Ik herken de opmerkingen die de recensent maakt op dit stuk. Gisteravond de voorstelling in Arnhem bekeken en mijn conclusie is dezelfde voor wat betreft het begin en eind. Aan het begin had ik moeite om erin te komen en het einde begreep ik alleen omdat ik me vooraf verdiept had in de regie van het opgevoerde stuk. Echter, het stuk heeft me wel echt geboeid en aan zich gebonden. Dus mijn eindconclusie is, los van begin en eind, dat ik het een goed stuk vond!
Ik zag de voorstelling vanavond in Den Haag. Het is lang geleden dat ik zó slecht spel heb gezien. De acteurs luisterden niet naar elkaar en reageerden en bewogen totaal gekunsteld. Victor was bij vlagen wel geloofwaardig, Oda en Sandra beiden in het geheel niet. Alleen Baue van Leyden kwam naturel over. Nee, dit zou echt niet op deze manier getoond mogen woorden.
Het Faderpaard heeft me tot in mijn diepste wezen geroerd. Wat een prachtige documentaire; ik zag hem op Ned.2 op tv. Mijn vraag is; bestaat er een DVD van? Ik zou met iedereen deze ervaring willen delen. Fryslân gaat me zeer ter harte. Margot Valeton- van der Velde, Loosdrecht.
Gisteren bezocht ik samen met een broer deze voorstelling. Ik ben het volkomen eens met de recensie,die naast dit artikel staat afgedrukt, van het dagblad Trouw. Dit stuk is een zouteloze draak met zouteloze grappen. Het leek wel amateurtoneel met een opvallende houterigheid gespeeld. Ik heb mezelf niet op een glimlach kunnen betrappen.
“Die Bauern” werd in het kader van het Holland festival, als onderdeel van het eerste optreden van de Volksbühne in Nederland in juni 1980 in de Amsterdamse Stadsschouwburg vertoond. De voorstelling was toen in de DDR reeds verboden, maar aangezien er een contract lag werd de voorstelling twee maal hier gespeeld.
Heb de voorstelling gezien op 6 maart in Rotterdam. Ik had me er veel van voorgesteld na de lovende recensies. Helaas boeide het me niet. De rode draad te uitgekauwd, niets nieuws onder de zon, te vaak al besproken met meer emotie, nergens een kwinkslag. Persoonlijk vond ik het betoog van anderhalf uur saai. Jammer.
Ik denk dat u voor uw theaterkrant beter op zoek kunt gaan naar een wat kritischer ingestelde recensent. Deze Passievrucht levert bijna twee uur lauw voortkabbelend toneel op met een mannelijke hoofdrolspeler die ieder dramatisch vermogen mist. Dat wordt vooral pijnlijk als hij gekunsteld de diepte in probeert te gaan. Ieder die wel eens een film met Nicolas Cage heeft gezien, weet wat ik bedoel. Er was totaal geen spanningsveld in dit stuk, de ontknoping was eveneens een deceptie. Oda Spelbos is ook wel eens beter op dreef geweest. Bovendien moeten de acteurs eens wat beter op hun dictie en verstaanbaarheid letten. In Roosendaal liet dat veel te wensen over.
Het is een aanrader, vlot, humoristisch en een leuk verhaal. De verveling zal niet toeslaan bij de vele spitsvondige woordspelingen. Deze voorstelling had een volle zaal verdiend. Kortom een aanbeveling.
Dank voor uw uitnodiging. Ik ga er echter niet op in. Immers: ik hoef niet bij u langs te komen voor het antwoord op de eenvoudige vraag die ik in mijn vorige post stelde: “waaraan worden de bijdrages van uw kaart-kopers en die van deelnemende theaters besteed?”. Uw antwoord (website-vermeldingen, nieuwsbrieven) overtuigt mij als wederdienst voor een investering van € 60,- per deelnemend theater of museum en € 14,95 per kaarthouder niet.
Afijn, u zult begrijpen dat ‘mijn’ theater (Theater Kikker in Utrecht) uw Ckaart niet zal gaan toepassen voor het verlenen van kortingen.
We nodigen u uit eens een kijkje in onze keuken te nemen. Nu stippen we telkens een deelaspect aan, terwijl de Ckaart veel meer omvat. De voordelen van de Ckaart voor de Ckaart houders en voor de aanbieders van kunst en cultuur zijn evident. En waarom zijn de Museumkaart en de CJP pas een succes voor de deelnemende organisaties/ aanbieders van kortingen, denkt u?
Het antwoord op uw vraag: het bedragje dat een aanbieder betaalt voor alle publiciteit en de extra bezoekers is onvoldoende om de kosten van plaatsing van de aanbieding op de website en in de nieuwsbrieven en de kosten van de verzending van de nieuwsbrieven te dekken. En heeft u enig idee hoeveel telefoontjes en mailtjes wij met z’n allen hier gisteren hebben verwerkt?
Nogmaals, accepteer onze uitnodiging en kom eens kijken, dan geven we u ook inzicht in de begroting. U zult dan zien dat Stichting Kunstweek terecht een ANBI is.
Ik denk dat het langzaam aankleden te maken heeft met de manier waarop de wetenschapper vertelt. Hij begint met cijfers etc over de hele bevolking, vertelt over een steeds kleiner publiek en eindigt uiteindelijk met zichzelf. Qua kleding gebeurt er precies het tegenovergestelde. Al denk ik dat men deze link sneller had gelegd wanneer de wetenschapper zich uitkleedde in plaats van aankleedde.
esthetisch,schitterende zang,schitterend decor,pakkend onderwerp,prachtige acteurs,maar de soep was nogal dun,met zoveel middelen kon er meer worden gedaan.Zeven op tien.
Heerlijk, het gesproken woord op de radio. Opgegroeid met “Koning Kaskoeskilian zat op zijn troon te regeren” , is het vertellen nooit uit mijn leven verdwenen. Passief en actief. Op 14 Maart organiseert de Stichting verhalenfontein een echte vertelwedstrijd in Rotterdam. Het vertellen; het gesproken woord. leven gewoon voort.
Hoera! Eindelijk aandacht voor het enige medium zonder massa, voor de verteller. Echte communicatie is elkaar op je woord kunnen geloven en sanen versmelten in een uniek; onherhaalbaar moment waarin we en vervolg kunnen geven aan alles wat ons en onze voorouders ooit is verteld. Waar een mensen met elkaar delen wat dierbaar onstaan gemeenschappen. En waar mensen zich verbonden voelen met elaar en verhalen uitwisselen ontstaan gemeenschappen. Kortom leve het levende woord!
Jan Swagerman verhalenjager voor Provincie Overijssel (www.jijenoverijssel.nl/jijvertelt) narratief coach, verteltrainer
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.
Van Claudia Swart op Oresteia
Van Anna Nicolai op De passievrucht
Van M. Valeton - van der op Faderpaard
Van m smit op De verleiders - de val van een superman
Van Sadettin Kirmiziyüz op Julius Caesar
Van arthur Sonnen op Regisseur Fritz Marquardt 1928-2014
Van Edel Harteveld op Gaandeweg
Van henry greenways op Schijn
Van Jaap Pleij op De passievrucht
Van Tim & Esther op Woord houden
Van ans de dooij op Roedel
Van Harm Lambers op Nieuwe kortingskaart voor kunst en cultuur
Van D. Polak op Nieuwe kortingskaart voor kunst en cultuur
Van Anouk op Wat is angst?
Van Wampers Erik op Escorial
Van Albert Lock op Nieuw online platform voor verhalende radio
Van Albert Lock op Nieuw online platform voor verhalende radio
Van Herman op De verleiders - de val van een superman
Van Hermine van Helden op Nieuw online platform voor verhalende radio
Van Jan Swagerman op Nieuw online platform voor verhalende radio