of een interpretatie te geven. Ook over de bedoeling van de maker en de betekenis van dit stuk met betrekking tot de wereld waarin wij leven rept u geen woord. Ik als kijker heb een stuk gezien dat spreekt over de verschuiving van een oude naar een nieuwe wereld. Ik heb een maker ervaren die de avant garde ervan beticht zich te hebben gevoegd bij de mainstream en zo de neo-liberale status quo van elke vorm van weerstand heeft ontdaan. Met andere woorden, Minailo zegt dat Avant Garde van deze tijd niet meer bestaat en dat de term Avant Garde nu enkel nog een historische verwijzing is naar een stijl uit de jaren 30. Een culturele elite die door maatschappelijke barrieres breekt en zich als een heuse enfant terrible afzet tegen traditie en zonder schroom met schrille stem over de makke consensus heen schreeuwt zoals de Avant Garde dat in de dertiger jaren deed bestaat niet meer. U maakt zich schuldig aan deze vertrutting mijnheer Zonneveld. U verwacht van een stuk dat in zijn oorspronkelijke uitvoering een offensief tegen de status quo was nu wordt uitgevoerd in de vorm van een reconstructie. U spreekt immers van een studentenvoorstelling die plachtte het stuk uit 1913 te recreeren; deze zou beter zijn dan wat u in het Stedelijk Museum heeft gezien. Wat u gemakshalve achterwege laat is dat deze voorstelling in de geest van het werk van Malevich een aanval doet op traditie. Met al uw voorkennis en ervaring in het theater weet u ongetwijfeld dat kunst altijd onderhevig moet zijn aan kritiek op de status quo en experimentele nieuwe paden moet bewandelen. Als vernieuwende theatermakers avantgardistische stukken uit het begin van de vorige eeuw gaan herhalen dan stel ik voor dat we de kunsten per direct opheffen. Als elke poging tot vernieuwing zonder enige reflectie de kop wordt afgehakt zoals u dat met dit stuk heeft gedaan, laten we dan de kunstwereld nu het spuitje geven dat het verdient, zoals we dat doen met een oude kreupele hond. Dat de consensus de culturele elite vandaag de dag ziet als een luis in de pels maakt mij treurig. Maar dat sleutelfiguren binnen de kunstensector zoals u zich schuldig maken aan deze armoedige stans maakt mij boos. Nee, het maakt mij woedend. En het maakt me moedeloos omdat echte contemporaine Avant Gardistische uitspattingen hoop geven, hoop dat we onze neo-liberale armoedige en vertrutte wereld kunnen ontstijgen.
ver smaak valt niet te twisten en theaterpubliek volgt een recensent juist om zijn uitgesproken smaak. Deze uitvoering van Victory over the sun spreekt u duidelijk niet aan en dat kan niemand u kwalijk nemen. Maar u heeft zich makkelijk van dit stuk afgemaakt. U heeft niet de moeite gedaan om als een goede journalist context te geven aan een werk dat relevant is voor onze hedendaagse levens. Als u als recensent ervaart dat de bedoeling van een maker niet goed is uitgevoerd of dat de boodschap niet goed overkomt dan moet u dat op z’n minst uit kunnen leggen. Er valt ongetwijfeld genoeg aan te merken op de voorstelling, maar als uw hart bij het theater ligt, en dat moet haast wel gezien u uw werk eraan wijdt, neemt u dan ook verantwoordelijkheid voor de staat van theater in Nederland en publiceert u dan alleen een recentie als u daadwerkelijk iets bij te dragen heeft. Dit stuk had u achterwege kunnen laten.
Mijn woede is overigens niet alleen op u gericht. Mijn bloed kookt als ik denk aan hoe wij, het volk (en dus ook met u legio andere recensenten), zonder blikken of blozen hebben toegegeven aan de verkettering van de culturele elite. Dit is een testament van hoe kleindenkend en xenophobisch we zijn geworden.
Als laatste mijnheer Zonneveld, als u de kwaliteit van een voorstelling afmeet aan hoe veel er te lachen valt, stop dan alstublieft onmiddellijk met het recenseren van contemporain muziektheater en gaat u dan vooral naar een gezellige cabaretvoorstelling.
Uw reactie afwachtende,

Yonathan Keren

Beste Simon,
Helaas is omtrent de cast van deze voorstelling niets gecommuniceerd, geen namen en geen biografieën. Noch op de site van het theater en de maker, noch in een dagprogramma of het publiciteitsmateriaal, noch in een persmap. Het spijt mij oprecht, dat de achtergrond van de dansers in deze recensie daardoor verkeerd is geïnterpreteerd.
Moos van den Broek

Een ieder heeft uiteraard altijd recht op zijn of haar eigen mening. Daar heb ik dan ook geen enkele moeite mee. Jammer is wel dat men soms zo slecht geïnformeerd is. Hoezo een cast van professionals en non-professionals? Een jonge professionele danser, een oudere danser (o.a. Béjart, NDT!) en een oudere acteur/zanger (o.a. Needcompany, Peeping Tom). Beide oudere heren hebben tientallen jaren podium-ervaring. Geachte Moos van den Broek, over een recensie discussieer ik nooit, maar doe alsjeblieft voortaan wel enig voorwerk/huiswerk, voordat je begint te schrijven! Met vriendelijke groeten, Simon Versnel.