Alle reacties

Je noemt nu (in chronologische volgorde): Een componist, een nummer, een zangeres, nog een zangeres, de band die in de voorstelling speelt, een beeld uit de voorstelling, een platenlabel, en het genre.

Maar wat vond je van de muziek in de voorstelling? Hoe die werd gebruikt in de vertelling? Hoe die werd gespeeld? Welke verschillende nummers van welke componisten live werden gespeeld en in wat voor bezetting? Daar ben ik best benieuwd naar want volgens mij zat bijna overal muziek onder.

Hoop dat je het niet verkeerd opvat; maar wat mij vaak opvalt in recensies van muziektheatervoorstelling is dat er bitter weinig over de muziek zelf wordt gezegd, en met name over hoe die inhoudelijk gebruikt wordt- of misschien zelfs het grootste gedeelte van het verhaal vertelt.

Zeg het gerust als ik zit te muggenziften…

Geen muziek? Bach en zijn mathematische partituren, ‘The Kiss’ (2x), Carole King, Joni Mitchell, funkband My Baby en zangeres Cato van Dijck, ‘vier handen die dezelfde gitaar bespelen’, Asylum Records en als genre-aanduiding ‘muziektheater’: in mijn visie zit er juist veel muziek en verwijzingen naar muziek in de recensie.

Wonderlijk. In deze recensie geen woord over de muziek. Naar mijn mening toch een onmisbaar gedeelte van deze voorstelling.

Verwachtingen zijn en blijven rondom de betekenis van kunst een interessante discussie zo lang kunst er is en zal blijven… Ik deel wel enige argumenten in meerdere of mindere mate… alleen het persoonlijke oordeel dat gebaseerd lijkt op een bepaalde verwachting aan kunst niet… ik hou er niet van als kunst me in een duidelijke richting gaat sturen en hou ervan als kunst me zo verward dat ik mijn eigen waarden systeem nog eens onder de loep moet nemen! En dat ze “kunst”- in dit geval Alize/Fania/Rob/Maartje etc. – me zelfs de vragen niet helemaal voor kauwt waar ik over na zou moeten denken… Dit komt waarschijnlijk omdat ik bang ben dat kunst met een duidelijke richting richting propaganda, politiek, of commercie zal bewegen en ik dat haaks vind staan op de vrije ruimte die kunst heeft om dat niet te doen…
Eens ben ik het met je over het feit dat Alize e.a. het soms zo sterk weten te maken dat je er absoluut niet aan kunt ontkomen… en misschien is het ook maar goed ergens dat dat nu wel kon. ZO actueel is het thema.

Ik als bijna nieuwe theatermaker. Vraag me wel af of de Nieuwe Makers Regeling op zich zelf al wel een goede regeling is. Als ik kijk bij het lijstje dat het kreeg waren het al best veel bijna gevestigde makers. En als het verplicht blijft om bij gevestigde groepen begeleiding te zoeken hoe groot is de ruimte dan nog om echt volledig zelf iets nieuws te proberen te ontwikkelen. Aangezien die gezelschappen ook een geld bedrag moeten infesteren.

Indrukwekkende lijst. Degenen die in de Dans daadwerkelijk talenten de kansen hebben gegeven om naar grote (internationale) hoogten te groeien, Krisztina de Chatel en Ed Wubbe, ontbreken merkwaardigerwijs. ….Oh, wellicht zijn ze geen lid van bovengenoemde organisaties. Dat zal ’t zijn.

Beste Paul. Als voormalig leider van het productiehuis voor jeugdtheater en dans zou ik je afraden te pleiten voor een nieuw op te richten productiehuis voor jeugdtheater. Zinvoller zou ik het vinden wanneer bestaande productiehuizen, zoals frascati of toneelschuur extra financiële middelen krijgen om jonge kunstenaars te ondersteunen werk voor jeugd te maken. Het is een achterhaald argument dat zij niet de expertise voor jeugdtheater in huis hebben. Verder zijn het huizen waar jonge talenten zich thuis voelen en waar zij zich ook niet uitsluitend op jong publiek hoeven te richten. Misschien een van de speerpunten voor het overleg met de bis- jeugdtheatergezelschappen? Bedankt voor je lezing en ik hoop dat er verder over gesproken wordt. Dennis Meyer

Helemaal mee eens!!! Geweldige voorstelling! Grijp je kans en ga kijken op 1 van de komende 5 dagen!

Dank voor de correctie.

Geachte heer Warmsdam
natuurlijk zijn er goede dansers in het freelanse circuit de jury Ine rietstap Marianne sarstadt karin Schnabel alexandra radius Han ebbelaar doen hun best de prijzen zo eerlijk mogelijk te verdelen er zijn ook in het verleden prijzen gevallen buiten de gevestigde groepen dit jaar helaas niet wie weet volgend jaar ! namens de jury han ebbelaar.

helaas is de datum niet juist de prijsuitreiking vindt plaats op 16 Sept niet 16 Dec

Typisch weer, dat dansers uit de freelance-wereld altijd buiten spel vallen bij dit fonds. Ons kent ons wereldje? zonder jaloezie vanuit mijzelf, denk ik dat er in het freelance circuit ook genoeg prachtige dansers zijn waar niet naar gekeken wordt. jammer.

Over de waarde van kunst
In NRC van 2 september j.l., stelt de auteur van het artikel Het raadsel van de Neanderkrassen (wetenschapspagina) de vraag “Maakten Neanderthalers kunst? Beschilderden ze hun lichamen met pigmenten, hingen ze sierraden om hun nek?”. Hij antwoord met ” Misschien.”
En zegt vervolgens:
“Het maken van symbolische voorwerpen geldt in de menselijke evolutie als ultiem blijk van modern gedrag. Een sieraad of kunstvoorwerp dient alleen symbolische waarde.”

Geen andere waarde, geen economische, maatschappelijke etc. Alleen symbolische waarde. Dat idee vind ik in de discussie die gaande is over de waarde van kunst een hele opluchting. Fijn ook dat het uit een andere hoek komt.

Op zich niet een onlogische set plannen, theater waar minder publiek voor is moet zichzelf beter kunnen bedruipen door hogere toegangsprijzen te vragen. Vraag is dan uiteraard of er überhaupt nog iemand naartoe wil maar dan wordt wellicht ook duidelijk welke producties meer “hobby” zijn en welke niet. Het doel van cultuur subsidies is niet om kunstenaars aan de slag te houden maar hen iets te laten maken waardoor de bevolking cultureel hiermee gestimuleerd wordt en als er niemand gaat kijken…

Anouk, Wat betreft Talentontwikkeling is er mi. wel een motie aangenomen (SP/D’66) waarin wordt afgedwongen dat er met de sector wordt overlegd over de Uitwerking van het Talentprogramma (niet Opnieuw onderzoek). Bussemaker refereert in haar repliek aan de Gezellenregeling bij het Mondriaanfonds (beeldende kunst/individueel), maar dat lijkt voor de Podiumkunsten geen juiste aanpak (collectief/meerder disciplines). Verder meldt Bussemaker steeds dat er nog 18 productiehuizen actief zijn in Nederland, terwijl er slechts 6 met lokale/regionale financiering nog enigs zins kunnen functioneren. Van Belang is dat vele platforms en makers hebben gereageerd op haar plannen, maar dat een gezamenlijke visie en optrekken ontbreekt. In dat gat springt OCenW en ziet de organisatie Cultuur-Ondernemen (met pittige overhead) als de aangewezen ónafhankelijke uitvoerder van de Talentregeling van 5 miljoen.
Als het ‘hele talentenveld’: de briefschrijvers, de (makers)Festivals, Moving Future (dans), de productiehuizen (NAPK) per omgaande met een gezamenlijke aanpak komen, kan er nog wat ‘gered’ worden voor direct productiegeld (incl begeleiding) voor de podiumkunsten.
Verder heb ik het debat gevolgd en de ‘highlits’ in een – ik geef het toe – gekleurd blog op FaceBook gezet, zie voor dat verloop: https://www.facebook.com/joop.kuyvenhoven/posts/911172542231067 Het is een teken aan de wand dat partijen als GL/CDA/PVV/CU niet bij dit Cultuur-overleg aanwezig zijn, ook voor politiek draagvlak moet de sector nu echt gaan zorgen! Informeren die hap!

Dank voor je arendsoog, Marijn. We hebben het bericht, dat inhoudelijk overigens niet verandert, aangepast.

Is toch simpel, Constant? Als je de legenda goed leest: “absolute aantallen bezoek x 1000”. Dus alleen het getal onder “bezoek”moet met 1000 worden vermenigvuldigd. Dat betekent bij toneel bij voorbeeld 449.000 bezoeken van 2.424 voorstellingen.

Goed punt. Wij denken de cijfers van de VSCD juist te hebben overgenomen, maar zullen de VSCD om een toelichting vragen.

vreemd gegoochel met cijfers: 255 duizend bezoeken voor 670 duizend dansvoorstellingen? een gemiddelde van 0,4 bezoeker per voorstelling?

Weten jullie zeker dat genoemde aantallen correct zijn? 670 duizend dansvoorstelling per jaar geeft reden tot grote vreugde, maar met 254 duizend bezoekers, zit het merendeel zonder publiek, en dan wil ik graag weten: waarom stelt de VSCD dat het publiek de weg steeds beter weet te vinden (overigens ook een bijzondere conclusie in het licht vergeleken met de cijfers van 2009 en 2010 van de VSCD)?