Alle reacties

Beter als deze recensist kan ik het niet zeggen. Het hartverscheurende drama was zo uit menig leven gerukt. En toch.. een drama als dit op de planken had ik absoluut niet willen missen..en dan die MUZIEK!!!

Dank Loek Zonneveld. Niet voor de 4 sterren die wij kregen voor de Ontdekking van de Hemel maar voor je altijd betrokken en/of met liefde voor het theatervak geschreven kritieken. Altijd kijk je – goed geïnformeerd – met open blik. Als het moet ben je streng maar rechtvaardig maar nooit ongepassionneerd of vooringenomen.Wij zijn op het toneel zijn nooit jouw vijand wiens zwakke plekken worden gezocht, maar wij mogen theatercollega’s zijn wiens kwaliteiten en onvolkomenheden worden gewikt en gewogen. Ik lees je recensies altijd graag en met interesse, ook de meer kritische. Je bent een theaterman naar mijn hart. Al decennia. Groet, Genio

Stil door het verhaal van de donkere nacht van de ziel geweldig gespeeld door jullie beide Marjolijn en Remy.Eenvoud en kracht dank daarvoor.

gisteren bezocht ik Laatkomers in Zaandam. Ik stel voor dat Hans Dagelet een nominatie krijgt voor de Theo d’Or, en dat hij volgend jaar de hoofdrol krijgr in een Ian Dury musical !

Terechte winnaar met een uniek geluid en vaak ontroerend mooie teksten. En leuk dat er een foto van mijn lief bij dit artikel staat. Op https://www.flickr.com/photos/miquem/sets/72157628188582947/ heeft ze nog meer mooie Zijlstra-plaatjes staan.

Beste Manfred,

De jury heeft niks met dit persbericht te maken, dat gaat buiten ons om. We willen ons best gaan schamen in een hoekje, maar alleen als we er echt wat aan hadden kunnen doen natuurlijk.

Overigens: de prijs wordt op maandag 17 november uitgereikt tijdens de Avond van het Kleinkunstlied.

“toegekend aan een cabaretier of kleinkunstenaar die ALS jaren belangrijk is voor de Nederlandse kleinkunst en zijn of haar repertoire zelf schrijft”

Tjongejonge, ‘als jaren’, in een persbericht over een prijs voor tekstschrijvers …
En dat bericht komt natuurlijk ongecorrigeerd want ongelezen door de redacties in de nieuwsmedia. Zoals in
http://www.nu.nl/muziek/3913708/dirk-witte-prijs-trompetist-en-tekstschrijver-jeroen-zijlstra.html

Vort, in de hoek iedereen. Ga je schamen totdat je kaal bent!
(Behalve Ivo de W., die moet zich schamen totdat hij weer haar heeft.)

~Manfred~

Leuke voorstelling gezien 24 oktober in Amstelveen.
Een minpuntje schrap de opmerking over kinderen met kanker .
Het publiek was stil er werd niet om gelachen.
Een op de twee mensen krijgt het maar grappen over kanker en kinderen
dat past niet.

De musical valt niet te vergelijken met de Dinsey-film! Beetje vreemd dat dit nog steeds gedaan wordt; de musical is immers gebaseerd op het boek van Rudyard Kipling.

Verder is deze recensie redelijk kloppend. Ik vind dat ze wat meer aandacht mochten besteden aan het prijzen van het acteerwerk, want het was echt veel beter dan ik verwachtte. Ik weet nog dat ik voor de musical dacht: ‘Tjonge, als ze maar een beetje kunnen acteren!’ en het ging mijn verwachtingen ver te boven.

Ook de karakters waren erg goed op het podium gezet, allemaal met hun eigen overdreven persoonlijkheid zoals je dat zou verwachten. Vooral Shere Khan vond ik een enorm leuk karakter, maar dat ben ik dan weer met mijn liefde voor slechteriken. Het dansen en zingen was heel erg goed. De special effects waren erg mooi en het gebruik van de spotlights was perfect gedaan.

Het verhaal viel niet compleet te volgen, dat zal ik toegeven, maar de rode draad valt telkens wel weer op te pakken. Dit maakt dat het voor kinderen misschien een beetje vaag is, maar de meeste jongeren die ik had gezien in de zaal leken er toch erg van te genieten.

Tenslotte zijn de liedjes erg catchy, en krijg je ze werkelijk NOOIT MEER UIT JE HOOFD.

Dit was mijn reactie op de review… En de reactie is eigenlijk nu zélf een recensie geworden. Haha, geëvolueerde reacties. Reactie, doe je recensie-aanval!!! HAHAha.. Nee? Ok.

Doei!!

Is het mogelijk een speellijst te ontvangen, wil kijken of in de buurt een voorstelling te zien is?

Ieder zijn mening, maar ik kan het toch niet laten: als het NRC-citaat over de tekst naast deze recensie wordt geplakt, dan ook even wat de Volkskrant daarover te zeggen heeft:

“Willems maakte er een geweldige tekst van over ‘lammelalummelige’ pubers die traag in opstand komen tegen hun geslaagde, maar afwezige ouders. […] Onder alle bonte vermommingen en komische uitspraken proef je de hechte structuur van Büchners toneeltekst in drie aktes: die cirkelen mooi om klassieke thema’s als ‘loutering’ en ‘lotsbestemming’.”

De ene ster die bovenaan de recensie staat doet het stuk geen eer aan. En is eigenlijk ook geen afspiegeling van wat Pieter Rings schrijft. De rollen zijn inderdaad onontkoombaar eendimensionaal, net als de inhoud en het behang op het bordkartonnen decor. Maar er wordt geen enkele poging gedaan dit te verbloemen, de lol zit in een avondje comedy zonder enige diepere laag. Hier naartoe gaan met de verwachting een blijspel a la Ayckbourn te zien is niet correct, het is een klucht van het platste soort en het is daar trots op. Op die merites moet je het dan ook beoordelen. En dan kon ik niet anders dan constateren dat er door een groot deel van de cast met veel vaart en plezier wordt gespeeld, dat de spelregie strak is, dat de opbouw van veel scenes dik in orde is. En belangrijker nog: dat er in de zaal ruimhartig werd gelachen, zeker tijdens het middelste uur van het stuk.
De recensent merkt terecht op dat de voorstelling te lang is en dat de spanningsboog wordt opgerekt tot er een vermoeidheid optreedt. Dat is zeker een minpunt, net als het ontbreken van enige diepere laag voor wie daar naar verlangt. Maar er zitten genoeg humoristische momenten in het stuk, die een publiek dat hier van houdt kunnen entertainen. En in het genre klucht, waarin in het Nederlands taalgebied op professioneel vlak geen overdaad is, is dit een prima poging die veel snaren juist raakt. Mensen die een avondje onbezorgde komedie willen kunnen er rustig twee sterren bij plakken.

Gisteravond in het Nieuwe Luxor in Rotterdam naar War Horse geweest.
Door de sobere opzet heeft het een uurtje geduurd voordat ik goed en wel in het verhaal zat. Ik heb genoten van de voorstelling, zeker na de pauze! Toen kreeg het verhaal vaart en werd er veelvuldig en goed gebruik gemaakt van de paarden (Naast Joey speelt nog een aantal paarden, waaronder Top Form). Ik was geroerd door de dood van een van de merries die de kar moesten trekken waarmee de Duitse doden en gewonden van het veld werden gehaald. Het eind roerde mij ook diep. Zelfs de mannen in ons gezelschap hebben de ogen niet droog kunnen houden. Het acteerwerk is inderdaad aan de matige kant, maar dat heeft mij niet zo erg gestoord. War Horse is geen musical voor liefhebbers van lieve verhalen en veel decor. Het laat veel aan je eigen voorstellingsvermogen en creativiteit over en dat is nou net wat mij in een voorstelling aanspreekt!

Als fan van de Karavaan gaat het me aan het hart dat Titia Bouwmeester weggaat. Met haar heeft Karavaan nog mooiere voorstellingen op nog mooiere locaties neergezet. Titia bedankt. Dennis ken ik (nog) niet. Wel hoop ik dat hij op de ingeslagen weg verder gaat. Hem wens ik veel succes.

wij zijn 17 oktober in Alkmaar geweest.
Verbazing, de zaal was maar voor 1/3 vol.
Na een kwartier gekeken te hebben. sloeg mijn stemming om.
Wat werd dit toneelstuk klungelig gespeeld. De grappen kwamen niet aan. (bij heel wat mensen wel)
na de moord, moest het publiek mee gaan doen om de moord te ontrafelen. Het werd nog klungeliger. Het enige wat we dachten wanneer is het pauze. Dan kunnen we naar huis. Gelukkig konden we gaan.
Het script leek me wel leuk, maar de uitvoering was bedroevend.
Het leek op amateurtoneel met wat onderbroekenlol
Geen aanrader voor z’n bedrag

Mooie voorstelling gezien op 16/10 in Breda. het is onvermijdelijk dat een dergelijk lijvig en “druk” boek in een theaterversie van een paar uur leidt tot hap-snap-scenes. Een vanzelfsprekende conclusie en je hoeft geen theaterrecensent te zijn om dat bij voorbaat al te kunnen vaststellen.
Maar als die scenes dan door de regisseur uiterst boeiend en behendig worden verpakt leidt dat mooi theater met een bezettign, die vooral wat de vrouwenrollen betreft, mijns inziens sterker had gemoeten. Vooral in het deel voor de pauze brak me dat op. Bolhuis is een sterke Stoner wiens karaktertrekken ondanks de fragmentarische scenes centraal in het stuk staan, soms ontroerend, soms heftig, soms menselijk en soms meelijwekkend. Als je daarin als regisseur slaagt dan heb je deze moeilijke klus voortreffelijk geklaard. Wij hebben genoeten in Breda. Gaat dat ook zien !

Zowel in de Volkskrant als in de NRC probeert Verhoeven integer over te komen, terwijl hij doelbewust de intieme conversaties tussen 2 mensen
openbaar maakte zonder medeweten van zijn gesprekspartner for the sake of art.Onware teksten dat de foto’s geblurred zouden zijn en gegevens geanonimiseerd waren.Dat gebeurde pas ná het incident met de jongen die in opstand kwam. Ongeloofwaardige statements maakt Verhoeven ten koste van nietsvermoedende mannen.Daarnaast schaadt hij doelbewust het vertrouwen anoniem te mogen zijn voor zijn eigen gewin.

Als (zeer ervaren) toneelkijker en niet het Fries machtig , heb ik in grote fascinatie de voorstelling dezelfde avond gezien. Een voorstelling in grote subtiliteit. prachtig klein en intens. Uw recensent geeft een beeld waarin het brede bombastische amateurtoneel doorklinkt. Kennelijk niet in staat om de auto van de fotograaf bij de ingang te associeren, niet door te trekken in de kleding van die tijd, niet de scheiding van de overleden moeder naar het moment nu van de kinderen na haar dood te zien in de voorstelling. Ik twijfel er aan of de redactie voldoende doorheeft dat Tryater een van de 9 is door een dergelijke recensent te sturen. Als hij of zij de erotiek mist is een sexclub geschikter om over te laten schrijven.

Het was echt een grandioze voorstelling! Genoten! Ze speelden goed en gelukkig kon deze Pippi wel heel mooi zingen. Bijzonder hoe met relatief ‘eenvoudige’ materialen zulke fantastische decors gebouwd kunnen worden.

Ook ik ben als “oud man” onder de indruk van hetgeen
is vertoond het was een boeiend schouwspel met muziek,
zang en dans en een lekker tempo, geweldig.